Wat hebben kerstfeest en diaconaat met elkaar te maken? Misschien wel meer dan u denkt!
Binnen en buiten de kerk is kerstfeest bij uitstek het feest waarop we aandacht hebben voor elkaar. Het zijn de dagen waarop we elkaar opzoeken, gezellig samenzijn, een lekkere maaltijd maken en elkaar cadeautjes geven. Helaas geldt dat niet voor iedereen. Sommigen hebben geen familie om mee samen te zijn, geen geld om een kerstdiner te bereiden of zelfs niet om het eigen huis warm te stoken.
Heeft u met Kerst ook oog voor deze mensen? Ze wonen wellicht bij u in de wijk, in de straat of naast u… Kerstfeest is een goede gelegenheid om hen letterlijk en figuurlijk warm welkom te heten. Voor een kop warme chocomelk of als extra gast bij uw kerstdiner. Of zegt u: ‘Ik ken deze mensen niet. Natuurlijk weet ik van gestegen energieprijzen en inflatie. Ik heb er zelf ook wel een beetje last van. Maar armoede, echte armoede in ons eigen land? En eenzaamheid? Dat zal toch zo’n vaart niet lopen?’
Toch zijn ze er. Mensen die niet meer rondkomen. Die de gaskraan van hun huis hebben dichtgedraaid omdat ze de rekening niet meer kunnen betalen. Die in een sociaal isolement (dreigen te) komen omdat schaamte hen verhindert om hun hulpvraag te stellen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over bijvoorbeeld vluchtelingen en daklozen die buiten slapen, over mensen die kampen met de gevolgen van long-covid of over mensen die geen woning kunnen vinden.
Deze schrijnende situaties zijn de gevolgen van grote crises die onze samenleving beheersen: de klimaatcrisis, de energiecrisis, de vluchtelingencrisis, de… En toch, te midden van deze crises wordt het ook weer feest. Echt feest. Kerstfeest! Kan dat feest ons helpen om boven de zorgen van de crises uit te stijgen?
Oppervlakkig bezien steekt het verhaal van Kerst schril af tegen de bittere werkelijkheid van armoede, uitbuiting, vervolging, overstromingen, oorlogen… Veel mensen zien in het kerstverhaal niets meer dan een mooi sprookje dat ons even afleidt van de bittere werkelijkheid. Dat ons even een goed gevoel geeft, ons even onze eigen zorgen laat vergeten. Maar biedt het ook werkelijk perspectief? Heeft de komst van Christus betekenis in deze crises?
Jazeker! Want Christus kwam in de Kerstnacht ook midden in diepe crises terecht. Hij kwam in een wereld ‘verloren in schuld’. Hij kwam in een land waar een vreemde macht heerste. Hij werd met zijn geboorte in een beestenstal zelf een ongewenste vreemdeling. En al snel daarna werd Hij een vluchteling, toen Jozef en Maria met Hem de wijk moesten nemen naar Egypte.
Maar juist Hij liet horen en zien dat aan alle crises een einde komt. Met zijn komst naar deze aarde maakte Hij daarmee een begin. ‘Vrede op aarde, wordt gebracht!’ Hij baande de weg naar een
nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Dát is het verhaal van Kerst. Dat mogen we als Kerk vertellen. Geen romantisch verhaal van een kindje in de stal maar van een Verlosser die vrede en gerechtigheid brengt.
Kerst is een uitgelezen gelegenheid om dit verhaal te vertellen aan mensen om ons heen. Juist ook aan diegenen die God nog niet kennen. Die normaal gesproken de open kerkdeuren voorbij lopen maar met Kerstfeest nog wel eens binnen willen stappen en ontvankelijk zijn voor deze boodschap.
Kerst is ook bij uitstek een gelegenheid om dit verhaal te laten ervaren. Door mensen die honger hebben eten te geven, door vluchtelingen en vreemdelingen op te vangen, door mensen die geen (warme) kleren hebben een jas te geven. Lees op het Kerstfeest eens niet alleen Mattheüs 1 of Lukas 2 maar ook Mattheüs 25. Daar leest u wat de kerk met Kerst kan doen. En dus ook wat u als lid van deze kerk kunt doen. Concreter kan het niet.
In de geest van Mattheüs 25 kunt u laten zien en ervaren waar het met Kerst om gaat. Dat kan heel dichtbij door uw eigen huis open te stellen voor anderen. Dat kan door als Kerk aanwezig te zijn in uw wijk en eenzame mensen op te zoeken, mee te nemen, uit te nodigen. Voor een dienst van misschien wel Woord, gebed én maaltijd! Het kan ook door juist met Kerst iets van uw (financiële) overvloed weg te geven voor mensen in nood verder weg. De crises waarover ik hiervoor schreef zijn immers mondiaal. Als kerk mogen we op veel plaatsen in de wereld aanwezig zijn om mensen in nood te helpen.
Lossen we dan alle crises op? U weet het antwoord al. Dat gebeurt pas bij de wederkomst. Maar dat ontslaat ons niet van onze roeping om in woord en daad het Koninkrijk van God aan te prijzen. Om mensen een warme deken of een fijne maaltijd te geven. Want dat zijn kleine maar betekenisvolle tekenen van Gods Koninkrijk. Ze zijn een bewijs van Gods liefde voor de mensen. Ze zijn een vooraankondiging van het Koninkrijk dat nu al gebouwd wordt en waar geen dood, geen rouw, geen jammerklacht en geen pijn meer zal zijn.
Kerst en diaconaat. Ze hebben alles met elkaar te maken! Want diaconaat is het zichtbare en tastbare Evangelie. Het is niets anders dan de ander in nood laten zien en ervaren waar God op uit is: heelheid en herstel. Precies daar gaat het om met Kerst. Gezegende kerstdagen!
René Hubregtse, Veenendaal,
diaconaal consulent