We zitten middenin de Adventstijd. In de winkels kleuren en geuren de kerstdagen ons tegemoet met lichtslierten en kerstbomen van hout of plastic. De gourmetstellen en andere producten lijken niet aan te slepen. Er ligt vooral veel nadruk op eten en gezelligheid. Even de boel de boel laten. Even de tv uit.
Maar wanneer we verder kijken zien we een ander beeld. Oorlog in Oekraïne, honger in de hoorn van Afrika, onderdrukking in Iran. En dichterbij: onverdraagzaamheid, ongelijkheid en tegenstellingen in Nederland. In politiek én maatschappij.
Zelfs in ons eigen kerkverband rommelt het. Waar is de onderlinge liefde?
Ik weet niet hoe het u en jou vergaat, maar ik krijg er vaak een moedeloos gevoel van. Kunnen we dan nooit eens gewoon goed en met wederzijds respect met elkaar omgaan? Iemand zei: ‘We zijn een wereld verloren in schuld. Je zingt het zo makkelijk, maar wat is het erg.’
Toch is het de tijd van Advent. We hebben straks wat te vieren. We hebben een boodschap te brengen in de wereld. Iets over die boodschap lezen we in de profetie van Jesaja. Het was een tijd waarin het volk Israël God de rug had toegekeerd. Een verkeerde overheid gaf een verkeerd voorbeeld. De verwoesting nabij. Toch klinkt dan opeens een belofte: Ook al wordt de boom van Israël omgehakt, er zal vanuit de stronk van die boom een nieuwe twijg tevoorschijn komen. Een nieuwe loot. Een mens gestuurd door God die recht en vrede zal brengen in deze wereld.
En wat mooi dat in de profetie de link gelegd wordt naar het paradijs, daar waar het ooit zo mooi en goed begon. Dan zal een wolf zich neerleggen naast een lam. Kalf en leeuw zullen samen weiden. Een koe en een beer grazen samen. Wat een belofte en wat een geweldig vooruitzicht! En dat in een tijd waarin schapen doodgebeten worden door wolven, machthebbers op soortgelijke wijze dood en verderf zaaien. Mensen om bijzaken elkaar de tent uitvechten. Bij onrecht liever de andere kant uitkijken.
Advent. Het is maar goed dat we een aantal weken hebben om ons voor te bereiden op de Kerstviering. Dat geeft de mogelijkheid om boven dit sombere uit te stijgen. We hebben immers die boodschap van vrede te brengen. Die mens, Jezus, Gods Zoon, die op deze wereld kwam, niet voor zichzelf, maar voor ons, voor jou en mij. Ik kom terug, heeft Hij beloofd. Echt, je zult het zien. Wat mooi zal dat zijn wanneer we straks die wolf zien liggen naast dat lam. Zien we daar naar uit? Dan wordt het toch een blijde en mooie Kerst.
Art van der Molen, Bierum