Het wordt kinderen al van jongs af aan geleerd: 'Wat zeg je dan?' 'Dank u wel!' Het is een stukje beschaving, etiquette, goed gebruik, netjes en niet meer dan behoorlijk. Een bedankje voor het cadeautje dat je kreeg, voor de hulp die je werd aangeboden, voor het bezoekje. Voor speciale dingen die je ten deel vielen. Heel normaal om daarvoor te bedanken.
Maar is dat dan ook dankbaarheid? Hoe diep wordt een dergelijk bedankje beleefd als het niet meer dan beleefdheid is?
We hebben het meegemaakt in onze Bed & Breakfast dat gasten je bij het afscheid bedanken en vervolgens toch een slechte beoordeling schrijven. Een dergelijk bedankje is dan niet meer dan een plichtpleging.
We hebben afgelopen week weer Dankdag mogen vieren. 'Voor gewas en arbeid' wordt er wel achteraan gezegd. 'Voor alles' mochten we afgelopen woensdag horen. Tegen de achtergrond van 1 Kronieken 29. David dankt God voor de gaven die het volk aan God heeft gegeven omdat de Heer het eerst aan hen had gegeven. Prachtig! Wat een besef!
Eerlijk gezegd is dat het wat onze maatschappij mist. In plaats van dankbaarheid komt er een stroom van ontevredenheid voorbij. Meer, meer, meer! Niemand zal zeggen dat er geen problemen zijn in ons land, maar de grondhouding zou wel iets positiever mogen zijn. Met name in ons land dat een van de rijkste is op deze wereld.
Niet voor niets krijgen wij in de Bijbel de opdracht om altijd te danken onder alle omstandigheden: Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt (1Tess.5,16-18).
Waarom zou dat zo belangrijk zijn? Als je het niet weet, gehoorzaam dan maar gewoon.
Zeg maar: 'Bedankt voor alles!'
Nel Noppe