Al zolang wij bestaan leven we in de eindtijd. Zo leerde ik het van onze dominee op catechisatie. Met de opstanding van onze Here Jezus Christus is het werk, dat Hij moest doen, volbracht en is de eindtijd ingegaan. Dat duurt nu een kleine tweeduizend jaar, maar oh oh oh, wat is dat een lange tijd.
Gedurende die twee millennia hebben alle christenen met spanning gewacht op de wederkomst van Jezus Christus, die – zoals Hij zei – spoedig zou zijn. Maar duizend jaar is bij de Heer als één dag, dus rekensommetjes helpen ons niet om het exacte tijdstip te berekenen.
Wel moeten we letten op de ‘tekenen der tijden’, de gebeurtenissen die voorafgaan aan de wederkomst van Jezus. De Bijbel beschrijft verschillende tekenen die op die tijd duiden, zoals oorlogen, hongersnoden, natuurrampen, valse profeten en toename van het kwaad. En wij worden opgeroepen waakzaam ofwel alert te zijn.
In mijn herinnering zit de uitdrukking ‘oorlogen en geruchten van oorlogen’. Deze uitdrukking komt voor in Matteüs 14, waar Jezus spreekt over de grote verdrukking. Altijd heb ik gedacht dat die geruchten gaan over oorlogen die ergens ver weg dreigen, waarmee we niet of weinig te maken hebben. Maar in deze tijd krijgt dit woord voor mij een andere lading. Die lading is dat we over de oorlogen die er zijn, in verwarring worden gebracht. Een definitie omschrijving van ‘gerucht’ luidt dat dit een verhaal is ‘dat de ronde doet, maar waarvan de waarheid niet vaststaat. Het kan een simpele roddel zijn of zelfs gerichte propaganda.’
We worden dagelijks overspoeld door als feiten gepresenteerde nieuwsberichten over de oorlog in het gebied waar Israël ligt. Deze berichten kwalificeer ik persoonlijk liever als geruchten, nu ik het waarheidsgehalte daarvan niet kan vaststellen en ook het gevoel heb dat het niet helemaal klopt. ‘Niet helemaal’, wat iets anders is dan ‘helemaal niet’. En dit soort geruchten maken me onrustig want ik zal er nooit achter komen wat precies de waarheid is. Mijn alertheid leidt echter tot niets.
Maar ik weet gelukkig wel dat onze Vader God het wel precies weet. Hij ziet alle dingen.
Het moge duidelijk zijn: er is daar een verschrikkelijke oorlog gaande en er zijn talloze onschuldige slachtoffers, en wat we met zijn allen nodig hebben is dat God zal ingrijpen. Alleen Hij kan vrede geven.
In Openbaring 22 lees ik – en ik houd mijn hart vast voor wat er nog komen gaat – : de tijd is nabij. Wie onheil aanricht zal nog meer onheil aanrichten, en wie onrein is zal nog onreiner worden. Wie goeddoet zal nog meer goeddoen, en wie heilig is zal nog heiliger worden (22:10). ‘Ik kom spoedig, en heb het loon bij me om iedereen te belonen naar zijn daden. Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde.’ ‘Hij die van deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig! Amen. Kom, Heer Jezus! De genade van onze Heer Jezus zij met u allen.’
Alleen het mogen weten dat Jezus onze Heer is en recht zal doen in deze wereld geeft me rust.
‘Maranatha. Kom spoedig.’
Nel Noppe, Tzummarum.