Het afgelopen jaar heeft de CGK van Dokkum op diverse momenten aandacht geschonken aan Israël. Zo is er een leesgroep gevormd die maandelijks samenkomt om meer inzicht te krijgen in wetten en gebruiken uit de tijd van het Oude Testament. Rabbijn Lody van de Kamp is een avond op bezoek geweest. De synagoge te Elburg is bezocht. In de prediking is een aantal malen extra aandacht geschonken aan de relatie met Israël. En als klap op de vuurpijl is een groep gemeenteleden samen met een aantal anderen uit het noorden en midden van het land twaalf dagen naar Israël en Jordanië geweest.
Dag 1, maandag 24 oktober
Even na middernacht, om 02.00 uur vertrok de bus uit Dokkum naar Schiphol, daarbij uitgezwaaid door een 94-jarige broeder die in de buurt van de kerk woont.
Wat was het geval? Ds. Van der Wekken had zondagmiddag nog een oproep gedaan aan de gemeenteleden dat wie ons wilde uitzwaaien, omstreeks die tijd aanwezig moest zijn. En onze broeder was er als enige, naast de koster.
De vliegreis verliep voorspoedig. Maar bij aankomst in Amman, de hoofdstad van Jordanië, bleek mijn koffer niet te zijn gearriveerd. Dat mij dat nou net moest overkomen. Na een uur wachten, vragen en zoeken, zijn we toch maar naar het hotel gegaan. Nu zat er wel een aantal spullen van mij in de koffer van mijn vrouw en omgekeerd, maar natuurlijk altijd weer te weinig. Geen toilettas betekende geen scheerapparaat, geen tandenborstel, geen korte broek. Gelukkig boden verschillende personen hulp aan. Echte broederliefde!
Jordanië, een overwegend Islamitisch land met bijna negen miljoen inwoners waarvan de helft in de hoofdstad Amman woont. Negentig procent van het land bestaat uit woestijn. En verder? Onze Nederlands sprekende gids zal ons de komende dagen veel meer vertellen over het gebied van Ruben, Simeon en de halve stam van Manasse.
Dag 2, dinsdag 25 oktober
Na een bezoek aan een Islamitische burcht uit de tijd van de kruisvaarders op elfhonderd meter hoogte maken we een wandeling over het Abrams pad met hier en daar prachtige uitzichten.
U moet niet denken dat dit een mooi geplaveid pad is. In ongeveer twee uur hebben we nog geen drie kilometer gelopen. Het ging over rotsblokken, berg op en berg af. Dan te bedenken dat Abraham meer dan tweeduizend kilometer moest reizen om in het land te komen dat God hem zou wijzen. Of Abraham hier ook langs gelopen is met Sara, Lot en alle knechten en het vee? Misschien niet exact dit pad, maar wel in deze omgeving.
En verder? We zagen de rivier de Jabbok die Jacob overtrok bij terugkeer uit Haran om zijn broer Ezau te ontmoeten. Boeren, die hun geoogst fruit langs de weg verkopen (uiteraard kopen we wat na op de prijs te hebben afgedongen). Kinderen en ouderen die olijven plukken. Uitgehouwen graven in de rotsen. En in de namiddag krijg ik een telefoontje dat mijn koffer in het hotel is aangekomen. Als een blij mens vervolg ik mijn weg in de voetsporen van Abraham.
Dag 3, woensdag 26 oktober
Vandaag brengen we onder andere een bezoek aan de berg Nebo. U weet wel, de berg waar vandaan Mozes uitkeek over het land dat hij niet mocht binnengaan. Je kunt de Dode Zee zien liggen, een groot gedeelte van de Jordaanvallei, Jericho en bij helder weer zelfs Jeruzalem. Eigenlijk is Nebo zo’n plek waar je bijna het hele land kunt zien. Als je dan op die berg staat, gaan je gedachten toch wel terug naar zo’n vierduizend jaar geleden.
Dat ik nu ook op die berg mag staan en kijken net zoals Mozes. Al zal Mozes vast veel meer hebben gezien dan ik nu. Waar zou hij door God begraven zijn?
De bevolking van Jordanië bestaat voor zes procent uit christenen, die zich vaak concentreren in één van de omliggende steden. Madaba is zo’n stad. Zeventig procent van de inwoners hier is christen. In deze stad bezoeken we een kerk met veel mozaïeken en winkelen we wat. Bij een klein winkeltje zien we een vrouw bezig met het maken van zandsculpturen in een glazen kruikje met behulp van een rietje. De gids vertelt dat zij sinds kort weduwe is en achter bleef met vier kleine kinderen. Bijna iedereen koopt één of twee flesjes waarin naast diverse kleuren twee kamelen verwerkt zijn voor één of twee dinar (één dinar = € 1,30). Leuk om als souvenir mee te nemen naar huis. Dan heb je thuis weer iets te vertellen. Voor vandaag heeft ze een goede omzet.
Dag 4, donderdag 27 oktober
We verlaten het land van de Moabieten en gaan vandaag naar het land van de Edomieten, op ontdekkingstocht in Petra, de oude hoofdstad van de Nabateeën, tweeduizend jaar geleden. Dit is wel het hoogtepunt van ons bezoek aan Jordanië. Petra, een uitgehouwen stad in en op de rotsen. Ook in de Bijbel komt Petra voor, namelijk in Obadja. Daar lezen we: De overmoed van uw hart heeft u bedrogen, hij die woont in de rotskloven, in zijn hoge verblijfplaats, hij die zegt in zijn hart: Wie zal mij neerhalen naar de aarde? (vs. 3-4).
Ruim een kilometer loop je langzaam omhoog door een kloof van twee tot tien meter breed en soms wel zeventig meter hoog met rotswanden in verschillende kleuren en reliëfs (de Siq). Deze kloof maakte vroeger deel uit van een belangrijke handelsroute van noord (Syrië) naar zuid (Arabië). Aan het eind van deze kloof doemt plotseling de schatkamer van de Nabateeën op: graffaçades, tombes, tempels, een theater en een zuilenstraat. Ook in die tijd had men ingenieurs die dit konden bedenken. De gids vertelde dat men zelfs de beschikking had over waterclosetten. Voor de liefhebbers was het mogelijk om nog hoger te klimmen. Dit ging dan via een steil pad met hoge wanden naar elfhonderd meter. Maar men kon ook een ezel huren die je naar boven bracht. Van die ezels maakte niemand gebruik. Men bleef liever met beide benen op de grond staan, hoe steil het soms ook was.
Zou Ezau hier gelopen hebben? Het zou zomaar kunnen want het gebied is ruig en de stad is bijna een onneembare vesting. wordt vervolgd
Pieter Sijtsma, Dokkum