Leven na Pasen
Terecht, want wie zich vastlegt op twee gedateerde feestdagen, dit keer wat Pasen betreft op 24 en 25 april, en daar alles van verwacht, die zal geen enkele verandering merken na Pasen. Begrijp me goed, ik wil het belang van de christelijke feestdagen niet onderuit halen. Ik acht ze zelfs van groot belang. We hebben een zogenaamde kerkelijke kalender van Advent naar Pinksteren. En het is goed dat we die hebben, zodat we gedurig weer bepaald worden bij wat ruim tweeduizend jaar geleden heeft plaats gevonden op onze planeet. En daar gaat het nu precies om. Om gebeurtenissen, weergaloze feiten die te maken hebben met de komst en het werk van de Heere Jezus Christus. Heilsfeiten die toen een fundamentele wending aan de geschiedenis van kerk en wereld hebben gegeven. Wat Pasen betreft: Christus heeft de vernietigende macht van dood en graf met alles wat daar aan vastzit verbroken en overwonnen. Maar hier stuiten we gelijk op het probleem waarom voor de meeste stervelingen het leven na Pasen totaal niet verschilt van het leven dat ze voor Pasen sleten. Want wie gelooft nou nog dat een Mens, Die tegelijk de Zoon van God is, dood en graf heeft teniet gedaan en de machten van verderf heeft verslonden zodat leven van eeuwige kwaliteit het voortaan voor het zeggen heeft. De massa weet niet eens waar het op Pasen om gaat, zoals uit een recent gehouden enquête is gebleken. En de meeste hedendaagse theologen willen ons beleren dat Christus helemaal niet is opgestaan uit de doden – dat botst immers met de natuurwetten en ons verstand –, maar dat Hij na Zijn dood bij God is en verder voortleeft in Zijn volgelingen. De roep: 'de Heer is waarlijk opgestaan', is geen historisch feit, maar een symbolische uitdrukkingswijze, overgeleverd in mythische vertellingen.
En wij? Lopen wij ook niet vast op wat we dag in dag uit om ons heen constateren en wat in flagrante strijd schijnt te zijn met wat de Bijbel ons zegt over het feit dat Christus de machten van zonde en dood, graf en hel heeft overwonnen? Worden we niet doorlopend geconfronteerd met deze machten? Denk aan wat in Japan is gebeurd en nog gaande is. En aan de bloedige strijd in Noord-Afrikaanse landen. En vlak bij huis: twee dagen voor Pasen stonden we met een familie nog bij een graf. Maakt alle ellende en al het leed waar iedereen in mindere of meerdere mate bij betrokken is ook voor ons de triomf van Christus over de dood en graf ook niet ongeloofwaardig, zodat we na Pasen net zo'n Paasloos leven leiden als ervoor? Nou ja, we geloven het feit wel, theoretisch. Maar in de praktijk doet het ons niets.
Of hebben we in de Paasverkondiging de levende Christus ontmoet en heeft Zijn opstandingskracht ons dode bestaan tot leven gewekt. Dan is het Paasfeit een bron van nieuw Paasleven dat iedere dag in een barre wereld leeft uit de belofte: Zie, Ik maak alle dingen nieuw.
Heerde
G. v.d. Groep