Vier jaar geleden schreef ik in het biddagnummer van dit kerkblad ook een artikel. Het begon met de zin dat bidden voor gewas en arbeid weer actueel was geworden. Want er was een economische crisis en de werkloosheid liep op.
Er is wat dat betreft niet veel veranderd. Bidden is nog steeds actueel!
De economische crisis is begonnen met de bankencrisis. Die leek achter de rug. Maar schijn bedriegt. Zeer recent moest de SNS bank worden genationaliseerd. De bankiers hadden geïnvesteerd in grote vastgoedprojecten, onder andere in Zuid-Europa. Ze speculeerden op hoge rendementen. Maar dat liep anders en verkeerd. De hele bank kwam in gevaar. Hoewel de overheid voortdurend roept dat er geen geld is en dat we moeten bezuinigen, werd er toch ruim 3.5 miljard euro op tafel gelegd om deze bank te redden. De gevolgen van deze operatie zullen nog wel even merkbaar blijven.
Het nieuwe kabinet-Rutte voorspelde bij de start moeilijke jaren. Er lijkt ten opzichte van vier jaar geleden inderdaad weinig veranderd. Datzelfde kabinet wil Nederland sterker uit de crisis laten komen. Maar weinig mensen wagen zich nog aan een voorspelling wanneer de crisis echt is afgelopen. Steeds meer economen geven aan dat de oude economie van voortdurende groei niet meer terugkomt. We moeten ervan uit gaan dat we een tijd krijgen waarin groei en krimp elkaar afwisselen.
In de land- en tuinbouw kennen we dergelijke voorbeelden. Planten en dieren die te snel gegroeid zijn, raken uit de gratie bij burgers en consumenten. Jaren geleden begon dat al. Duitse consumenten kochten niet langer Nederlandse tomaten. Deze Wasserbomben waren te snel gegroeid en hadden geen smaak. Iets dergelijks gebeurt momenteel bij de zogenaamde ‘plofkip’. Deze kippen zijn te snel gegroeid en hebben weinig kwaliteit en smaak.
Zowel in de economie als in de landbouw zijn er voorbeelden dat te snelle groei geen stand houdt. Steeds meer mensen pleiten daarom voor organische groei, die past bij de aard van de plant, het dier, het systeem.
Als christen klinkt me dat als muziek in de oren. God heeft dieren en planten naar hun aard geschapen. Het verloochenen van die aard heeft iets weg van wijzer willen zijn dan God. Dat is dom!
Sabbatsjaar en jubeljaar
Sinds september 2012 pleit de voorzitter van de raad van bestuur van de Wageningse Universiteit voor intensivering van de landbouw. De redenering hierachter is eenvoudig en glashelder. De wereldbevolking groeit, het areaal landbouwgrond op de wereld groeit niet, dus moet er meer voedsel per hectare landbouwgrond worden geproduceerd. Tenminste, als we alle monden op deze wereld willen voeden. Hij heeft daarmee een punt.
Maar hij vergeet wat mij betreft een belangrijk aspect, namelijk de bodemvruchtbaarheid. Intensivering van de landbouw op korte termijn leidt vaak tot slechtere bodemvruchtbaarheid en lagere opbrengsten op de langere termijn. Dus boer je op de lange termijn achteruit.
Het is niet voor niets dat God in het Oude Testament juist op dit punt aan het volk Israël regelgeving voorschrijft. Landbouwgrond kreeg bij het oude Israël elk zevende jaar, het sabbatsjaar, rust. De grond kon dan herstellen.
Eén keer in de vijftig jaar vierde men in het oude Israël het jubeljaar. Landerijen werden teruggegeven aan de oorspronkelijke eigenaar. De economie kon dan herstellen.
God heeft in zijn wijsheid dit soort regels aan zijn volk Israël gegeven. Van deze wijsheid kunnen we vandaag leren. Het verloochenen ervan heeft wederom iets weg van wijzer willen zijn dan God. Dat is dom!
Wasdom
Groei en ontwikkeling staan in de Bijbel niet op zichzelf, als een doel op zich. Groei is in de Bijbel een middel. Het is altijd gericht op het dragen van vruchten. Op meerdere plaatsen in het Nieuwe Testament komt dat ter sprake.
De gelijkenis van de wijnstok en de ranken, in Johannes 15, is heel bekend. Weliswaar gaat het daar over snoeien, maar ook dat snoeien is gericht op vruchten dragen. Veel vruchten.
De gelijkenis van de zaaier in Matteüs 13 is ook heel bekend. Het zaad dat gezaaid wordt, komt op verschillende plekken terecht: langs de weg, in rotsachtige grond, tussen de distels of in goede aarde. Daar waar de bodem en de bodemvruchtbaarheid goed zijn, brengt het graan vrucht voort, tot honderdvoud toe.
In Romeinen 7 beschrijft Paulus het proces van groeien in het geloof. Het is een proces van vallen en opstaan. Hij verlangt ernaar om het goede te doen, maar het kwade is ook werkelijkheid in zijn leven. Dit groeiproces en deze worsteling mondt bij Paulus in Romeinen 8 uit in een loflied. Door de verbondenheid in Jezus Christus, een eeuwig leven met God. Dat leven begint hier al. Want Jezus laat ons nu al delen in zijn luister (Romeinen 8 vers 30).
In Galaten 5 staat het bekende gedeelte over de vrucht van de Geest. Een vrucht die veelkleurig is: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Bidden
Biddag voor gewas en arbeid. Een moment van rust. Even stilstaan en bewust tot God gaan.
Er is alle reden om dat te doen. Door een economische crisis lijkt het weer actueel. Bidden voor je baan en voor voedsel. Beide zijn inderdaad niet vanzelfsprekend. Veel mensen verliezen hun baan en zijn op zoek naar werk. Wereldwijd lijden veel mensen honger en komen daardoor om. Ook dat is onze zorg. Al die zaken mogen we bij God brengen. Heel bewust. Vragen of Hij zijn zegen wil geven. Want zonder zijn zegen heeft ons werk geen zin.
Bidden voor groei en ontwikkeling. Niet alleen voor de gewassen op het veld, maar ook van ons geloof. Bidden dat ons geloof mag groeien. Dat er vruchten mogen groeien, vruchten van geloof. Dat ons geloof tot wasdom mag komen.
Bidden dat we die vruchten niet voor onszelf houden. Bewaren in ons eigen leven, ons eigen huis, onze eigen kerk. Maar dat we van die vruchten uitdelen. Aan de mensen om ons heen, dichtbij en ver weg.
Bidden dat we verbonden zijn en blijven in Jezus Christus. Soms snoeit Hij in ons leven.
Maar Hij kent ons door en door. Hij schiep dieren en planten naar hun aard. Hij schiep mensen naar zijn beeld. Hij weet als geen ander welke weg wij moeten gaan. Welke groei en ontwikkeling, welke vruchten het beste bij ons passen.
Bidden met Opwekkingslied 710:
Zegen mij op de weg die ik moet gaan.
Zegen mij in alles, wat U van mij verlangt.
Zegen ons waar we in geloof voor leven.
Zegen ons waar we hoop en liefde geven.
Vader, maak ons tot een zegen.
Van uw liefde delend,
waarin wij zelf tot bron van zegen zijn.
Amen!
Dronten
Wiggele Oosterhoff