Ik was nog maar kort in mijn eerste gemeente. Meestal maakte ik 's maandags en 's dinsdags de exegese van mijn preken voor de komende zondag. Van de Catechismuspreek wist ik van tevoren over welke zondag het zou gaan. Dat was een plus. Voor de vrije stof zou het deze keer gaan over Filipp. 4: 13: 'Ik vermag alle dingen in Hem, die mij kracht geeft!' Wat een mooie tekst.
Maar ik kreeg niets op papier. Vrijdag maakte ik eerst de Catechismuspreek klaar. Dat ging. Maar ik kreeg zaterdag geen zin uitgeschreven over die andere mooie tekst. Toch móest het die worden. Iets dreef mij daartoe. Bij de koffie, het middag- en avondeten vroeg mijn vrouw, hoe het met de preek stond. Mijn antwoord was: 'Ik heb er nog niets van!' Dat was voor mij heel ongewoon. Altijd had ik mijn twee preken om een uur of vijf, zes klaar. Er volgde dan een rustige zaterdagavond voor mijn vrouw en mijzelf. Geen spanning voor de komende zondag, want alles lag klaar. Dit keer dus niet.
Nu had ik nog één preek uit mijn studententijd, die ik in deze eerste gemeente nog niet gehouden had. Die heb ik toen maar genomen.
Maandagmorgen direct weer aan de slag met die tekst uit Filippenzen 4. In een half uur was ik klaar. Het is een heel aparte preek geworden, zonder thema en punten, zoals ons in Apeldoorn geleerd was om te preken. Deze preek heb ik die zondag daarop gehouden. Wel bleef ik met de vraag zitten: 'Waarom kon dat niet de vorige zondag en waarom wel deze?’
Maanden later ging ik met een ouderling – zo deden we dat toen nog! – op huisbezoek bij een groot gezin in de gemeente. Er waren zeven kinderen en de achtste was op komst. Tijdens het gesprek vroeg de moeder van het gezin mij: 'Dominee, weet u nog van de preek over “Christus, die mij kracht geeft”?’ 'Nou en of', zei ik, 'maar waarom vraagt u dit?' 'Wel in de week vóór die zondag, merkte ik dat ik voor de achtste keer zwanger was en ik zei: 'Here God, we hebben al een groot gezin; ik kan een achtste kind er niet bij. Dat wordt me teveel. En toen kwam precies die zondag uw preek over Filipp.4:13. Die was helemaal voor mij!'
En voor mij was het duidelijk, waarom ik voor de ene zondag niets op papier kreeg van die mooie tekst en dat die zonder meer bestemd was voor de volgende zondag. God leidt predikers ook in het vinden van een tekst voor de preek van déze zondag! Hij gebruikt ze meer dan ze zelf doorhebben!
T. Brienen, Hoogeveen