Op vrijdag 2 oktober hoopt ds. M.J. (Maarten) Kater door ds. J.
Westerink bevestigd te worden tot predikant in de kleine gemeente St.
Jansklooster. In dezelfde dienst zal ds. Kater als dienaar van God in
deze gemeente beginnen. In het noorden kennen we hem weinig en daarom
is het goed om middels dit interview hem en zijn gezin voor te stellen.Wie zijn de Katers?
Ik ben geboren in Klaaswaal op 18 december 1962 en daarna getogen in Middelharnis vanaf mijn vierde levensjaar. Dat is de gemeente die voor mij en voor mijn vrouw Jacqueline onze ?moedergemeente? geweest is. Jacqueline zat eerst jaren voor me in de kerk en dan ineens ?zie? je wat, dat onweerstaanbaar is....
Na de middelbare schooltijd stond ik met een jaar voor de klas om wiskunde te geven. Lesgeven en het omgaan met jongeren is het op ??n na mooiste werk. Toen de roeping tot het ambt onweerstaanbaar werd, zijn we in 1990 verhuisd naar Nijkerk met het oog op de studie aan de TUA.
Inmiddels waren er twee jonge Katertjes bijgekomen, een dochter en zoon. Door de verandering van studieopzet werd bekend dat het geen 4 ? jaar, maar 6 jaar studie zou worden. Het college van hoogleraren is toen uitermate welwillend geweest om me toe te staan - door wat harder te werken - nog met de laatste ?oude lichting? mee te mogen doen. Zodoende werd de studie een jaar korter.
Vervolgens heb ik het beroep naar de gemeente van Zeist mogen aannemen en daar hebben we als gezin een mooie tijd gehad. Ons gezin is gegroeid met een vijftal kinderen. Onze oudste dochter is enkele jaren geleden getrouwd en inmiddels zijn we opa en oma (dat klinkt alsof je oud bent, maar wat is dat mooi....). Onze vier jongens zijn prachtkerels waar we blij mee zijn. De oudste twee studeren inmiddels aan de VU, de daaropvolgende zit in de 3e van het lyceum en de jongste dobbert nog een jaar op de basisschool. Verder waren we mei jl. 25 jaar getrouwd.
Toen ik in Zeist begon, had ik het voorrecht in de kerkenraad en in de gemeente broeders te ontmoeten die thuis waren in de Schriften, veel liefde hadden tot de Heere en Zijn dienst en levenswijsheid verzameld hadden. Daar denk ik met dankbaarheid aan terug. Verder typeert men mijn werk daar als ?onderwijzend?. Naast de prediking is te denken aan het geven van vervolgcatechisatie, een cursus Geestelijke Vorming (interkerkelijk).
Meer dan een dominee
Je bent ook als universitair docent verbonden aan de TUA; wat is daar je taak? Die heeft ongetwijfeld te maken met je voortgezette studie en promotieonderzoek.
De GS 2007 heeft me benoemd voor het geven een aantal colleges dogmatiek en apologetiek (verdediging van het christelijk geloof). In de benoeming zit ook een stukje onderzoekstijd. Het zal u niet verbazen dat mijn ?onderwijsbloed? tintelt als ik met de studenten bezig mag zijn met deze mooie vakken. Er valt zoveel te leren en te onderzoeken. En wat is er meer verfrissend dan drinken uit de Bron? Onderwijzen is allereerst zelf leerling zijn. Wat mijn promotiestudie betreft: het is inderdaad een onderwerp binnen de systematische theologie. Het is een onderzoek over de pre-existentie van de Zoon in het licht van Jezus, de Christus. Het is een (z)waar genoegen ermee bezig te zijn.
St. Jansklooster
Je komt van Zeist, waar je 15 jaar predikant was en je gaat naar de kleinere gemeente St. Jansklooster voor een parttimerfunctie.
De reden voor mijn komst naar deze gemeente is heel eenvoudig: het uiteindelijke beroep was een bevestiging van de overbuiging naar deze gemeente. Dat heeft te maken met het parttime karakter: uiteraard is er van tevoren overleg geweest of ik een beroep in overweging zou willen en kunnen nemen. En dat vooral in het licht van het werk aan onze TUA. Welnu, ?n de liefde die er tot deze gemeente ontstond ?n het verlangen om wat meer tijd te hebben om me aan het werk in Apeldoorn te kunnen wijden, maakten de beslissing kinderlijk eenvoudig al zijn de gevolgen best ingrijpend.
