Bedreigd bestaan
Wat allang voorspeld werd, is inmiddels werkelijkheid geworden. Ik bedoel de grieppandemie. De wereldwijde verspreiding van een nieuw griepvirus, begonnen in Mexico, die overgedragen wordt van mens op mens. Ongeveer iedere dag worden we er via de media wel mee geconfronteerd en over ge?nformeerd. Ook in ons land breidt deze influenza A (H1N1), zoals de offici?le naam luidt, zich meer en meer uit. Omdat het om een geheel nieuw virus gaat, zullen er maar weinig mensen immuun voor zijn. De verwachting is dan ook dat zo ongeveer iedereen door de zogenaamde Mexicaanse griep ziek zal worden. De infectie door dit virus is nu nog mild, maar wetenschappers gaan ervan uit dat dit zal veranderen. Dat veroorzaakt gelijk een stuk onzekerheid. Onze minister van volksgezondheid heeft weliswaar 34 miljoen griepvaccins besteld om de ziekte te bestrijden, maar het maken ervan duurt minstens 6 maanden. Dat betekent dat men probeert de verspreiding van het virus tot die tijd te remmen. Of dat lukt is de vraag. En de aard van het virus moet tegen die tijd niet zo gemuteerd zijn, dat het bestelde vaccin niet meer helpt. In elk geval gaat het hier om een abnormale bedreiging die aanzienlijk meer levens gaat kosten dan bij een gewone griepepidemie. Daarbij vreest men ? en tracht men het te voorkomen ? dat door een tekort aan mensen vanwege de griep essenti?le bedrijfstakken niet meer naar behoren zullen kunnen functioneren.
Zonder elkaar bang te maken, kunnen we toch wel stellen dat hier sprake is van een ernstige bedreiging van een aspect van ons bestaan. Wie had dit mogelijk gehouden in een tijd, waarin we pretenderen zo goed als alle ziekten onder de knie te hebben.
Maar ook het levensonderhoud van velen wordt bedreigd. De economische crisis, die z?n dieptepunt nog lang niet bereikt heeft, veroorzaakt dat vele bedrijven gesloten moeten worden. Met als gevolg dat veel mensen hun baan zullen verliezen en jongeren nauwelijks een baan krijgen. Het spook van de werkeloosheid doemt weer op. Met alle financi?le consequenties daaraan verbonden. Kan ik m?n gezin nog onderhouden? Kom ik niet in de problemen met mijn hypotheek? Zal het geen spanningen veroorzaken binnen het gezin? Laten we niet gering denken over wat een langdurige baanloosheid voor ouderen, maar ook voor jonge mensen betekent.
Intussen houdt de vraag mij bezig: waarom worden we wereldwijd getroffen door twee ingrijpende zaken, waarvan we dachten die zo ongeveer in onze greep te hebben en waar we nu min of meer machteloos tegenover staan? We menen toch wetenschappelijk alles in de vingers te hebben? Of laat God ons voelen hoe machteloos we zijn als het erop aankomt. Zijn de crises, want er zijn er meer te noemen, een oordeel over onze hoogmoed en godloosheid, die ons tot inkeer wil brengen en ons oproept Hem te erkennen en naar Zijn Woord en wil te luisteren?
Heerde
G.v.d.Groep