Jacqueline Sterenborg-Brouwer viert dit jaar dat ze 25 jaar dirigent is van het kinderkoor De Kleine Parels in Nieuwe Pekela.
25 jaar dirigent, gefeliciteerd! Vertel er eens wat over
In 1997 werd ik gevraagd door twee dames vanuit de CGK in Nieuwe Pekela of ik het zag zitten om een kinderkoor op te starten in Pekela. Enkele jaren daarvoor was ik dirigent geweest van een kinderkoor in Delfzijl, waar ik toen woonde. Ik greep deze kans met beide handen aan en dit jaar mocht ik vieren dat ik 25 jaar dirigent ben van het kinderkoor. Tevens was dit ook een jubileum voor het kinderkoor zelf. We hebben dit groots gevierd op zaterdag 21 mei, door middel van een concert samen met Marcel en Lydia Zimmer.
Door de jaren heen heb ik veel ervaring opgedaan in de muziekwereld. Als meisje van zes jaar kreeg ik, samen met mijn twee jaar oudere zus, wekelijks gitaar- en zangles. Zo kwam het dat wij samen voor in de kerk stonden te zingen en gitaar te spelen. Ook zong ik zelf als klein meisje bij een kinderkoor. Later werden dat jeugd- en gospelkoren. Muziek heeft altijd al een belangrijke rol in mijn leven gespeeld, al heb ik nooit een opleiding in de muziekwereld gevolgd. Ik doe alles puur op gevoel, passie en ervaring. Ik ben me ervan bewust dat ik hierbij altijd de hulp van onze hemelse Vader nodig heb. Zonder Hem zou ik het niet kunnen.
Wat is het mooie aan het dirigent-zijn van een kinderkoor?
Het mooie vind ik dat de kinderen zo heerlijk en onbevangen kunnen staan te zingen. Ze kunnen stuk voor stuk iets overbrengen aan iemand door middel van het zingen van een lied. Vaak worden mensen geraakt omdat het zo puur is. Hoe fantastisch is het dat we door middel van onze hobby de boodschap van het evangelie mogen verspreiden. Ik ben dankbaar dat ik als dirigente in Gods dienst mag staan. Hij heeft me deze gave gegeven.
Zijn er ook lastige kanten?
Het moeilijke en spannende vind ik dat het tijdens de optredens altijd momentopnames zijn. We kunnen alles honderd keer gerepeteerd hebben, maar als het er op dat moment tijdens een optreden niet uitkomt, of een kindje van het koor doet op dat moment iets heel anders dan meezingen, dan kan dit de aandacht van het hele koor trekken. Op zo’n moment kan ik dirigeren wat ik wil, maar dan loopt het zoals het loopt. Mijn doel op de repetities is altijd dat elk kindje het naar z’n zin heeft. Ongeacht geloof, achtergrond of zangkwaliteiten. Iedereen is welkom en we hopen altijd dat alle kinderen na de repetitie nog blijer weer naar huis gaat dan dat ze gekomen zijn.
Wat zingen jullie op het koor?
In de loop van de jaren zijn niet alleen de kinderen veranderd, maar ook de liedjes die gezongen worden. In het begin werden er met name liedjes van Elly en Rikkert gezongen, en van Kinderopwekking. Tegenwoordig zingen we ook liederen van Make some noise kids, Mozaïek worship kids, Trinity en Sela.
Welke liederen zijn jou zelf dierbaar?
Dat is heel verschillend en heel divers! Dat kan van een Psalm uit de Oude Berijming zijn tot aan Opwekking of worship. Een voorbeeld is Psalm 89, OB: ‘Ik zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheên’. Deze woorden zijn dan wel niet écht mijn hedendaagse taalgebruik, maar het doet mij denken aan mijn opa. Deze psalm stond op zijn rouwkaart. Ook bepaalde kinderliederen die we zingen met het kinderkoor zijn me dierbaar. Soms omdat het een moeilijk lied om aan te leren was en het uiteindelijk prachtig uitgevoerd werd, of omdat een kindje dat nog niet zelf kon lezen er een hele eigen versie van had gemaakt (het kindje zong altijd ‘met de hark en de gieter en de tamboerijn’ in plaats van ‘met de harp en de citer en de tamboerijn’). Het ligt ook heel erg aan mijn eigen gevoel en stemming wat ik mooi vind. Maar de twee meest recente bijzondere momenten op muziekgebied waren in april dit jaar, op stille zaterdag, en op zondag 22 mei jl. tijdens de jubileumdienst van het kinderkoor. Ik mocht op stille zaterdag samen met 99 andere zangers The Messiah van het Oslo Gospel Choir uitvoeren. Om even de sfeer te schetsen: we kwamen net voorzichtig uit de coronatijd en bijbehorende regels. Het feit dat er zeshonderd man publiek was gaf al een enorme boost! Toen we aan het eind van de avond gezamenlijk met ruim zevenhonderd mensen het lied ‘Jezus overwinnaar’ gingen zingen onder begeleiding van een geweldige band, ging het dak er af. Na zo’n lange tijd weer met zoveel mensen tegelijk te mogen zingen was een heel bijzonder moment. Een ieder zong uit volle borst: U bent Jezus, overwinnaar! (Amen!) Dat moment gaf me kippenvel en ik voel het zo weer als ik me dit moment voor de geest haal. Het tweede bijzondere muziekmoment was kortgeleden, tijdens de jubileumdienst die we mochten houden. In deze dienst stonden we stil bij het 25-jarig bestaan van Kinderkoor De Kleine Parels. Aan het einde van de dienst werden ook alle oud-leden, oftewel de ‘Grote Parels’, uitgenodigd plaats te nemen op het podium tussen het huidige kinderkoor. We zongen toen samen met de gemeente ‘De Here zegent U’ waarbij halverwege het lied de zegen uitgesproken werd door de dominee. Op dat moment voelde ik grote dankbaarheid naar God toe dat Hij me dit al 25 jaar laat doen.
Heel mooi! Wat komt er bij je op als je de uitspraak hoort ‘de lofzang gaande houden’?
Persoonlijk vind ik het heel bijzonder om met eigen ogen te zien dat er nu kinderen bij mij op het kinderkoor zitten waarvan de ouders zelf in de beginperiode van het kinderkoor ook lid zijn geweest. Zo mogen we zien van geslacht op geslacht dat God de lofzang gaande houdt. Wat een belofte! Wat een perspectief! Laten we blijven zingen en musiceren totdat Christus terugkomt. En dan zullen we eeuwig zingen! Soli Deo Gloria (God alleen zij de eer).
Sjors Bulten, Nieuwe Pekela