De afgelopen weken heeft u over de noodhulpprojecten gelezen die centraal staan tijdens de hulpverleningszondag van a.s. zondag. Vandaag het laatste deel.
Heeft u de folder van de hulpverleningszondag al ontvangen? Dan komt deze foto u bekend voor. Het is het beeldmerk van de hulpverleningszondag van dit jaar.
Een foto spreekt meer dan duizend woorden, wordt wel gezegd. Vaak schrijven we iets en zoeken er dan een foto bij. Maar laten we het nu eens andersom doen. De foto vertelt zelf namelijk al een verhaal, een prachtig verhaal.
Het verhaal
Wat ziet u? ‘Twee lachende vrouwen’, zegt de een. En kijk je goed dan zie je dat de hele foto dit ondersteunt: licht, vrolijke kleuren - er wordt een blij verhaal verteld.
‘Twee verschillende huidskleuren’, zegt een ander. Twee verschillende werelden bij elkaar. De een helpt de ander. Of … helpen ze elkaar?
‘Ik zie eten’, zegt weer een ander. Rijst, basisvoedsel. Voedsel om te overleven. Het voedsel wordt verdeeld in zakjes. Voor wie zou het zijn?
‘De foto is gemaakt in een ander land’, zegt een volgende. ‘Ik zie veel vrouwen met zwarte haren en maar één blanke vrouw. Het uiterlijk van de vrouw rechts en de rijst lijken te wijzen op Azië.’
En zo is er al een heel groot deel van het verhaal verteld. Door mensen die de achtergrond van de foto niet kennen. Basisvoedsel: noodhulp. Twee werelden die elkaar helpen. Is er een ramp gebeurd, in Azië?
De foto vertelt het verhaal van de enorme aardbeving in Nepal, waarover u in het tweede artikel van deze serie heeft kunnen lezen. ‘Maar’, zegt iemand, ‘ik zie vooral blijdschap, ik zie weinig nood’.
Puzzel
De foto vertelt een verhaal over ‘samen’, het thema van deze hulpverleningszondag. Had de Nepalese vrouw alleen gezeten, dan was er minder blijdschap geweest. Dan was er minder voedsel te verdelen. Dan waren de nood en de nodige hulp niet te overzien geweest.
De foto vertelt het verhaal van de kracht van samen. Met hulp van andere landen heeft de lokale bevolking van Nepal geweldig werk verzet, zoals u twee weken geleden kon lezen.
Daarom kozen we voor de vorm van een puzzel in het hulpverleningszondagmateriaal. We passen zo goed ‘in elkaar’, we vormen samen een geheel.
Omdraaien
Op de originele foto zat de blanke vrouw rechts, zij sprong in het oog. Vooral door de flap op de folder, waardoor de Nepalese vrouw ‘wegviel’. Maar het ging niet om de blanke vrouw. Het gaat niet om ons. Een lastige les in het leven soms. Een lastige les in de hulpverlening ook. Daarom vinden deputaten diaconaat het zo belangrijk dat de lokale bevolking het initiatief neemt en daarmee voorop loopt.
Dus draaiden we de foto om. En toen ontstond er een heel ander verhaal: de ander staat centraal, en dan - met het omslaan van de flap - volgen wij. Wij mogen helpen. Met wat God ons gegeven heeft, om samen te delen! En we ontvangen terug, van wat God hén gegeven heeft.
Prachtige puzzel
Deputaten waren verwonderd door uw enorme steun bij de vele noodhulpprojecten die de afgelopen paar jaar nodig waren. Zonder u was deze hulp niet mogelijk. Samen, ‘vele christelijke gereformeerde puzzelstukjes’ bij elkaar, mogen we ook op de hulpverleningszondag weer ‘vele andere puzzelstukjes’ dienen. Om samen een prachtige puzzel te vormen. Een puzzel naar Gods hart.
Samen
Ook dit artikel is samen geschreven. Door tijdsdruk deed de een wat meer dan de ander. Dat mag ook. Bij een volgende klus is het weer andersom. Ieder doet wat mogelijk is. Ieder geeft wat mogelijk is. Samen … daar gaat het om!
Als we volgend jaar op de afdeling nadenken over een thema voor de hulpverleningszondag, moeten we maar beginnen met het uitzoeken van een foto. Een foto die weer een ander verhaal vertelt. Een verhaal dat wij dan weer graag met u delen.
Een gezegende hulpverleningszondag gewenst!
Lilian Steensma en Lia van Grootheest
medewerkers diaconaat
Meer lezen over deze foto, de noodhulpprojecten en deze hulpverleningszondag? Kijk op www.cgk.nl > diaconaat > hulpverleningszondag.