Sinds kort is de pastorie naast de CGK Broeksterwoude-Petrus weer bewoond. Wie de schommel en het speelgoed in de tuin ziet staan, weet dat het een gezin moet zijn met jonge kinderen. Een mountainbike staat tegen de muur van de garage. Later in het gesprek blijkt die van broeder Errit-Sjoerd te zijn. Het is een van z’n hobby’s om te mountainbiken. ‘Het is nog wel even zoeken naar mooie routes. De omgeving is hier heel anders dan rondom Apeldoorn.’
Bij binnenkomst wordt zichtbaar dat er in korte tijd veel is gebeurd in de woning door de gemeenteleden. ‘Er was maar twee weken tussen het vertrek van de vorige bewoners en onze komst hier naartoe’, zo vertellen Errit-Sjoerd en Marnel van der Heide. In die tijd is er dus flink wat werk verzet. Dat maakt dat de nieuwe pastoriebewoners hier nu met veel plezier wonen. Ook de kinderen Melle (5 jaar) en Hannah (2 jaar) vinden het mooi om hier te wonen. Vol trots vertellen ze over hun stoere piratenkamer en regenboogkamer.
Hun huidige woning is een groot verschil met hun woning in Apeldoorn waar ze vandaan kwamen. Hier hebben ze een mooie tuin om de woning heen en voor de kinderen is een eigen afgesloten kamer. Ze komen vanuit Apeldoorn, omdat Errit-Sjoerd aan de Theologische Universiteit heeft gestudeerd. Marnel vertelt dat ze na haar opleiding pedagogisch werk en onderwijsassistent de PABO heeft gedaan. Tot kort voor de verhuizing was ze werkzaam op een van de christelijke scholen in Apeldoorn. Ze stond daar voor groep 5. ‘Een school in één van de wijken van Apeldoorn met best wat sociale ongelijkheid. Maar ik heb het juist heel mooi gevonden om daar te werken.’ Op dit moment is Marnel nog gewoon thuis. Ze vindt het belangrijk dat de kinderen eerst even wennen aan hun nieuwe omgeving. Of ze straks weer voor de klas gaat is nog de vraag. Er zijn zoveel dingen die ze leuk vindt, dat het ook goed iets anders kan zijn.
De verhuizing vanuit Apeldoorn naar Broeksterwoude is best een overgang. Van een stad in het midden van het land met ruim 160.000 inwoners naar een dorpje in het noorden van het land met ruim duizend inwoners. Toch voelden Errit-Sjoerd en Marnel zich hier gelijk thuis. Friesland is namelijk voor hen niet helemaal onbekend. ‘We hebben zelfs nog familie hier in het dorp wonen’, zeggen ze met trots. De ouders van Marnel komen oorspronkelijk uit Friesland, haar vader heeft zelfs nog in het naburige Damwoude gewoond, de moeder van Errit Sjoerd komt uit Drachten. De Friese taal is voor hen daarom geen barrière. ‘Ze mogen gewoon Fries tegen ons spreken, dat verstaan we prima.’ Voor de kinderen is het Fries nog wel even wennen, maar dat zal binnenkort ook voor hen wel heel gewoon zijn.
Terugkijkend heeft Errit-Sjoerd de studie aan de TUA heel positief ervaren. In meerdere opzichten is het een goede tijd geweest. Niet alleen heeft hij zijn diploma gekregen, maar ook Marnel trof hij daar. ‘Ik heb haar op de dies (verjaardag) van de studentenvereniging zelfs ten huwelijk gevraagd’, vertelt Errit-Sjoerd glunderend. De vader van Marnel is beheerder op de TUA. Zodoende maakte Marnel daar met regelmaat schoon en zo kwam het dat ze elkaar ontmoetten. Toch is het zeker niet alleen de relatie met Marnel die ervoor zorgt dat hij positief terugkijkt op zijn tijd aan de TUA. Het is een opleiding waar hij veel geleerd heeft en waar hij de persoonlijke aandacht en vorming zeer gewaardeerd heeft. Daarnaast heeft hij zijn gaven en tijd gegeven voor het werk in de studentenvereniging, waarvan hij ook een jaar praeses is geweest.
De verhuizing naar Broeksterwoude heeft voor hen beiden alles te maken met roeping. De weg naar de TUA is – als ze terugkijken – zo geleid. ‘Ik ben naar een Open dag gegaan omdat mijn toenmalige predikant in Stadskanaal aan me vroeg of ik er wel eens over had nagedacht om predikant te worden.’ In eerst instantie was Errits bezoek aan de Open dag van de TUA vooral bedoeld als een soort bevestiging om die opleiding van zijn lijstje af te kunnen strepen, maar het tegendeel bleek waar. Errit-Sjoerd kreeg het verlangen om iets met theologie te gaan doen. Meer en meer bleek zijn weg te leiden naar het predikantschap. Toen hij dit met zekerheid kon zeggen, heeft hij admissie-examen afgelegd op de TUA.
Tijdens zijn afstuderen heeft Errit-Sjoerd zich gebogen over de vraag welke godsbeelden er af te leiden zijn uit het vrije gebed in de eredienst van de CGK. Deze scriptie heeft hij geschreven bij prof. Kater. Het heeft hem zelf veel geleerd. Ook voor zijn persoonlijke gebed en zijn gebed als voorganger heeft hij ontdekt dat het goed is om bewust met het gebed bezig te zijn.
Op dit moment is Errit-Sjoerd aangesteld als kerkelijk werker in de gemeente. Op zondag 30 april is hij bevestigd als ouderling. Wanneer Errit-Sjoerd beroepbaar wordt gesteld door het curatorium zal hij als predikant bevestigd worden in de gemeente. Vanaf februari is hij al bezig met kennismakingsbezoeken. De gemeente van Broeksterwoude-Petrus bestaat uit ongeveer 250 leden waarvan een flink aandeel kinderen en jongeren. Dat vindt Errit-Sjoerd ook mooi van deze gemeente. Hij is graag met en voor de kinderen en jongeren bezig.
De afgelopen vijf jaar is de gemeente vacant geweest. Een flink deel van die tijd werd bepaald door corona. Nu dat achter de rug is, kan de gemeente hopelijk met hun nieuwe kerkelijk werker onder de zegen van de Here God werken aan de opbouw van de gemeente. We wensen de gemeenteleden van Broeksterwoude-Petrus samen met het gezin Van der Heide een mooie en gezegende periode toe.
Ds. Albert-Jan Dorst, Surhuisterveen