Wat klein is kan gaan groeien
Ik heb begrepen, dat in St. Jansklooster ook het evangelisatiewerk een plaats heeft. Krijgt dit door jouw komst nog een extra stimulans?
Ik kom in de overtuiging dat de HEERE je nooit ?zo maar? ergens heen roept. Ik heb er zin in om deze gemeente te mogen dienen vanuit het Woord. Of het evangelisatiewerk een stimulans zal krijgen? Je kunt dingen gaan organiseren. Belangrijker is echter dat het gaat ?leven?, zodat het waar wordt: ?ze konden niet laten te spreken over wat ze gezien en gehoord hadden?. Een levend geloof maakt een levende getuige.
Een dominee is een ?lastdrager?
Een predikant mag veelzijdig zijn in zijn werk. Wat zijn jouw speciale gaven in het
predikant-zijn en wat maakt het voor jou fijn of lastig om vandaag predikant te zijn?
Of ik speciale gaven heb, laat ik liever aan anderen over. Wel is het zo dat ik het liefst de prediking, de catechese en lezingen voorbereid. Het is voor mij ? om even een dwaze vergelijking te noemen ? een grotere straf om op een receptie te moeten zitten dan op mijn studeerkamer. Wat het fijn maakt? Dat is het bezig zijn in het Woord. Dat je daarvoor ?vrijgesteld? bent, is een groot voorrecht. Dat je zelf de eerste hoorder van het Woord bent is leerzaam, wanneer het gaat om de correcties vanuit de Schrift en is het niet heerlijk als in de voorbereiding en tijdens de prediking ?de Heere overkomt??
Lastig? Misschien wel ? maar dat in breder kader als mijn eigen persoon gezien ? het ontbreken van het besef dat een dienaar van het Woord een ?lastdrager? is. Kijk, ze mogen van mij van alles en nog wat vinden, maar wanneer het ?tegenover? van het ambt kwijnt, dan verdwijnt ook het element van buigen onder het gezag van het Woord heel gemakkelijk, zo blijkt. Lastig? Misschien ben je zelf wel de grootste sta-in-de-weg...
De dominee is een ?nietsweter?
Heb je nog andere dingen die je graag doet naast je gemeentewerk? (landelijk kerkenwerk of hobby?s)?
Het bredere kerkelijke leven heeft wel mijn liefde. Door de classis Utrecht ben ik vaak naar de PS afgevaardigd en ook de keren dat er GS was, werd ik daarheen afgevaardigd. Het zoeken en vasthouden van elkaar, soms onder de hoogspanning die je ervaren kunt tussen liefde tot de waarheid en liefde tot elkaar ? al zijn dat uiteraard geen tegenstellingen ? heeft iets boeiends en is een roeping die een duidelijk Bijbels fundament heeft. Verder vind ik zoveel gebieden van wetenschap interessant dat ik altijd het gevoel heb een ?nietsweter? te zijn. Ik wacht nog steeds op betere tijden. Niettemin geniet ik nu ook van een goed boek. Dat geldt de stichtelijke lectuur vanuit de Puriteinse hoek met name, maar ook een filosofisch boek of een boek dat iets van het leven tot uitdrukking brengt op een niet alledaagse manier.
Een kleine gemeente ?vertroetelen?
Hoe kijk je aan tegen het werken in een kleinere gemeente en tegen de toekomst van deze landelijke, kleine gemeente; en hoe kijk je aan tegen kerkverlating en steeds kleiner wordende plattelandsgemeenten?
Wat klein is, nodigt uit te vertroetelen. Laten we hopen dat onder Gods zegen de gemeente mag groeien. Dat is niet allereerst een zaak van aantal, maar van kennis van de genade en van Jezus Christus.
Namens de redactie en lezers van het Kerkblad voor het Noorden: bedankt voor wat je aan ons kwijt wilde en wij wensen jouw en je gezin, samen met de gemeente van St. Jansklooster een goede tijd onder de zegen van God. Ongetwijfeld zullen we in de toekomst iets meer van jou lezen in het Kerkblad.
Dronten
H. Jonkman