In de zes weken voor Pasen wordt elke week een kort artikel geplaatst waarin mensen van verschillende leeftijden aan het woord komen naar aanleiding van de vraag hoe zij Pasen beleven.
Pasen betekent dat de Zoon van God voor mijn zonde wilde sterven en dat Hij de dood heeft overwonnen om te bevrijden van de last van de zonde. Zijn dood is mijn leven. De betekenis van Pasen heb ik altijd gekend, maar niet altijd zo beleefd. Vroeger ging Pasen uiteindelijk pas leven op Goede Vrijdag. Ik wist wel hoe het zat – kon allerlei bijbelteksten noemen. Maar toen de Here Jezus in mijn hart kwam, werd ik stil. Dan mag je vanuit Pasen opnieuw gaan leven.
Omdat ik alles heel erg met gevoel doe, beleef ik de veertigdagentijd, de stille week en vooral Goede Vrijdag en paaszondag heel intensief. Ik koop een boekje voor de veertigdagentijd en heb ook weleens een project in de gemeente georganiseerd. Zo leef ik naar Pasen toe. In de stille week is er elke avond een viering. Mooi om vanuit de drukte van het gezinsleven weg te rennen en letterlijk stilgezet te worden en te beseffen waar het in het leven echt om draait.
De hoop die door Goede Vrijdag heen schemert naar de paasochtend, dat de dood niet regeert maar juist overwonnen is, dat we juist mogen leven omdat we vrij zijn door het bloed van Jezus, dat geeft hoop en energie. Zoiets mag je niet voor jezelf houden: als je vergeving hebt ontvangen, en vrij bent geworden, gun je dat een ander ook…
Rianne Slager, Dedemsvaart (dertiger)