Op 5 februari werd ds. Bram Hofland verbonden aan de gemeente Emmeloord. Bevestigd door zijn vader Marco Hofland deed hij intrede. Bram en Nynke verhuisden van Groningen naar Emmeloord. Een hartelijke felicitatie voor gemeente en predikant! Ter kennismaking legden we ds. Hofland een aantal vragen voor.
Zou je iets kunnen vertellen over je levensloop?
Als ‘jongetje’ eigenlijk overal en nergens gewoond: als je pa predikant is krijg je dat. Ik ben geboren in Woerden, daarna woonde ik lange tijd in Emmen, Groningen en Amersfoort. In Groningen heb ik Nynke leren kennen. Zij woont daar al haar hele leven met veel plezier. Ik kende Nynke al een jaar of tien en we vonden elkaar allebei erg leuk. Maar ja, soms gaat dat zo: het komt er niet van. Tot ik zou meeverhuizen met mijn ouders naar Vathorst. Pas als iets weg gaat, merk je pas hoe erg je het mist. Twee maanden voor de verhuizing: toch de vlam in de pan, en ondertussen gelukkig getrouwd en in verwachting van een kleintje.
Hoe ben je ertoe gekomen predikant te worden?
Na de brandweerman en politieagenttijd zei ik als klein kind dat ik predikant wilde worden. Maar toen ik een jaar of zestien was, ging dat gevoel weg. Computers en programmeren had ook mijn hart en ik had zelfs een eigen bedrijfje als programmeur. Wel stond voor mij vast dat God duidelijk moest maken welke opleiding ik moest gaan doen. Zo ben ik gegaan naar Delft, en Enschede en ook Groningen, allemaal meeloopdagen bezocht. Maar overal merkte ik: het is het niet... Het past niet. In die periode ben ik veel gaan bidden en wachten of God het duidelijk wilde maken. Langzaamaan vielen in dat jaar, 5VWO dacht ik, een aantal puzzelstukjes bij elkaar. Vrienden die tegen me zeiden: je hebt bepaalde gaven en talenten, doe daar wat mee. Maar ook in mijn hart: het verlangen om over God te spreken. En als laatste: de rust die ik kreeg toen ik het blaadje van de TUA onder ogen kreeg. Heel vreemd, maar zo langzaam werd de weg toch echt gewezen.
Kun je iets over je gezin vertellen?
We zijn nu nog met z’n tweetjes: altijd gezellig. Nynke is verpleegkundige in het MCL Leeuwarden waar ze altijd met veel plezier werkt. Leuk team, hard werken, dat bevalt haar wel. Ondertussen is ze alweer 33 weken zwanger. We weten nog niet wat het wordt, dat is dus een grote verrassing. En zo hebben we samen een dubbel avontuur: nieuwe plek om te wonen en te werken, maar ook straks een kleine uk erbij.
Hoe denk je dat het zal zijn om als predikant te functioneren?
Stiekem heb ik daar natuurlijk al wat van gezien bij mijn eigen vader. Enerzijds: heerlijk, je bent met mensen bezig die je op de een of andere manier mag brengen bij God. Op bezoek, catechisatie, maar ook preken. Andere kant is dat je ook veel verdriet meemaakt, bij mensen thuis. Dat raakt jezelf ook.
Van Groningen naar Emmeloord. Hoe ga je - gaan jullie - met zo'n overgang om?
Nou was het voor ons al een beetje nijpend, want we moesten uit ons huisje: een huurhuis dat verkocht is, en we hebben een extra kamer nodig straks in maart. We zagen er ook echt naar uit om weg te gaan. Andere kant: ook echt wel lastig, ikzelf heb veertien jaar in Grunn gewoond en Nynke haar hele leven. En dat altijd met veel plezier. Vanuit de stad naar een polderdorp. Gelukkig wel een heel mooi en gezellig dorp: maar je laat heel wat achter. Gelukkig hebben we al in Emmeloord wat mensen leren kennen, voelen we ons heel erg thuis.
Het ambt van predikant is veelzijdig. Waar ligt voor jou het zwaartepunt van je werk?
Prediking en bezoekwerk. In de dienst, zondag, moet de Bijbel opengaan. Daarvoor ben ik opgeleid: Gods Woord mag weer open en spreken voor vandaag. Mensen mogen geraakt worden door God zelf. En bij het bezoekwerk doe je dat eigenlijk in het klein: God brengen bij mensen en mensen brengen bij God. In alle dingen die er gebeuren belooft God ons er zelf bij te zijn. En juist ook: een goede prediker is een goede pastor. Pas als je weet wie er voor je zit, kan je ook echt in de preek bij mensen binnenkomen.
Naast werken is er wellicht ook tijd voor hobby’s? Heb je die?
Uhm, sporten! Zwemmen, fietsen en hardlopen: altijd prettig. Nynke en ik lezen ook graag boeken, of kijken een goede film. Even winkelen, lekker ontspannen, dat gaat er ook altijd wel in bij ons.
Wat is het mooiste theologische boek? De mooiste film?
Als je het hebt over een mooi theologisch boek, dan denk ik gelijk aan: Onversneden christendom, C.S. Lewis. Het fascineert me hoe hij dingen, waar we soms heel moeilijk over kunnen doen, weet te reduceren tot heel begrijpelijke ideeën. Terug naar het ABC, naar de kern. Dat vind ik zelf ook belangrijk, want dan weet je ook waarom, waarvoor en waartoe je iets doet. Een van de mooiste films, voor vermaak: Count of Monte Cristo. Maar als je het hebt over een film die me veel heeft gedaan: Slumdog Millionaire, over een jongetje in India, uit de laagste klasse, die ontzettend veel geld wint in een tv-show.
Ben je bekend met het Kerkblad voor het Noorden? Ben je bereid er ook je aandeel aan te leveren?
Uiteraard ben ik bekend met het KvhN: heb er zelf nog een tijd in mogen schrijven. De jeugdpagina! Natuurlijk hoop ik ook mijn aandeel te leveren.
N. Vennik, Zwolle