Er zijn gemeenten waar van alles verandert, waar veel vernieuwingen plaatsvinden. Sommige mensen voelen zich hierbij geweldig, anderen krijgen een wat onveilig gevoel, of ze voelen zich zelfs gedwongen worden tegen hun geweten in te gaan. Iedereen leest de Bijbel, maar niet iedereen leest daar hetzelfde in. Hoe gaan we daarmee om? De ‘vernieuwers’ vinden dat de conservatieven niet zo star moeten zijn. Ga een beetje met je tijd mee! Andersom hebben de ‘achterblijvers’ moeite met sommige veranderingen.
Nu kun je zeggen: de gemeente is een democratie. Iedereen mag zijn zegje doen en vervolgens gaan we stemmen. De meerderheid beslist en zo gaan we het doen.
Maar een democratie is niet een organisatie waar de meerderheid zijn wil oplegt aan iedereen. Als dat zo zou zijn, dan had je een dictatuur, de zogeheten tirannie van de meerderheid. In een democratie wordt wel gestemd, maar de meerderheid geeft, als het goed is, ruimte aan de minderheid.
Bovendien is de kerk geen democratie, geregeerd door het volk, maar een gemeenschap die wordt geregeerd door God, waar iedereen zich veilig moet kunnen voelen. Je praat niet meer vanuit jouw ‘ik’, maar je zoekt het beste voor je medegelovigen en voor de gemeente. Misschien moet de één dan wat afremmen en de ander een stukje buiten zijn ‘comfort-zone’ treden. Ook dat laatste is nodig, omdat een kleine minderheid, met een beroep op de oproep van Paulus om rekening te houden met de zwakken in het geloof, soms een hele gemeente kan gijzelen. Maar in liefde horen we er dan met Gods hulp uit te komen.
Een belangrijk verschil tussen een gemeente van Christus en een democratie is de wetgeving. Democratie betekent letterlijk ‘volksregering’. Het volk kiest een regering, die een afspiegeling zou moeten zijn van dat volk. Die regering handelt namens het volk en is bevoegd wetten aan te nemen of te verwerpen. Als de meerderheid groot genoeg is kan zelfs de grondwet aangepast worden.
Stel dat je de vergelijking door zou trekken naar de gemeente, dan zou de kerkenraad niet meer dan een afspiegeling zijn van de gemeente en bevoegd zijn regels op te stellen namens die gemeente. De meerderheid in de kerkenraad beslist dan wat goed of fout is. Dan zou zelfs onze grondwet, de Bijbel, aangepast kunnen worden…
Janneke van der Molen, Bierum