Dat is het thema van dit startnummer. We denken dan onmiddellijk aan
?beauty?s van buiten?. De schoonheidskoninginnen, de mooie jongens, dat
schattige kind. Alsof alleen het uiterlijk telt. O, zeker dat telt
tegenwoordig juist. En wie niet mooi is of zich niet mooi vindt, moet
zich koste wat kost mooi maken. Potten gel in het haar, eindeloos
getuttel voor de spiegel, over straat lopen alsof het een catwalk is.
Cool doen en cool zijn. Niet iedereen is mooi van buiten. Bovendien, dat mooi zijn taant ook met de jaren. ?k Heb begrepen dat het proces zich al inzet na je twintigste, dan sterven meer cellen af dan dat er bij komen. O, schrik! Nee, jij en ik kunnen mooi zijn zoals we zijn, inclusief onze flaporen, ons beugelbekkie, onze x of o benen en wat dies meer zij aan gebrekkigheden. Eerlijk, ik heb engelen gezien onder mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking, zo puur, zo zuiver, zo adembenemend mooi. Genietend, gevend en bewogen, dat ik er klein van werd.
Onze glorie
Als vanzelf moet ik denken aan de woorden uit Psalm 8:6: ?Toch hebt Gij hem bijna goddelijk gemaakt, en hem met heerlijkheid en luister gekroond.? In de NBV is dat laatste vertaald met ?hem gekroond met glans en glorie?. Vandaag de dag ben je pas een ster, wanneer je iets bijzonders hebt gepresteerd. Wanneer na een wedstrijd bepaald is: ?You have got talent?. De zaal explodeert verrukt en de krant meldt met grote koppen: Een ster is geboren! De rest? De rest zijn de verliezers. Elke dag moeten we de zgn. ?babes? volgen. Paris Hilton en Britney Spears, Brat Pitt en George Cloony. Zij zijn de idolen om ons aan te spiegelen. Hoe anders spreekt Psalm 8! Jij en ik, ja iedereen, gekroond met glans en glorie! Dat mag het uitgangspunt zijn bij het denken over andere mensen, bij het nadenken over jezelf. Dat zal wel, zul je zeggen, maar ik voel me knap waardeloos. Heel wat jongelui tobben daarmee. Omdat je lijf door die groeispurt verandert. Omdat het thuis allemaal niet zo lekker loopt. Omdat er dingen zijn gebeurd die je hebben beschadigd. Omdat jij nou net niet de Popie Jopie van de klas bent. En niet alleen jonge mensen tobben daarmee. Ouder wordende mensen net zo goed. Wat doen we een moeite om maar jeugdig te blijven. Wat verzetten we ons om hulp te ontvangen wanneer het lopen niet meer zo wil of het zorgen voor onszelf. En we maskeren dat met maskara. We dwingen onszelf tot net zo mooi te zijn als... Door minder/ te weinig te eten en opeens te vallen in de valkuil van anorexia. In de sportscholen en de wellcare-centra houden we ons fit en vitaal. We kleuren en verven onze haren in alle kleuren (behalve grijs) om maar jong en mooi te lijken en we kleden ons zo jeugdig mogelijk. Krampachtig proberen we de glans en glorie zelf hoog te houden. Psalm 8 leert ons: het is je van God geg?ven! Je bent en blijft voor God waardevol. Je bent en blijft voor God mooi!
Made by God
Er is een piepklein T-shirtje te koop om kado te doen tijdens de kraamvisite. Op het T-shirtje staat met grote letters: Made by God. Ik heb nog niet gezien of dat T-shirt ook te koop is in grotere maten van S tot XXL. Ik zou zeggen: zo?n T-shirt past ons allemaal. We laten vandaag de waarde van (ons) het leven bepalen door leren en presteren. We blazen onze belangrijkheid op door onze bankrekening of door het al of niet hebben van veel relaties. Dat laatste kunnen we extra opvijzelen door ?name-dropping?. Nooit van gehoord? Wel, dat is tijdens een geprek te vertellen dat je die en die belangrijke popster of professor gezien en gesproken hebt. ?Ik sta er zelfs nog mee op de foto!? Of we melden met trots dat we zoveel vrienden hebben op hyves. Ondertussen weten we zelf wel dat al dat leren en presteren en al die bankbalansen en al die vrienden, ons niet bepaald afhelpen van zoiets als onzekerheid, (faal) angst, minderwaardigheidscomplexen en wat dies meer zij. Zelfaanvaarding begint met aanvaarden wie je voor God mag zijn: kostbaar en kwetsbaar.
