Plotseling zijn we meer te weten gekomen over de Iraakse christenen. In hun lijden zijn ze nu dichterbij ons gekomen. De meesten van hen horen bij de Syrisch Orthodoxe kerk. Het is een van de alleroudste christelijke gemeenschappen. Vele eeuwen hebben ze zich weten te handhaven in veelal vijandige omgevingen. Nu lijken ze weggevaagd te worden. De internationale gemeenschap kijkt machteloos toe. Trouwens, iedereen voelt zich machteloos tegenover de barbarij van IS. Bidden en helpen waar je kunt, is het enige dat rest. Goed dat er her en der spontaan bidstonden zijn georganiseerd. Een lichtpuntje is de bescherming die de christenen krijgen van de Koerden. Ook van deze gemeenschap komen we nu meer te weten. Tot nu toe kenden we ze vooral uit de jarenlange bloedige strijd in Turkije. Wie zijn die Koerden eigenlijk?
Koerden
Het is een volk, ze hebben een eigen taal, een eigen cultuur, maar geen eigen land.
Hun gebied is sinds 1918 verdeeld over Turkije, Iran, Syrië, Armenië, Irak en Azerbeidzjan. Genoeg stof voor ellende. Nu in de regio de strijd met IS woedt, laten ook zij van zich horen. Aanvankelijk hebben ze voordeel behaald in de strijd die in Irak gaande is. Ze hebben hun gebied weten uit te breiden. Nu moeten ze stand zien te houden tegen de ongekende barbarij van IS. In het noorden van Irak hadden de Koerden al een zekere vorm van zelfstandigheid verworven. Ze hebben daar zelfs een eigen president en bij de grens staan bordjes: welkom in Koerdistan. Er is wel een probleempje. Tot nu tot worden ze door geen enkel land erkend. Alleen Israël staat sympathiek tegenover het streven naar een zelfstandige Koerdische staat. Israël ziet de Koerden als bondgenoot. Daar is reden voor. De Koerden zijn een gunstige uitzondering in de regio. Ze zijn veel verdraagzamer dan de regiems in de omringende landen. In de Koerdische gebieden wordt ieder geloof gerespecteerd.
Er zijn nu ongeveer 30 miljoen Koerden. Veel van hen hebben de regio verlaten. Ze wonen verspreid over Azië, de VS en vooral Europa. Europa herbergt een miljoen Koerden. Ook Nederland heeft een aanzienlijke Koerdische gemeenschap. De meesten wonen in Rotterdam en in Den Haag. Verschillende Koerden hebben hier Christus leren kennen. In Rotterdam is een christelijke Koerdische gemeenschap. Het is voor Koerden niet eenvoudig om in Nederland een status te krijgen. Dat betekent dat verschillenden van hen tussen de wal en het schip raken. Gelukkig zijn er organisaties die zich over hen bekommeren. Stichting Gave is een van deze organisaties.
Herberg
Een paar maanden geleden kreeg ik een telefoontje van een medewerker van stichting Gave. 'Ik heb een wat vrijmoedige vraag. Ik zoek een plekje voor een Koerdische man die geen onderdak meer heeft. Zouden jullie hem misschien kunnen herbergen?' Oei, dat komt wel erg dichtbij. Gelukkig waren mijn vrouw en ik er al een beetje naar toegegroeid. We stonden al ergens op een lijst voor noodgevallen. Toch moesten we wel even nadenken. Er komt iemand bij je wonen waar je zo goed als niets van weet. En hoelang blijft hij eigenlijk? We draalden even. Twee dagen later heb ik hem opgehaald bij een andere Koerdische jongen. Daar sliep hij op de bank omdat in dat huis al twee andere mensen werden opgevangen. Een wonderlijke avond was die eerst avond samen. Wederzijdse verlegenheid. We probeerden ons in te denken hoe hij zich moest voelen. Volledig afhankelijk van onbekende mensen. We zochten in de atlas op waar zijn familie woonde. We spraken over onze gezinnen. Al twee jaar en drie maanden leeft hij gescheiden van zijn vrouw en kinderen. Die pijn voel je scherper als iemand in jouw gezin verblijft. De dagen die volgden voelden we zijn pijn mee. Zijn vrouw werd ziek. Wat kon hij doen? Zijn jongste zoontje kreeg gezondheidsproblemen. Wat een onmachtig gevoel. En dan zou hij zo verschrikkelijk graag werken om zelf een paar centen te verdienen in plaats van elke dag afhankelijk zijn. Maar dat is streng verboden. Als je het toch doet riskeer je een zware boete. Nu probeert hij zoveel mogelijk voor ons te doen. We maken kennis met de Koerdische keuken. We praten samen, we luisteren naar elkaar en we lezen samen uit de Bijbel. We genieten van zijn aanwezigheid. Op sommige momenten moet ik gewoon denken aan die bijbelgedeelten over engelen herbergen.
Krijn de Jong, Urk