Ben je wel eens bang geweest? Misschien niet. Het zou kunnen zijn dat
jij zo?n type bent dat geen angst kent. Maar, misschien ben je ook w?l
eens bang geweest voor bepaalde mensen of voor een bepaalde
gebeurtenis. Ik kan me in ieder geval goed voorstellen. Hoe ga je daar
mee om? Waar ga je heen als je bang bent? Waar is troost als je
verdriet hebt?Het antwoord op deze vraag heeft natuurlijk een hoog ?ja, duh?-gehalte. Waar ga je als rechtgeaard (of iets minder rechtgeaard) christen in zulke situaties heen? Naar God natuurlijk! Zo, weer een artikel klaar. Naam eronder, titel erboven en naar de drukker ermee. Wat is mijn schrijversbestaan toch eenvoudig.
Cocktail van ellende
Het mag duidelijk zijn dat ik dit niet serieus bedoel. Zo spreekt de Bijbel er ook niet over. Kijk bijvoorbeeld eens naar Psalm 31. In oudere vertalingen staat daar als opschrift zoiets als ?Gebed in nood? of ?Klachten, gebed en dank? boven. Deze psalm is kennelijk geschreven in moeilijke tijden. Door de verzen heen komen een aantal moeiten langs. Zo zijn er vijanden die op de ondergang van David uit zijn (vs. 9, 12, 14). Hij is alleen komen te staan en wordt van allerlei kanten bespot en gemeden (vs. 12-13). En dan zijn er ook nog zijn eigen zonden die hem dwars zitten (vs. 11). Een mooie cocktail van ellende?
Maar, wat zegt David nu temidden van al die bedreigingen, die spot, die eenzaamheid en dat verdriet? ?Ik vertrouw op U, o HEERE, ik zeg: Gij zijt mijn God.? Daarmee begon hij de psalm ook al. De eerste woorden (na de aanhef) waren immers: ?Bij U, HEERE, schuil ik.? Davids medicijn tegen ellende is: schuilen bij God.
Meer van hetzelfde
Ja, leuk! Nu zeg je dus eigenlijk weer precies hetzelfde als zonet, terwijl dat toch zo?n ?ja duh?-antwoord was?! Misschien wel, maar er komt nog wat achteraan. Op het ?Gij zijt mijn God? uit vers 15 volgt in vers 16 ?mijn tijden zijn in Uw hand?. Dat woordje ?tijden? beslaat in het Hebreeuws verleden, heden ?n toekomst. Eigenlijk staat er dus: de tijden die geweest zijn, de tijden die er nu zijn en de tijden die nog komen zijn in Uw hand.
Misschien is het leuk om ook het volgende vers (vs. 17) hierbij te betrekken. ?Doe uw aanschijn lichten over uw knecht,? staat daar. Die woorden zouden je aan de priesterlijke zegen (Numeri 6) kunnen laten denken. Dat zijn die bekende woorden die aan het einde van een kerkdienst wel uitgesproken worden: ?De HEERE zegene u en behoede u! De HEERE doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig! De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u en geve u vrede!?
Ook in deze zegen zit weer zo?n Hebreeuwse ?woordspeling?. Het is vertaald als ?De HEERE zegene u?, maar eigenlijk staat er tegelijkertijd ?De HEERE heeft u gezegend?, ?De HEERE zegent u? en ?de HEERE zal u zegenen?. Dat is weer hetzelfde principe als bij de ?tijden? uit Psalm 31. Jouw hele leven ? verleden, heden en toekomst ? liggen dus besloten in de hand van God. Daarbij is Hij niet een soort toeschouwer. ?De HEERE doe zijn aangezicht over u lichten? wil zeggen dat God met bijzondere aandacht naar je kijkt. Niet afstandelijk, maar als een betrokken Persoon die jou Zijn genade en vrede wil geven.
Sterkte!
Dat is misschien niet altijd even duidelijk in je leven. David moest bekennen dat hij in zijn angst dacht dat God hem niet zou (willen) horen. De Statenvertaling gebruikt hier het woordje ?haasten?. Dat drukt het eigenlijk wel mooi uit: David had iets te snel gezegd. God bleek namelijk w?l te horen naar zijn bidden, ook al zag David dit niet direct zo (Ps. 31: 23).
Wees sterk en houdt moed. Met die woorden eindigt Psalm 31. Zo mag een gelovige zich door moeilijke dingen heenslaan: ?HEERE, ik wil op U vertrouwen. U bent mijn God en mijn hele leven ligt in uw handen. Laat dan ook alstublieft uw trouw aan mij zien door mij te redden.? Voor wie zo bidt is er hulp en redding. Misschien niet direct, maar wel altijd ?te gelegener tijd? (Hebr. 4: 16).
Alexander Weggemans