Ds. D. van der Zwaag veertig jaar predikant
Op een grijze woensdagochtend rijd ik door het afwisselende Friese land van de ‘Klei’ naar de ‘Wâlden’ om met ds. en mevrouw Van der Zwaag te gaan praten over de afgelopen veertig jaar.
Het was op 15 maart 1985 dat kandidaat Dick van der Zwaag als predikant in de Christelijke Gereformeerde Kerk van Klundert werd bevestigd. Samen met zijn jonge bruid betrok hij de pastorie en zo werd een jong predikantsechtpaar geboren. Ver van het ouderlijk huis in Friesland.
Zij hebben in die veertig jaar vier gemeenten mogen dienen: Klundert in het zuiden van het land, Bennekom en Veenendaal-Pniël in het midden, en nu wonen ze tot het emeritaat in Siegerswoude-De Wilp in het noorden.
Dankbaarheid
Veertig jaar mag gevierd worden en dankbaarheid overheerst, maar op teveel extra aandacht is deze predikant niet zo gesteld. Weliswaar staat een predikant als voorganger altijd enigszins in het middelpunt, maar om nu in het zonnetje te worden gezet? Dat hoeft niet.
Daarin stond hij echter alleen, want de kerkenraad, de gemeente én zijn echtgenote hadden – zonder dat hij dat ook maar een beetje in de gaten had – een mooie feestmiddag georganiseerd. Overtuigd dat dat echt wel zou worden gewaardeerd.
Uiteraard was het de vijftiende maart al wat drukker dan normaal in de pastorie, want het heugelijke feit was landelijk bekend gemaakt via het Reformatorisch Dagblad en velen wilden hun felicitaties geven. Buiten reden er die zaterdagmiddag ook meer auto’s langs de pastorie dan gewoonlijk, iets wat de jubilaris niet helemaal ontging. Maar pas toen er aan de deur werd gebeld en twee kerkenraadsleden hem uitnodigden mee naar de kerk te gaan, bleek dat deze bijna helemaal vol zat.
Mevrouw Van der Zwaag, die al jaren de rechterhand is van haar echtgenoot door onder andere power-points te maken voor de catechisaties, had nu een mooi overzicht gemaakt van de diverse plaatsen waar zij hadden gewoond en gewerkt. Het commentaar mocht door dominee zelf worden gegeven. Beiden kijken ze terug op een mooie middag, waaraan veel gemeenteleden een bijdrage hebben geleverd en hun een mooi geschenk werd overhandigd door de kinderen van de zondagsschool.
Roeping
Behalve over deze feestmiddag hebben we het ook over die veertig jaar gehad. De vier periodes in de vier verschillende gemeentes zijn goed te onderscheiden. Vijf jaar in Klundert als jong gehuwd stel, tien jaar in Bennekom, waarin hun drie kinderen zijn geboren, een kleine twintig jaar in Veenendaal, waarin de kinderen mochten opgroeien, hun schoolopleiding konden afronden en vrienden hebben gemaakt, en nu sinds zeven jaar als ouder echtpaar met kinderen op afstand in Siegerswoude-De Wilp. Pake en beppe zijn ze inmiddels van vier kleinkinderen. Ongeveer om de zes weken reizen ze beiden af naar het midden van het land waar de kinderen wonen.
Het is niet zomaar een beroep als je ervoor kiest om predikant te zijn. Dick van der Zwaag voelde al gedurende zijn jeugd een roeping en heeft die uiteindelijk mogen volgen. Ook tijdens het predikant-zijn wordt er regelmatig beroepen. Steeds weer moet er dan naar de stem van de Heere geluisterd worden en gezocht naar vrijmoedigheid om na drie weken of te bedanken of aan te nemen. Deze drie weken zijn intensief voor een predikant zelf, maar ook voor het gezin. Het is dan ook fijn dat de kinderen Van der Zwaag hun dankbaarheid ervoor uitspreken dat zij lange tijd in Veenendaal hebben gewoond, waar zij hun vrienden hadden en tot en met de middelbare school hun opleiding konden afronden.
Het valt niet mee om ver vooruit te kijken. We leven bij de dag en wat allemaal komen gaat, weet niemand. Maar sommige dingen liggen wel in de lijn van de verwachting. Bij leven en welzijn zal de pensioenleeftijd over een kleine anderhalf jaar worden bereikt en dan . . . zijn er twee mensen dakloos, want de pastorie zal dan vroeger of later door iemand anders worden bewoond.
In elk van de gemeentes stond er een mooie pastorie op hen te wachten en werden de verhuisdozen in de nieuwe studeerkamer gestapeld. Maar nu zullen pake en beppe Van der Zwaag op zoek moeten naar een eigen woning, als starters op de woningmarkt. We wensen hun daar veel plezier maar ook veel sterkte bij.
Rest ons nog hen heel hartelijk te bedanken voor de goede ontvangst, de gezelligheid en de openheid in de gesprekken.
Nel Noppe, Tzummarum
Over het thema van dit kerkblad ‘Leven in het licht van Pasen’ zegt ds. Van der Zwaag:
In 1 Korinthe 15:14 schrijft Paulus: ‘als Christus niet is opgewekt, dan is onze prediking zonder inhoud, en zonder inhoud is ook uw geloof.’ Wat heeft een predikant te verkondigen als het geen Pasen zou zijn geworden? Goed beschouwd niets. Zeker: hij kan een moralistisch verhaal houden. Maar ‘woorden van leven’ spreken? Onmogelijk. Als het geen Pasen zou zijn geworden, zou Christus Jezus niet verkondigd kunnen worden als Overwinnaar op de machten van zonde en dood. Maar gelukkig is het wel Pasen geworden! En nu is de verkondiging van de levende Christus van grote betekenis. Velen zullen daardoor gaan opstaan uit het graf van hun ongeloof. Niet alleen de verkondiging van Christus is door Pasen werkelijk inhoudsvol geworden, datzelfde geldt van het geloof in Hem. Want dat geloof in de opgestane Heere brengt alles met zich mee: vergeving, vernieuwing en verwachting. Het doet delen in Zijn overwinning op de zonde. Het brengt tot een dagelijkse afsterving aan de zonden en een opstanding in het nieuwe leven. En het geeft zicht op de eeuwige opstanding wanneer de jongste dag is aangebroken. Het licht van Pasen geeft inhoud aan verkondiging en geloof en daarom echt Leven!