Op de drempel van een nieuw huis
Ook de kerk van Zwolle heeft zo zijn eigen problemen. E?n daarvan is echter een luxeprobleem: de gemeente is in de afgelopen jaren namelijk z? fors gegroeid in ledenaantal en activiteiten, dat de behuizing een knellend jasje is geworden. En omdat ?de zoom uitleggen? te weinig extra ruimte biedt en wat de portemonnee betreft zou getuigen van slecht rentmeesterschap, heeft de kerkenraad zich al in 2007 in een helder principebesluit uitgesproken voor ???n kerkelijk centrum?. Een nieuw gebouw dus. Waarbij ?nieuw? ook ?ander, bestaand? mag zijn. Belangrijk is de motivatie van de kerkenraad achter dit besluit. Het gaat hem namelijk niet eerst en vooral om een beter passend onderkomen voor de eigen gemeente, maar om de overtuiging dat een ander gebouw past in Gods plan. De kerk heeft immers een roeping en een opdracht. En die stempelen de keuze voor de geografische plek, de uitstraling en de functionaliteit van haar gebouw. De CGK Zwolle heeft daar een eigen kijk op.
Visie en missie
Zij wil graag een open kerk zijn, een liefdevolle en bewogen gemeente voor iedereen. Ze beleeft het als haar roeping hart te hebben voor alle ruim 115.000 inwoners van de stad Zwolle. Als je daar eerlijk en onbevangen over na denkt en dit in gedachten concreet handen en voeten geeft, krijg je vanzelf (ook) een andere kijk op het gebouw dat de kerk nodig heeft. Zo wil je het graag in de buurt van de binnenstad zien staan, omdat je het een open uitstraling naar de Zwolse samenleving wilt geven. En het liefste zou je het gebouw 24 uur per dag open hebben. Om er op zondag veelzijdig erediensten te houden en het er alle dagen van de week te laten bruisen van activiteiten. Bijvoorbeeld door ook onderdak te bieden aan maatschappelijke dienstverlening en kansarme ondernemers, een uitnodigende plek te zijn voor interculturele ontmoetingen, er een eetcaf? te openen en een stiltecentrum. Daarnaast biedt de zaalruimte (tot ca. 2000 zitplaatsen) unieke mogelijkheden om er conferenties en congressen te laten plaatsvinden. De kerk dus niet alleen meer achter een hoge drempel, naar binnen gericht en met een gebouw dat eigenlijk alleen op zondag en doordeweeks op een paar avonden voor eigen activiteiten wordt benut, maar open, gastvrij, met oog en hart voor ?buiten?. Toegegeven, het zijn grote woorden die een hoog ideaal vertolken. Maar daar w?rkelijk voor willen gaan is toch juist h?t kenmerk van de gemeente van Jezus Christus in deze wereld?! Ook als dat onrust geeft en onzekerheid. Als het veel ?extra- inzet vraagt van de leden. Want met Nehemia geloven dat ?de God des hemels het ons zal doen gelukken? is ??n, maar dat ?wij, Zijn knechten, ons zullen gereedmaken en bouwen? hoort daar natuurlijk wel bij (Neh.2,20).
Gaat het lukken?
Als het aan de Zwolse gemeente ligt wel. In het voorjaar van 2009 heeft het overgrote deel van de leden zich op een overtuigende manier uitgesproken over de plannen van de kerkenraad. En er daarbij voor getekend dat het hen heel wat waard is. Inmiddels zijn de huisvestingsplannen al z? concreet, dat onder voorwaarden de handtekening gezet kan worden onder een verkoopovereenkomst met de Gereformeerde Hogeschool (GH). Dit unieke pand voldoet zo?n beetje aan alle verwachtingen als we aan het meest geschikte pand op het ideale plekje denken. Voor wie Zwolle kent: het ligt naast het Provinciehuis en het Weezenlanden-ziekenhuis. We beleven het dus als een geweldige zegen van de HERE, dat Hij ons tot hiertoe heeft geleid en we op de drempel staan van het uitkomen van een droom. Waarbij ?droom? dan staat voor het verlangen om als gemeente van Christus meer en beter licht en zout te kunnen zijn in deze donkere, smakeloze en verziekte wereld. Naast dit verlangen is er ook de vaste overtuiging dat we z? kerk in de stad moeten zijn willen we echt relevant zijn en bestaansrecht hebben. De grote plannen hebben dus niets te maken met megalomaan denken. Op dit spoor maken we het onszelf immers het minst gemakkelijk? Omdat de kerk(mens) het meest duidelijk kleur zal moeten bekennen. Omdat ze de grote woorden ?hart voor de stad? op die plek niet langer vrijblijvend kan roepen. We zullen gemeentebreed metterdaad de handen uit de mouwen moeten steken en laten zien wat de liefde voor Christus ons werkelijk mag kosten.
Nogmaals: we staan op de drempel. Dat doet denken aan Gods volk dat komend uit Egypte zich op steensworp afstand van het beloofde land bevond. Denkend aan Gods belofte die hen bevrijdde uit de slavernij en vervolgens veilig door de woestijn had geleid, was er meer dan genoeg reden om gelovig en vol vertrouwen verder te trekken. Ze wisten het: ook deze nieuwe stap zal niet zonder slag of stoot gaan. Maar als de HERE ons voorgaat, zullen ook de reuzen en dikke stadsmuren die ons opwachten (de GH heeft nog heel wat hobbels te overwinnen voordat er zekerheid is over h?n nieuwe locatie) overwonnen worden! Deze leerzame Bijbelse les nemen we in Zwolle graag ter harte. Liever dan dat we ons laten afschrikken door wat m?nsen als obstakels zien, laten we ons bemoedigen door het vertrouwen dat de HERE met ons is. In deze weken horen we in de Adventsboodschap regelmatig de woorden ?voor de HERE is niets onmogelijk?. Daarom bidden we of Hij het werk van onze handen wil zegenen. Maar dan w?l zo, dat we altijd zullen moeten blijven danken: ?als de HERE het huis niet had gebouwd?.? (Psalm 127).
Zwolle
Jan van Langevelde