Volgende week woensdag is het biddag. In de meeste kerken is er dan ’s middags of ’s avonds een kerkdienst. De instelling van biddag is al heel oud, maar het is wel een goede gewoonte, die jammer genoeg net als veel gewoontes in ons land langzaam afneemt. De mensen voelden zich vroeger in ieder geval afhankelijker van God voor de dingen van elke dag. Zo ontstond biddag om een zegen te vragen over het zaaien, de dieren en de oogst. Dankdag is dan ook dat we God nadien bedanken voor de zegeningen die Hij ons weer heeft gegeven. Omdat de vissers altijd langer op zee waren, waren ze vaak op dankdag nog niet terug en werd in veel vissersdorpen daarom dankdag enkele weken later gehouden. Ook voor ons geldt natuurlijk dat we in alles van God afhankelijk zijn, maar misschien ervaren we dat minder afhankelijk van het directe seizoen.
Bidden lijkt heel normaal. Je doet het elke dag wel: bij het eten, als je opstaat of naar bed gaat, misschien doe je het op school en zeker ook op zondag in de kerk. Maar heb je er wel eens over nagedacht wat bidden is? Of bid je gewoon altijd ongeveer hetzelfde zonder er echt over na te denken? In dit artikel wil ik je handvatten geven over hoe bidden ook kan en wat je eigenlijk doet als je bidt.
Ik zei al dat bidden heel gewoon lijkt. Je doet het vaak zonder er bij na te denken. Maar als je bedenkt wat je doet, is het heel bijzonder. Eigenlijk ben je namelijk aan het praten met God. Dat is het heel bijzonder. Wij zijn namelijk maar hele kleine mensen en God is zo groot. En dan mag jij tegen Hem praten en dingen aan Hem vragen.
Een heel bekend gebed is het “onze Vader”, het gebed dat Jezus bidt naar Zijn Vader. Dit gebed wordt vaak als voorbeeld genomen voor ons eigen gebed. Hieronder staat het Onze Vader, zodat je het kunt lezen en kunt zien dat het een heel mooi gebed is.
Onze Vader in de hemel,
laat uw naam geheiligd worden,
laat uw koninkrijk komen
en uw wil gedaan worden
op aarde zoals in de hemel.
Geef ons vandaag het brood
dat wij nodig hebben.
Vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij hebben vergeven
wie ons iets schuldig was.
En breng ons niet in beproeving,
maar red ons uit de greep van het kwaad.
Als je het leest, kun je zien dat er in de eerste helft steeds het woordje ‘uw’ staat: uw naam, uw koninkrijk en uw wil. Hier wordt steeds God mee bedoeld. In het eerste gedeelte wordt dus de aandacht gericht op God. In het tweede gedeelte staat steeds het woordje’ ons’. Hier wordt dus om dingen gevraagd. Het is dus goed om je in je gebed eerst te richten op God, om Hem de eer te geven en te danken voor alles in je leven. Maar ook om te zeggen dat je jouw leven in Zijn handen legt. Natuurlijk mag je ook dingen vragen, maar doe dat dan daarna. Ook is het goed om vergeving te vragen voor de verkeerde dingen die je hebt gedaan, dat is ook zo op het eind van het onze Vader.
Ik denk dat het goed is om over je eigen gebed na te denken. Hoe bid ik, wat bid ik, is het standaard? Maar, denk ook eens na over waarom je eigenlijk bidt. Je kunt bidden omdat je denkt dat het hoort, omdat je ouders het ook doen, of omdat God het vraagt. Of misschien denk je er helemaal niet over na en doe je maar wat. Kijk dan eens naar het onze Vader en neem het als voorbeeld. Ga eerst God groot maken, bedank Hem voor alles en begin daarna pas over jezelf. In de SV staat er nog een regel onder het onze Vader.
Want van U is het koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid. Tot in eeuwigheid. Amen.
Dit vind ik zelf ook erg mooi, want op deze manier begin je niet alleen je gebed met God, maar eindig je er ook mee. Je zegt hier eigenlijk mee dat alles van God is en ook nog voor altijd. Probeer dus ook te eindigen met een lofprijzing aan God.
Laura van Putten