Ze heette Tabitha. We kennen haar ook wel als Dorcas. U weet wel, die vrouw uit Joppe die zoveel voor de gemeente daar heeft betekend. Ze maakte bijvoorbeeld kleren voor de arme mensen. Vooral de alleenstaanden konden op haar hulp rekenen. En nu was ze plots overleden. Iedereen was in diepe rouw.
De apostel Petrus was op dat moment in Lydda, een dorp op ongeveer twintig kilometer afstand. Toen hij bericht ontving over het overlijden van Dorcas kwam hij snel naar Joppe.
Bij haar huis aangekomen wordt hij opgewacht door een groep vrouwen die hem vertellen wat Dorcas voor hen betekende. Ze laten de kleren zien als tastbaar bewijs van de hulp die Dorcas hun had gegeven. Petrus gaat alleen naar de overledene en vraagt God om hem Christus’ kracht te schenken om dit dierbare leven weer terug te mogen geven. Vol van geloof loopt Petrus op het bed af en Dorcas mag weer leven.
Wat een vreugde is er dan in die gemeente. God wordt de eer gebracht.
Zo maar een vrouw in de gemeente die doet wat haar hand vindt om te doen. Breed uitgemeten in de Bijbel. Niet vooraanstaand. Geen opzienbarende zaken. Gewoon maar wat kleren voor iemand maken. Gewoon? De mensen om haar heen en Petrus denken daar blijkbaar anders over. Jezus dacht daar ook heel anders over. Alles wat je aan de minste van mijn broeders doet heb je aan mij gedaan lezen we in Matteüs 25. Laten we zo eens om ons heen kijken in onze gemeente. Maar zeker ook daarbuiten. Tot slot een voorbeeld van een 'familie Dorcas' uit deze eeuw.
Ze was ongetrouwd, woonde in een verzorgingstehuis hier vlak bij. Nog niet zo lang geleden is ze op hoge leeftijd overleden. Het eerste wat ze vaak vroeg was welke dag het was, want haar wereld was erg klein geworden. Veel wist ze niet meer.
Er was één vast punt: de zondag. Weet u waarom? Elke zaterdagmiddag kwam er trouw een echtpaar langs die haar mooiste zondagse jurk aan de buitenkant van de kastdeur klaar hing. Zo kon zij en de verpleging zich niet vergissen. Het was Zondag! Ze vierde het als een feest. Elke week weer. Nu mag ze elke dag feest vieren bij haar Heer en Heiland.
Dank je wel 'familie Dorcas' voor deze les…
Art van der Molen, Bierum