Ik weet niet hoe u dat ervaart, maar het voelt vaak wat ongemakkelijk: in een restaurant zitten en samen bidden voor het eten. Hoe doet u dat? Doet u het nadat de serveerster is geweest om de bestelling op te nemen? Of wacht u totdat het voorgerecht op tafel staat?
De praktijk leert dat het vaak een stil gebed wordt, en laten we eerlijk zijn: vaak een wat korter stil gebed dan dat je thuis gewend bent. Je voelt de ogen van de mensen van het tafeltje naast je haast naar je kijken, of beeld je je dat in?
Ik was pasgeleden samen met een gezelschap en we dronken een kop koffie bij iemand thuis. Na de koffie zouden we samen naar een restaurant om uit eten te gaan. Iemand stelde voor: zullen we anders hier alvast samen bidden voor het eten? Instemmend geknik, dat is misschien wel net zo makkelijk.
Maar één persoon was het er niet mee eens. Nee, laten we gewoon in het restaurant onze handen vouwen en ogen sluiten. Want weet je, als wij christenen dat niet meer doen, dan zijn het straks alleen de moslims nog die in het openbaar bidden. Dus: laten we maar gewoon in het restaurant in gebed gaan. Dan wacht de serveerster misschien maar even wat langer.
En zo gebeurde. En iedereen was het er uiteindelijk ook echt mee eens: het is ook eigenlijk wel goed om het zo te doen! Want: waarom zou ik me ongemakkelijk voelen? Ik hoef me toch niet te schamen omdat ik de HERE God bid en dank voor het eten en drinken!
Wanneer we het voorrecht (want dat is het!) hebben om zo af en toe uit eten te gaan, laten we dan niet nalaten om onze hemelse Vader te bedanken voor Zijn goede gaven. Laat er maar een getuigenis uitgaan van onze gesloten ogen en gevouwen handen. Laten we een Daniël zijn, die zich er niet van liet weerhouden om te bidden, maar de gewoonte had om driemaal daags de HERE aan te roepen in gebed.
Zullen we proberen om ons (stil) gebed wat langer te laten duren? Misschien een idee om te bidden voor de restauranteigenaar, de ober, of het stelletje aan het tafeltje naast je. Ik ben benieuwd naar uw en jouw volgende restaurantbezoek.
Sjors Bulten, Nieuwe Pekela