Heeft u het wel eens gehoord of zelf gedaan? Een kind krijgt een snoepje en krijgt van de vader of moeder de opmerking ‘Wat zeg je dan? Zeg maar dank u wel.’ Dit is een goede manier om het kind te leren hoe het hoort en wat het behoort te zeggen in een dergelijke situatie.
Dit is echter niet waar de uitdrukking ‘iemand woorden in de mond leggen’ om gaat. Als iemand woorden in de mond worden gelegd, heeft diegene iets gezegd, waarvan de inhoud wordt verdraaid. In de politiek en bij ruzies is dit jammer genoeg heel gebruikelijk. Een geheel willekeurig voorbeeld: de man zegt tegen zijn echtgenote: ‘Zou ik straks een kopje koffie mogen hebben?’ Zij: ‘Je vindt het nooit goed wat ik doe. Je krijgt toch altijd koffie van me?’ Wat hij niet zei en waarschijnlijk ook nooit heeft bedoeld. En hopla: dikke woordenwisseling of ijzig zwijgen.
De uitdrukking ‘woorden in de mond leggen’ komen we op verschillende plaatsen in de Bijbel tegen. In de Bijbel is het een uitdrukking die betekent dat God iemand de juiste woorden en de kracht geeft om te spreken, zoals God Mozes toesprak en de woorden in zijn mond legde. Ook Jeremia sprak woorden van God, zoals die door de Heer hem in de mond werden gelegd.
In Gods principe geldt dat voor elk van de profeten en wat nog mooier is: voor ieder van ons!
Hij weet dat het moeilijk kan zijn. Jezus rust zijn discipelen en daarmee ons toe en zegt:
‘Wanneer ze je uitleveren, vraag je dan niet bezorgd af hoe je moet spreken of wat je moet zeggen. Want wat je moet zeggen, zal je op dat moment worden ingegeven. Jullie zijn het immers niet zelf die dan spreken, het is de Geest van jullie Vader die in jullie spreekt’ (Mat. 10:19-20).
Door in verbinding met de Heilige Geest te blijven mogen we erop vertrouwen dat Hij ons de goede woorden zal geven.
Nel Noppe, Tzummarum