De meeste kerken zijn in de praktijk niet missionair. Wat ik daarmee bedoel? Dat ze niet in de zending werkzaam zijn. Wel het kerkverband natuurlijk. Bijna elk kerkverband heeft zendelingen uitgezonden. Wie het zendingsblad ‘Doorgeven’ leest, ontdekt waar de zendingsvelden liggen en ziet ook iedere keer weer de lange lijst van verjaardagen van zendingswerkers en hun familieleden.
Nee, ik bedoel meer de plaatselijke kerk op het dorp of in de stad. U zegt misschien: er is toch een zendingscommissie die allerlei zaken regelt? Gelukkig is dat in de meeste kerken het geval. Maar in een aantal kerkelijke gemeenten is die er al niet meer. Missionair? Je merkt er weinig van. Het leeft in veel gevallen niet. We geven natuurlijk nog wel een bedrag aan de zending en we bezoeken ook nog wel de bazaar waarvan de opbrengst bestemd is voor de zending. Maar is er een zendingsavond dan komt daar in veel gevallen slechts een handjevol mensen op af. Dan maar een zendingszondag organiseren. Dan heb je de mensen in de kerk en wie weet, blijft er een substantieel deel van de gemeenteleden hangen om na de preek geïnformeerd te worden over zending. Zo blijft het allemaal binnen de muren van het kerkgebouw. Missionair?
Op een kerkenraadsvergadering ergens in het land werd onlangs besloten dat we als kerk missionair moesten worden. Eigenlijk een merkwaardig besluit. In de grond van de zaak is de kerk al missionair. Moet ze dat na al die jaren nu nog worden?
Tijdens de in november 2012 gehouden zendingsdag van de classis Leeuwarden sprak Bram Dingemanse. Hij is evangelisatieconsulent voor de christelijke gereformeerde kerken in Rotterdam West. Eén van de eerste zinnen die hij tijdens zijn workshops sprak was: ‘Ik ben vandaag in het zendingsgebied Fryslân’. Met andere woorden: zending is dichtbij, zelfs naast de deur. Nu denkt u vast bij uzelf dat dit het terrein van evangelisatie is. Dat heeft er natuurlijk alles mee te maken. Maar zending en evangelisatie liggen zo dicht bij elkaar dat er bijna geen verschil meer is. Een plaatselijke zendings- en evangelisatiecommissie zou je best kunnen samenvoegen. Dan heb je ook meer menskracht en kun je nog meer inhoud geven aan het missionair zijn. Alleen de commissie? De hele kerk behoort missionair te zijn. Dus elk lid van de kerk is zendeling of evangelist. Dat hoeft niet in het groot. We hoeven niet allemaal naar Afrika of Azië. Zending is gewoon iets doen voor bijvoorbeeld de buren van de kerk of de sneeuw van de stoep vegen bij dat oudere echtpaar dat ‘s zomers in de tuin zit wanneer u of jij op dat moment naar de kerk toe gaat. Zending is je niet-kerkelijke collega en zijn vrouw, of die mensen die nooit meer in de kerk komen, eens uitnodigen voor een gezellig avondje praten.
Iemand zal zeggen: ik ben niet zo’n prater over die dingen van het geloof. Dan zou ik zeggen: luisteren is misschien nog wel beter. Die ander komt wel met de vragen over het waarom, het hoe en wat. Je hoeft alleen maar antwoord te geven.
En de kerk dan? Het zendingsterrein ligt niet alleen in Afrika rondom het kerkgebouw maar ook bij ons. Geweldige kansen voor het evangelie liggen daar. Nodig alle buren in een straal van honderd meter van de kerk maar eens persoonlijk uit voor een kop koffie met iets erbij om eerst eens gewoon te luisteren naar hun verhalen. Dan komt de rest vanzelf.
Over missionair zijn gesproken.
Dokkum
Pieter Sijtsma