God heeft het eerste woord. En het laatste. Dus hebben we de Bijbel
nodig om te ontdekken of iets echt van God is of niet. Het is belangrijk
dit steeds weer tegen elkaar te zeggen. Hoeveel wordt er niet ?van God?
genoemd, terwijl het de vraag is of dat echt zo is. Woorden, dromen,
indrukwekkende geestelijke ervaringen, kunnen ?van God? worden genoemd,
maar het kan dat je in het licht van de Bijbel tot de conclusie moet
komen dat het ?niet van God? is.Onlangs sprak ik een man uit ons dorp die vertelde over zijn gave mensen positieve energie te geven. Mensen met spanningen en problemen ontmoeten hem voor een gesprek of ?behandeling?. Hij vroeg of ik reiki kende? Tegen zijn bezoekers zei hij dat ze nooit alleen zijn, omdat we al-een zijn. We zijn samen ??n groot geheel. Volgens hem deden hij en ik een beetje hetzelfde: ik als predikant en hij met zijn bescheiden paranormale activiteiten. We helpen mensen met het goede. Toen heb ik iets gezegd in deze geest: zonder Jezus Christus wordt het nooit wat. Alleen met Hem zal iets echt positief zijn.
Hoe gemakkelijk wordt iets ?van God? genoemd dat positief werkt en bovennatuurlijk is. Televisieprogramma?s als van Derek Ogilvie maken indruk op mensen, omdat hij, volgens eigen zeggen, door zijn contact met geesten van overledenen dingen ?doorkrijgt? en doorgeeft die hij eigenlijk niet kon weten. Hoe gemakkelijk kan dat positief worden gewaardeerd. Het helpt mensen immers? Dat gaat toch niet per se tegen God in?
Programma?s als van Ogilvie zijn niet van God en we moeten ons en onze kinderen daar niet aan blootstellen. Al zal er vast allerlei trucage in het spel zijn, het is een gebied waarvoor de Here ons de toegang verbiedt. God verbood Isra?l nadrukkelijk contact zoeken met geesten van doden en waarzeggerij (Lev. 19:31). Ook het Nieuwe Testament waarschuwt herhaaldelijk tegen tovenarij en afgoderij. Het is het gebied van de duivel, die er op uit is om ons en onze kinderen van de Here en zijn genade vandaan te houden. Dus daar laat God zich niet vinden.
Mijn dorpsgenoot verwees ook naar de Bijbel. Maar dat wil niet zeggen dat zijn handelswijze van God is. Om dat te ontdekken moeten we telkens teruggaan naar de Bijbel.
Alleen de Bijbel?
Toch staat in de Bijbel dat ook na Pinksteren concrete dingen worden voorzegd. Zoals door Agabus die door de Geest te kennen gaf dat er een grote hongersnood zou komen (Hand. 11:28). En die hongersnood kwam ook. Betekent dat dan niet dat Gods Geest nog steeds zo door de gelovigen spreekt? Als iemand zegt dat hij door de Heilige Geest ons iets doorgeeft als woord van God, moeten wij dat dan niet gewoon zo ontvangen? En moet daar in de gemeente ook niet alle ruimte voor zijn?
Je kunt meemaken dat medechristenen een profetie uitspreken over jouw leven. Wat moet je daar mee? Zo?n woord is niet hetzelfde als de Bijbel. Maar moet je het daarom naast je neerleggen? In de Bijbel staat toch niet alles? Op concrete vragen vinden we immers vaak geen rechtstreekse antwoorden in de Bijbel.
De Bijbel als ijkpunt
Als iemand zegt namens God te spreken, zal dat in overeenstemming moeten zijn met de Bijbel. Alleen daarvan kunnen we zonder terughoudendheid zeggen dat het Gods Woord is. Maar van alle andere woorden zal dat moeten blijken. Die moeten we dus toetsen. En zolang niet duidelijk is dat wat gezegd is met Gods Woord in overeenstemming is, mogen we het niet als openbaring van God aanvaarden.
De vraag kan opkomen of dromen ook van God kunnen zijn. Bekend zijn verhalen van christenen in moslimlanden, dat moslims via een droom door de Here Jezus worden aangespoord de Bijbel te gaan lezen. Dat is van God, omdat het hen leidt naar zijn eigen Woord. Maar daarmee mag niet elke droom ?van God? genoemd worden. We hebben dan juist telkens de Bijbel als ijkpunt nodig.
Gods leiding
Iets anders is hoe Gods Geest ons in concrete situaties wil leiden. In het zoeken naar Gods weg met ons persoonlijk leven of met de gemeente, gaat het allereerst om het kennen van Gods Woord. Maar daarbij houden we wel onze eigen verantwoordelijkheid (vgl. Hand. 16:6-10).
Kenmerkend voor de profeten in het Oude Testament is dat ze niet alleen nieuwe dingen van God mochten bekendmaken, over de toekomst bijvoorbeeld, maar juist ook dat ze woorden van God die al bekend waren toepasten op de huidige situatie. Dat is werk van Gods Geest. Je merkt dat ook in de brieven van Paulus en Petrus: ze spreken over de situatie van de gemeente in het licht van Gods geopenbaarde wil. Die toepassing is spreken door de Geest.
Al staat onze concrete situatie niet ??n-op-??n in de Bijbel, toch wil Gods Geest ons juist door de Bijbel wijsheid geven, zodat we leren begrijpen wat zijn wil in die situatie is. Als wij uit de Bijbel leren begrijpen wat de Here wil, mogen we de Heilige Geest bidden ons te leren die wil ook op onze concrete situatie toe te passen. Dat vraagt dus om kennis van Gods Woord. En om gebed. Van daaruit mogen we, bescheiden maar vrijmoedig, met elkaar spreken over Gods wil in onze concrete situatie. Want dan is het geijkt door Gods eigen Woord en m?gen we spreken over Gods bedoeling in ons leven en in dat van anderen. Zo wil de Here ons ook voor elkaar gebruiken.
Vertrouwen
Nog ??n ding tot slot. Er zijn keuzes die we moeten maken en waarvan we met de Bijbel open moeten zeggen dat zowel het een als het ander goed zou kunnen zijn. Dan mogen we bidden om Gods leiding en vervolgens vol vertrouwen op Hem die keuze maken waarvan wij denken dat die het beste is. Want God heeft beloofd dat allen die Hem verwachten, niet beschaamd zullen worden (Psalm 25:3).
Nieuwe Pekela
Rob van der Toorn