Actueel blijft het. De doop. Die actualiteit is er natuurlijk omdat er
vandaag de dag nog steeds gedoopt wordt. Gelukkig wel. Maar het verschil
van inzicht over op welk moment die doop moet plaatsvinden is ook nog
steeds actueel. Bedoelt de Bijbel dat we kinderen zullen dopen? Of is
het toch ?eerst geloven en daarna als (jong)volwassene dopen?? In het
eerste artikel hebben we gekeken naar de eenheid van het Oude en Nieuwe
Verbond. Nu willen we nagaan wat de plaats van de kinderen is binnen het
verbond. Kinderen h?bben een plaats in het verbond dat God heeft gesloten. Bij het sluiten van het verbond kijkt de Here God verder dan ??n generatie. In Genesis 17 zegt Hij tegen Abraham dat Hij een verbond sluit met hem en zijn nakomelingen, met alle komende generaties, een eeuwigdurend verbond. Ik zal jouw God zijn en die van je nakomelingen (vers 7).
Besnijdenis
Die baby weet niet wat hem overkomt. Zijn leven bestaat uit slapen, eten en verschoond worden. Maar wat de Here God betreft hoort dat jonge leven er al helemaal bij. Niet als vijfde wiel aan de wagen maar als helemaal behorend tot het volk van God. Geloven kan die kleine nog niet. Dat is ook niet de reden waarom hij tot het verbond van God mag behoren. God heeft een belofte gedaan. En daar houdt Hij zich aan. Ons hedendaagse denken wordt o.a. gekenmerkt door individueel denken. Een mens bepaalt z?lf of hij ergens toe behoren wil. In Isra?l is God het individu v??r. Niet alleen het individuele kind is hij v??r. Hij kijkt ??k verder dan de biologische kinderen van Abraham. Hij ziet ook de overige huisgenoten van Abraham: ?zowel zij die in zijn huis geboren waren als zij die van vreemdelingen waren gekocht?. Slaven en hun kinderen werden in en bij het verbond betrokken! God handelt ?inclusief?. Het is er wel niet helemaal de tijd van het jaar voor maar ik moet denken aan de verlichting in een kerstboom. Je hebt van die verlichting (ouder spul) waarbij geen enkel lampje gaat branden als ??n van de lampjes het niet doet. Als dat kapotte lampje vervangen wordt en de nieuwe wordt erin gedraaid floepen de overige lampjes ook aan. Het is een wat onbeholpen beeld maar Abraham is te vergelijken met dat ene lampje. God gaat met hem op weg en op die weg neemt Hij Abrahams gezin en knechten (slaven) m??. Hij draait ?lampje Abraham? aan en de andere lampjes floepen ook aan! Op grond van het verbond met Abraham horen ook zij erbij. Abraham inclusief zijn hele huis; zelfs zonder rekening te houden met de bloedband. ?Gekochten? werden ook besneden! In het Oude Testament strekken Gods liefde, trouw en genade zich al ver uit! Niet de bloedlijn is bepalend maar Gods genade. Abraham, zo zagen we al in het eerste artikel, is de vader van ?lle gelovigen.
Ouderen ?n kinderen worden besneden. Isma?l was op dat moment dertien jaar en hij werd besneden. Isaak wordt als baby besneden. Ook voor dit kleine kind ? juist voor de beloofde zoon zou je in dit verband kunnen zeggen ? geldt de belofte. Het ABC van het in vertrouwen leven met God is hem bij de besnijdenis onbekend maar God zal hem leren hoe hij wandelen moet!
Ruimte van God
Kinderen komen in de ruimte van God als ze geboren worden. En soms komt iemand in die ruimte op oudere leeftijd. Denk aan Rachab die Gods naam belijdt. En ook over haar familie valt vervolgens Gods licht. Denk aan Ruth. Uw volk is mijn volk. Uw God is mijn God. En ze treedt op grond van hetzelfde geloof als Abraham toe tot het volk waarmee God zijn verbond had gesloten. Die ruimte wordt niet voor korte tijd geboden. Maar de HERE God heeft het over een eeuwigdurend verbond. Dat blijft bestaan! Tot over de grenzen van Isra?l heen. Tot over de grens van het Oude en Nieuwe Testament heen. Dat verbond bestaat vandaag nog steeds. En kinderen worden vandaag niet anders behandeld dan bij die eerste besnijdenis. Het teken is w?l veranderd (daarover later meer) maar de zaak niet. Ze hoorden er vroeger bij. En vandaag ook. Was het bereik van Gods genade vroeger inclusief de kinderen, vandaag is dat bereik niet beperkt tot die ene individuele gelovige. Natuurlijk is ?ons huis? van vandaag niet te vergelijken met het ?huis? van Abraham. Inderdaad geen slaven meer maar wel kinderen (als die geschonken worden). En ook geadopteerde kinderen ? los van de bloedlijn en toch vallend onder Gods genadeverbond!
Automatisch geloven
Natuurlijk is het niet zo dat wie als kind besneden of gedoopt wordt automatisch zal gaan geloven. Besnijdenis en dopen zijn geen tekenen van wiens geloof dan ook. Die verbondstekens spreken boven alles over God. Hij belooft vanaf dag ??n. De besnedene (Oude Verbond) of gedoopte (Nieuwe verbond) mag in het vervolg van zijn of haar leven het vertrouwen op God leren ontdekken. Die mag ook in de gaten krijgen dat het in het leven met God niet alleen gaat over wat God allemaal doet maar dat het binnen het verbond ook gaat over wat God van jou vraagt. Die mag ook de persoonlijke omgang met God ontdekken. Een kind van het verbond merkt dat er rechten ?n plichten zijn. Dat God geeft ?n dat Hij om gehoorzaamheid vraagt. Daarbij functioneert de doop als het fundament: God belooft. JHWH, de Ik-ben, betrekt zich op het leven van de gedoopte en zo raakt, naar we mogen bidden, de gedoopte betrokken op God. Het gaat erom dat God en een mens tot een ontmoeting komen ?n in contact blijven met elkaar. En het hart van die ontmoeting vinden we in het kruis en de opstanding van de Here Jezus. Met Hem gekruisigd en opgestaan! Zo lezen we in Deut.10:16: Besnijd daarom uw hart? En daarom lezen we in Rom.2:29: Jood is men door zijn innerlijk, en de besnijdenis is een innerlijke besnijdenis. Het is het werk van de Geest? Dat ik als kind gedoopt ben onderstreept eens te meer Gods genade. Hij was me voor, Hij blijft me voor en Hij gaat me voor. Met de doop heb je levenslang. Levenslang de roep om achter de Here Jezus aan te gaan. De Meester is er, en Hij roept. Handelingen 2:39: Want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen en voor allen die ver weg zijn en die de Heer, onze God, tot zich roepen. Besnijdenis ?n doop zeggen: Laat de kinderen tot Mij komen.
Groningen
N. Vennik