Een aantal keren heeft in het kerkblad een oproepje gestaan met de vraag of u wilde vertellen waarom u niet (meer) met vakantie gaat. Er is hier door verschillende mensen op gereageerd. Hieronder leest u hun reacties.
Dit jaar en meerdere jaren voorheen, geen vakantieplannen behalve tuinesië waar het overigens zeer goed vertoeven is! (Wel graag een beetje meer zon dan tot nu toe maar daar wachten we allemaal op). Erge rugklachten zorgen ervoor dat vakantie vieren een stuk moeilijker gaat.
Lang auto rijden gaat niet zo goed. Je moet ook altijd maar weer afwachten hoe de bedden zijn en zelfs de stoelen om op te zitten en of er een bank staat waar je op kunt liggen.
Door het overlijden van mijn man ontbreekt ook de nodige ondersteuning. Nu heb gelukkig heel lieve kinderen en leuke vriendinnen die wel met me op vakantie willen maar het is en blijft een hele onderneming.
Eenmaal op plaats van bestemming weet je ook niet of je wel mobiel genoeg bent om dingen te ondernemen. De rolstoel rolt wel, maar je moet er wel in kunnen zitten!
Voor medereizigers ook niet echt leuk om dan ook maar niks te kunnen ondernemen.
Gelukkig zijn er in de afgelopen jaren best wel eens uitstapjes geweest die wel redelijk te doen waren. 'Cadeautjes van God' noem ik die. Dus dit jaar, eigen bed en sta-op stoel!
Zielig? Nee hoor! Ik geniet van onze tuin, vogels badderen in de vijver, bloemen bloeien en bij goed weer scheur ik met mijn scootmobiel door de mooie natuur.
Gelukkig heb ik ook jaren gehad met wel een man en nog geen klachten, toen hebben we wel vakanties gevierd en heel veel plezier daaraan beleefd. Daar kan ik in dankbaarheid op terug kijken. Er zijn vast heel veel mensen die nog nooit op vakantie zijn geweest.
Een zuster
-o-o-o-
Wij zijn Jaap en Rolien Steenbergen en wonen in Grijpskerk.
Wij horen bij de Christelijke Gereformeerde Kerk te Kornhorn en onze reden om niet op vakantie te gaan is, dat wij vakantiekinderen uit de Oekraïne bij ons in huis hebben. Het zijn 2 jongens van 9 jaar en ze komen uit een internaat in Perechyn, Oekraïne. Ze zijn samen met nog 37 kinderen voor een periode van bijna 3 maanden (van 01-06 tot 26-08) in Nederland om vakantie te vieren en te genieten van de omgeving.
Het is voor ons de eerste keer dat wij dit doen. De taal is een struikelblok maar de jongens, Yosip en Alik, leren het Nederlands al aardig spreken en schrijven. Ze hoeven hier in Nederland niet naar school want ze hebben 3 maanden vakantie.
Wij doen ons best om de jongens het hier naar de zin te doen hebben en als ons deze kinderen goed bevallen, proberen wij volgend jaar weer kinderen op te vangen voor een mooie en fijne vakantie, ook omdat wij helaas zelf geen kinderen hebben mogen krijgen.
Dit is ons vakantieverhaal en wij wensen een ieder een goede vakantie als u op reis gaat, maar ook wanneer u thuis blijft.
Grijpskerk
Jaap en Rolien Steenbergen
Yosip en Alik
Voor meer info over deze vakantie kinderen uit Oekraïne: www.choe.nl
-o-o-o-
Gevoelens van een 83-jarige
Vakantie is niet meer aantrekkelijk voor mij. Ik blijf graag dicht bij huis. Wel heb ik mooie vakanties gehad met man en kinderen. Ook met de Caravan Club CCC, een aanrader voor 55-plussers.
Dit alles hoef ik niet meer. Ik ben moe van alles en trek me graag terug in mijn huis. Ik ben veel bezig met het verleden, tot 1929 toe soms. Heimwee speelt een rol.
Deze tijd gaat niet aan je voorbij. Ik leef nog met alles mee. Lees en puzzel graag. Wandelen moet, zolang het kan. Ik kan nog een klein stukje fietsen. Ik mag graag zingen met ouderen. Geniet van mijn tuintje en de natuur in Bedum. Af en toe leg ik een bezoekje af bij een oudere.
Eten koken moet, pillen slikken moet, wassen en douchen moet, en boodschappen doen ook. Maar dit alles mag onder Gods hoede. Dag en nacht kun je bij Hem terecht. Bijbellezen en bidden zijn de belangrijkste bezigheden. Hij geeft mij moed en kracht. En soms ben je eenzaam en alleen. Kinderen, klein- en achterkleinkinderen om je heen is een groot goed. Dat zijn de zegeningen.
Bedum
Frieda Venema-Witvoet
-o-o-o-
Mijn leeftijd is negentig jaar. Zevenenveertig jaar ben ik getrouwd geweest met mijn eerste vrouw. Vijfenveertig jaar had ze MS. Ze overleed aan longkanker. Zelf heb ik altijd gewerkt in de landbouw en veehouderij. Wij hebben vier zonen, acht kleinkinderen en twaalf achterkleinkinderen.
Ik ben tien jaar geleden hertrouwd met een Surinaamse vrouw. Omdat ze nog maar zo kort in Nederland is, krijgt ze weinig AOW. Onze AOW wordt aangepast tot bijstandsniveau. Wij kunnen amper rondkomen, dus vakantie zit er allang niet meer in.
Ik heb geen gemakkelijk leven gehad, maar had wel heel veel aan mijn geloof. Ik had een gelovige vrouw en nu gelukkig weer.
Dronten
E. Ritsema
-o-o-o-
Ik ben een weduwe van vierennegentig jaar. Met vakantie gaan wordt me teveel, maar ook te duur. Ik woon nog zelfstandig. Het kerkblad lees ik met plezier.
Marknesse
J. de Vries-Dijkstra
Namens de redactie hartelijk dank voor het insturen van uw reacties.
Wij wensen u Gods nabijheid toe in deze vakantieperiode.
Klazien Brouwer