Grootse kleinheid
Dat vind ik ook zo mooi aan Psalm 8. We worden er getekend met glans en glorie. Maar ook in onze kleinheid en kwetsbaarheid. ?Aanschouw ik uw hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt: Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en het mensenkind dat Gij naar hem omziet?? D e NBV laat in die laatste zin de mens nog brozer zien: ?Wat is de sterveling dat u aan hem denkt.? Psalm 8 zet ons niet allereerst in vergelijk en in competitie met een medemens, maar met God. Tegenover die grote God wordt de dichter klein. Ziende de grootheid van God in Zijn schepping, buigt hij in nederigheid. In ootmoed. In ootmoet zit de ?o? van nul. Psalm 8 spreekt niet van de zonde en de zondeval, maar hier glimt het er toch even grimmig doorheen met alle pijn vandien: sterveling. Zelf aanvaarding begint ermee dat je dat voor God gaat be-amen. Dat is eerlijk en het werkt ook ontspannend. Ik hoef me voor Hem niet groot te houden. Hij kent en doorgrondt mij zo, vgl. Psalm 139. Met al mijn zonden en wonden, met al mijn lichamelijke en psychische gebreken. Maar het grootse is dan: God gooit me vervolgens niet als een gebroken kopje in de prullenbak. Hij gedenkt mij! God denkt aan mij! God heeft mij voordurend in het oog en op het oog! Zelfaanvaarding begint daarmee dat ik mij door God aanvaardt weet. Dat maakt voor de dichter het bestaan wonderlijk en waardevol. Niet voor niets begint en eindigt hij met lofprijzing: Here, onze Here, hoe heerlijk is uw naam op de ganse aarde!
Houden van jezelf
Een vraag: hou je van jezelf? Denk daar eens een kwartiertje over na. Mag dat dan? Ja. Het gebod is niet voor niets: ?Gij zult uw naaste liefhebben als jezelf.? Dus je mag, je moet zelfs, van jezelf houden. Daar is niet zo makkelijk balans in te vinden. Er is een gezonde zelfliefde (zelfaanvaarding) en een ongezonde zelfliefde (zelfafwijzing). Gezonde zelfliefde is niet hetzelfde als ?het met jezelf getroffen hebben?, maar betekent dat je op een eerlijke manier naar jezelf durft te kijken. Je weet wat je in je mars hebt. Je weet wat je sterke en zwakke punten zijn en je hebt daar een evenwicht in gevonden. Je bent heus niet in alles blij met jezelf, maar je hebt je zelf aanvaard voor God en mensen. Ongezonde zelfliefde is het wanneer je constant niet tevreden bent met jezelf en jouw situatie. Je moet mooier zijn, het beter doen. Je wijst ten diepste jezelf af omdat je steeds maar hogere eisen stelt aan jezelf of wilt voldoen aan verwachtingen van anderen. Ongezonde zelfliefde is natuurlijk ook wanneer je je altijd meer en beter voelt dan (alle) anderen en dat laat merken ook. Misschien vind je jezelf dan wel mooi en cool, maar je bent dan een een ego?stische lelijkerd! En wees in eens eerlijk: misschien doe je wel zo, om je eigen onzekerheid of mis?re te overschreeuwen!
Testje
Schrijf eens op wat jouw positieve punten zijn. Vraag anderen om positieve punten van jou te benoemen. Kijk eens eerlijk naar je negatieve eigenschappen. Wees blij met positieve eigenschappen en schaaf de negatieve bij. Breng tenslotte je gedachten en vragen over jezelf ook in gebed bij de Here God. Vraag of Hij je wil leren jezelf te zien zoals Hij je ziet: een mooi mens!
Assen
Stoffer Otten