Dit tijd?lijk leven

Het Humanistisch Verbond voert een luidruchtige campagne voor het tijdelijke leven. Ongetwijfeld kent u hun slogan: Zonder uw steun is het Humanistisch Verbond aan de goden overgeleverd. Een anti-leus. Tegen de macht en invloed van het christelijke geloof vooral. Tegen de kerk met name. Kennelijk heeft dat nog niet zoveel athe?stengangers getrokken. Nu proberen ze leden te lokken met - zeg maar - hun evangelie in een nieuw jasje. Ze laten dat evangelie celebreren door BN-ers. Zij treden op - overigens zonder enige opleiding of wijding - als priester/predikant van het moderne leven. Ik zag Alexander Pechtold al voorbijschuiven met zijn toch altijd al ietwat devote blik. De boodschap is: ?Gelooft u ook meer in het leven v??r de dood?? Een slagzin overigens die bedacht is door het toch niet erg rationeel klinkende reclamebureau Imagine - de Verbeelding -, maar dat terzijde. Op die vraag wordt natuurlijk een halleluja en amen verwacht: ja, ik van ganser harte. Velen hebben daar ook al een ritueel bij bedacht: ontdoping. Zeker nadat de kerk de laatste jaren grotelijks in opspraak is geraakt door schandalen, zijn de ontdopingen niet van de lucht. Wat dat is en hoe dat moet kan men met ??n muisklik vinden op internet: ?Wie zich wil laten ontdopen, kan een brief schrijven naar zijn bisdom of kerkgemeenschap. Er wordt dan een kruisje achter je naam gezet in het doopregister. Dit kruisje symboliseert het protest, want de daad van de doop zelf kan niet ongedaan gemaakt worden.? Je zou zeggen het evangelie van geloven in het leven voor de dood valt in goede aarde en zal wel honderdvoudig vrucht dragen. Dat staat te bezien, want een mens blijft nu eenmaal een homo religiosus, een godsdienstig wezen.
Wat die humanistische mens dan trouwens gelooft, is wel erg optimistisch. Pontificaal - om maar een kerkelijke term te gebruiken - verkondigt men het geloof dat de mens goed is. Pechtold in het spotje: ?Ik vertrouw op het vermogen en de creativiteit van de mensen zelf om het maximale uit het leven te halen.? Die boodschap is niet nieuw. Die werd ons al ingepeperd in de 18e Eeuw met als slogan ?Bouw scholen en je kunt de gevangenissen afbreken.? Wat ik opmerkelijk vind in deze boodschap van toen en juist ook nu? Dat dit evangelie gepresenteerd wordt alsof er geen eeuwen van ellende tussen toen en nu zit; alsof de slogan van toen niet tot op het bot bleek en blijkt niet te kloppen. Het is geloochenstraft door de immens wrede praktijken van WO I en II en het failliet van al die staten die God schrapten en de mens ten troon verheven. De mens van vandaag die zoveel weet, zoveel kan, zoveel heeft, is tegelijkertijd nog zoveel ?in verval?. Zeker, we kunnen onze mankementen wat makkelijker verdoezelen dan onze voorvaderen met een yuppen pak en een hippe bril en een zongebruind en afgetraind lijf. Niettemin lopen we tegen de breuklijnen van lijf en leden en, niet te vergeten, de ziel op. Om dat allemaal te repareren en te saneren dreigt er zelfs een tekort aan biechtvaders van de moderne tijd: psychologen, orthopedagogen, gezinscoaches en wat al niet. ?Ik vertrouw op het vermogen en de creativiteit van de mens zelf?. Ach, arme. En dat moet dan allemaal in dit leven. Het leidt tot een nieuw juk. De ijzeren wet van alles uit dit leven te moeten halen. Met een moeilijk woord vitalisme genoemd. Ik zet er graag en met vreugde het geloof in het eeuwige leven tegenover. Dat is beter en meer dan dit tijd?lijk leven.

Assen
Stoffer Otten

Sidebar

Hoofdmenu

Dit tijd?lijk leven

Kerkdiensten

Commentaar