Een boek van Reinier Sonneveld is altijd de moeite waard, vind ik. Dat geldt ook van dit boek over de toekomst. Het eerste wat hij doet is: een peiling houden hoe de wereld en de mensheid ervoor staat. Wat hebben we bereikt en hoe zal het verder gaan. Hij heeft grote waardering voor wat wij mensen kunnen, ook aan reparatie van gemaakte fouten en risicobestrijding. Maar tegelijk heeft hij een scherp oog voor de gevaren die oppervlakkig optimisme met zich meebrengen. Alles wat we kunnen bergt ook grote risico’s in zich. Een ongeluk zit vaak maar in een klein hoekje. Het probleem zit hem echter vooral in onze menselijke overmoed en hebzucht. Hij illustreert zijn betoog met duidelijke, herkenbare voorbeelden. In die zin is zijn boek een goede gids.
In het tweede deel houdt hij zich bezig met de komst van Gods Koninkrijk. Naar zijn overtuiging zijn er veel speculaties over de wederkomst. Dat heeft in de loop der eeuwen al heel wat theorieën over de datum en de concretisering opgeleverd. Ook in onze tijd worden Bijbelteksten vaak aan elkaar geplakt tot een indrukwekkend toekomstverhaal. Sonneveld moet daar niets van hebben, en ik evenmin.
Hij noemt Jezus een eenmansparadijs. Dat is een treffende benaming voor het feit dat met de komst van Christus Gods grote toekomst is begonnen. Daarom leven wij sindsdien in de laatste dagen. Als Jezus terugkeert, wordt de hele wereld nieuw. Dat zal ook het moment zijn waarop we door de hemelse rechter ter verantwoording worden geroepen. Daaraan besteedt Sonneveld relatief veel aandacht. De visie op het laatste oordeel en de hel zijn in de loop der tijden veranderd. De schrijver gaat daar serieus op in. Hij neemt daarbij onze verantwoordelijkheid serieus, maar bovendien de genade van God. Van daaruit zoekt hij naar een antwoord dat past bij de Vader van Jezus Christus. Dit vind ik het spannendste stuk van zijn boek, dat doordenking en bespreking verdient.
Hij besluit zijn boek met goede handreikingen voor tien gesprekken over onze laatste dagen.
D. Visser, Amersfoort