Verliezen
Misschien denk je dat dit niet echt een keuze is. Natúúrlijk zou je rennen voor je leven! Dat is toch veruit het meeste waard? Waarom zou je blijven en je door die ramp laten doden?
Een fijn leven in gevaar
In de Bijbel treffen we een man aan die toch wat meer moeite had met deze keuze. Zijn naam is Lot. Hij woonde in een stadje genaamd Sodom. Daar had hij het prima voor mekaar. De omgeving van die plaats was “als de hof van de HEERE”, wat zoveel wil zeggen als mooi en vooral ook buitengewoon vruchtbaar (Gen. 13: 10). Een ideale plek dus voor het vee en daarmee de portemonnee van Lot. Bovendien was hij een belangrijke man in de stad: hij zat “in de poort van Sodom”, wat wil zeggen dat hij bij de politieke elite van de stad hoorde. Lot was dus een succesvolle man in een mooie stad. Nou ja, mooi… Sodom was vol zondigheid. Petrus vertelt ons dat Lot “leed onder de losbandige levenswandel van normloze mensen” in zijn woonplaats (2 Pet. 2: 7). Tegelijk moet gezegd worden dat hij er kennelijk niet genoeg onder leed om de stad te verlaten. Dat bleek wel toen twee engelen bij hem op bezoek kwamen en hem vertelden dat God Sodom zou vernietigen: toen aarzelde Lot.
Ergens is die aarzeling vreemd. Als je leven op het spel staat, dan wil je toch geen seconde verliezen en haast je je naar een veiliger plaats? Maar, aan de andere kant, Lot stond wel op het punt om zijn hele mooie bestaan te verliezen. Weg huis, weg vee, weg status, weg vrienden. Dat is een groot en ingrijpend verlies. Dan is het heel begrijpelijk dat je nog even flink moet slikken.
Een voorbeeld van de toekomst
Laten we even uit de gebeurtenissen van Genesis stappen en doorspoelen naar het Nieuwe Testament. In Lucas 17 haalt de Heere Jezus de gebeurtenissen in Sodom aan bij het geven van onderwijs over de komst van het koninkrijk van God. In de dagen van Lot waren de mensen druk in de weer met werken, winkelen en genieten. Ze vermaakten zich prima met hun wereldse zaken. Totdat God er een streep door zette en de straf over hun zonden voltrok. Zo zal het volgens de Heere ook zijn in ‘het laatste der dagen’.
Terug naar Lot. Petrus noemt hem een rechtvaardig man en beschrijft hem, zoals we zagen, als iemand die moeite had met de zonden van zijn stadgenoten. Toch kon ook hij Sodom en zijn leven daar niet zomaar achter zich laten. Hij aarzelde. De engelen moesten hem en zijn gezin de stad uit trekken. Dat klinkt ergens wel bekend: ook wij hebben een ingreep van God nodig om de schatten van deze wereld te laten voor wat ze zijn. Anders kijken we niet verder dan eten en drinken en vrolijk zijn, met als gevolg eeuwige verlorenheid.
“… omdat de HEERE hem wilde sparen”
Gelukkig wil de HEERE dit ook doen. In Genesis 19 staat zo mooi dat de engelen Lot en zijn gezin Sodom uitsleepten “omdat de HEERE hem wilde sparen” (vs. 16). Dat is vandaag niet anders. Veel Bijbelteksten laten zien dat God geen plezier beleeft aan de dood van zondaren, maar wel aan hun redding. Vandaar ook dat Hij Lot aanspoorde om te rennen voor zijn leven en niet meer om te zien naar Sodom. Vandaar ook dat Hij ons nu oproept om onszelf niet te verliezen het wereldse leven. Voor wie niet verder kijkt dan dat, is er geen hoop. Voor wie bereid is om de dingen van deze wereld op te geven en de Heere te volgen wel.
De vrouw van Lot wordt door de Heere Jezus aangehaald als een voorbeeld van iemand die niet los kon laten. Zij zag tijdens het vluchten om naar Sodom, hoewel God zelf haar gezegd had dat ze dit niet moest doen. Het werd haar fataal. Zo waarschuwt Jezus ons ook nu nog: het oordeel over deze wereld komt eraan. Vlucht naar Mij, dan zal Ik je leven redden, voor eeuwig. Verlies jezelf niet aan deze wereld, maar laat je behouden.
Alexander Weggemans