Het gezin van ds. Albert Hoekman kwam vanuit een heel moeilijke situatie in Alphen aan de Rijn terecht in het Groningse dorpje Hongerige Wolf. ‘Aangeslagen, eigenlijk gevlucht uit de situatie en vooral verlangend naar rust voor ons als gezin,’ zo omschrijft ds. Hoekman de aankomst in 2022 in zijn nieuwe woonplaats.
Twee jaar later, op 10 november 2024, wordt hij bevestigd als missionair predikant in de christelijk-gereformeerde kerk Midwolda. Tijd voor een interview.
Hoe heb je de bevestigingsdienst op 10 november ervaren?
Het is vooral een uitroepteken achter een heel proces. Toen we hier als gezin aankwamen hadden we geen idee dat onze situatie ook maar iets met roeping te maken had. We wisten dat we ons huis in Hongerige Wolf kregen uit de hand van de Heere, maar verder was er even niets en daar was eigenlijk ook geen ruimte voor. En toch is er daarna iets ontstaan waarin Gods roeping zichtbaar is geworden. De bevestigingsdienst was daar een uitroepteken op.
Die conclusie maakt ons natuurlijk nieuwsgierig. Hoe is die roeping ontstaan?
Na onze verhuizing naar Hongerige Wolf was er een tijd nodig van herstel. Tegelijk zijn we gaan luisteren naar de Heere. Waarom zijn we hier gebracht? Wat gaan we hier doen? Langzamerhand ging ik preken in de kerken in de regio, zowel de christelijk-gereformeerde kerken als andere kerken. Daarmee stapte ik uit mijn gereformeerde bubbel. Juist in die vrijmoedigheid heeft God mijn ogen geopend voor waar Hij me wilde zenden. Hiermee begon ook de roeping van ons hele gezin omdat we verbonden raakten met de kerk in Midwolda. Daar zijn we heel warm en hartelijk ontvangen. Daar mochten we genezen en helen van de moeilijke jaren. Onze oudste kinderen, die de kerk zat waren door alles wat er gebeurd was, gingen weer mee naar de kerk. In Midwolda vonden onze kinderen aansluiting met leeftijdsgenoten. Er was niet veel jeugd, maar er ontstond wel een hechte groep. Naast het preken waarmee ik de omgeving leerde kennen, werden we als gezin betrokken bij het kinder- en jeugdwerk in de regio. Dat werd grotendeels georganiseerd door Geloof in Groningen. We gingen als vanzelf ook meehelpen in de organisatie. In het voorgaan in verschillende kerken en het betrokken zijn bij kinder- en jeugdwerk opende de Heere mijn ogen dat hier zomaar mijn roeping zou kunnen liggen.
Maar dat is heel algemeen, hoe heeft die roeping verder inhoud gekregen?
Ik ontmoette veel gelovigen die in hun eigen vaak kwetsbare kleine kerk zochten naar groei. Ze wilden graag iets doen, maar wisten niet hoe. Er is hier nog veel levend geloof aanwezig en in m’n roepingsbesef groeide het verlangen te bouwen op wat, soms klein en kwetsbaar, aanwezig is. Ik merkte, ook met het kinder- en jongerenwerk, dat de vraag of ik als dominee ooit nog een beroep zou krijgen veranderde in de vraag of mijn roeping niet ligt in wat ik nu al aan het doen was. Dat heeft God in mijn gebedsleven in januari 2024 bevestigd. Ik deed voor de CGK Midwolda weliswaar pastoraal werk, maar dat waren maar een paar uren in de week. Voor de rest leken er geen mogelijkheden. Totdat ik, kort nadat God mij duidelijk maakte dat hier mijn roeping ligt, werd ik gebeld door iemand van een werkgroep van deputaten evangelisatie. De vraag was of ik na wilde denken om in deze regio evangelist of missionair predikant te worden. Zo zijn de eerste gesprekken ontstaan. Hier moest wel een constructie voor komen omdat deputaten evangelisatie geen werkgever kan zijn. Toen kwamen we in contact met het Interkerkelijk Kenniscentrum (IKC) waar ik als missionair pastor in dienst kon komen. Om het nog ingewikkelder te maken ben ik vanuit het IKC gedetacheerd naar Geloof in Groningen omdat we de missie en visie delen. Ik werk dus voor het IKC in verbondenheid met Geloof in Groningen en ben uitgezonden door de CGK Midwolda. Het kerkelijk werk, met ook de verkondiging in de regio, en het missionair werk is daarmee aan elkaar verbonden. Daarmee is mijn werk kerkelijk ingebed en dat voelt voor mij en mijn gezin als een grote zegen.
En hoe zien de komende jaren eruit? Wat ga je doen?
Mijn gebed is dat ik mag meebewegen met Gods missie in deze regio en dat dit mag uitwaaieren in de omgeving. Als voorbeeld noem ik bijvoorbeeld het kinder- en jeugdwerk dat in Finsterwolde met Bert en Christa Noteboom is ontstaan. Dat was zo zegenrijk dat we dit ook zijn gaan doen in Midwolda. Het werkt aanstekelijk omdat kinderen en jongeren hun vrienden en vriendinnen meenemen. Er is dus verbreding van het kinderwerk. Het is soms gewoon beginnen en kijken waar aanknopingspunten zijn om verder te bouwen. In Midwolda waren bijvoorbeeld stampotmaaltijden die georganiseerd werden door Geloof in Groningen. Vanuit deze maaltijden is een Bijbelgroep voortgekomen van mensen die nieuwsgierig zijn naar het geloof. Je ziet hierin dat iets in het klein begint en dat dit mag vermenigvuldigen en zo uitwaaiert buiten ons directe omgeving. Er ontstaat een dynamiek waarbij gelovigen zich aansluiten en de weg gebaand wordt door de Heere waarmee ook ongelovigen bereikt worden. Dat geldt ook in het voorgaan in diensten waarmee je een netwerk opbouwt met gelovigen die mee willen helpen met activiteiten. Mijn missionaire roeping krijgt invulling doordat God mijn ogen opent voor het kleine en kwetsbare en me roept om daar verbindingen te leggen en het evangelie te brengen. Het antwoord op de vraag hoe de komende jaren eruit zien is dus als gezin samen pionieren en met open handen kijken naar wat God ons laat zien.
We wensen ds. Albert Hoekman en zijn gezin Gods zegen toe. Mocht u aanknopingspunten vinden om eens contact te leggen met ds. Hoekman dan staat hij hier uiteraard open voor. Vooral het gesprek over de verbinding van de jeugd met onze kerken ligt op zijn hart.
Jetse Woltjer, Nieuwe Pekela
Drs. Jetse Woltjer is kerkelijk werker van de CGK Groningen