Geroepen onder het dak van de liefde
Het moderamen bestond deze keer uit Ds. Ruiter (preses), ds. Reinders (assessor) en ds. Sok (vaste) scriba. Uiteraard kunnen we u niet alles vertellen, maar enkele momenten willen we graag met u delen.
Samen onder het dak
Tevreden merken we dat ook dit jaar alle gemeenten kerkvisitatie hebben gehad (al was het af en toe op het nippertje). Het reglement daarvoor werkt dus goed. Heel wat dingen hebben we met elkaar gedeeld. Boven alles de dank dat God doorgaat met Zijn werk. Maar ook vragen waar we allemaal wel mee te maken hebben: over huwelijk en samenwonen, kerkbezoek, vervulling van ambtsdragersvacatures, enz. We bevragen elkaar. We lachen met elkaar, en af en toe horen we ook wel eens ergens een pannetje trillen. Maar het dak blijft stevig staan.
De post bevat nogal wat comit?stof. Dan gaat de deur dicht. Maar er zijn ook zaken die van onder het dak het vermelden waar zijn. Het Dovenpastoraat vraagt aandacht voor doven in de gemeente. Wat kunnen ze zich soms eenzaam voelen. Verder zal iemand uit de classis zich ori?nteren op een verzoek om mee te denken in een Friese vertaling van het Liedboek. In enkele gemeenten worden soms Fryske tsynsten gehouden; gezangen in het Fries zouden daarbij een goede aanvulling kunnen zijn. De kerk van Sneek vraagt, nu ze CGKV (fusiegemeente van CGK en GKV) geworden, of GKV-kerkenraadsleden nu ook volwaardig naar een CGK classis mogen worden afgevaardigd. Binnen de GKV is dat andersom geen probleem. Enkele broeders zullen i.o.m. Dep. Kerkelijke eenheid en andere organen eerst nagaan of daar elders al afspraken over gelden. Op de voorjaarsclassis komen we erop terug.
Vertrek van onder het dak ...?
Voor ds. D. Visser van Broeksterwoude-Petrus was het de laatste keer dat hij onder het dak van deze classis zat. Hij hoopt op 23 november 65 jaar te worden en heeft daarom emeritaat aangevraagd. Een gedenkwaardig moment. Uiteraard heeft de classis daar zorgvuldig over gesproken. Maar, hoewel we hem node zien vertrekken uit Broeksterwoude en daarmee uit ons classicale midden, gunnen we hem de rust van harte. De preses brengt iets in herinnering van wat ds. Visser heeft mogen betekenen voor de classis en niet het minst voor het Kerkblad voor het Noorden (met de nadruk op ?v??r?). Ook zijn theologische vorming en zijn werk als predikant van de gemeente worden even voor het voetlicht gehaald. Ook zijn vrouw Jannie wordt niet vergeten. Ds. A. Brons voegt daar namens het hele kerkverband de dank aan toe voor het vele werk dat ds. Visser voor haar heeft mogen doen. Wat reikt 1 Kor.15:58 dan rijke troost aan: ?uw inspanning ? niet tevergeefs ? in de Here!? Dat te geloven, houdt mensen in Gods dienst overeind. Want, er is veel wat wel tevergeefs lijkt. Ds. Visser liet, onder het dak van de liefde, daarover even wat dieper in zijn hart kijken. ?Ik heb het mooiste werk gedaan wat er is. Maar, ik voelde me ook wel eens een dakloze. L?ven wij wel ?cht uit Gods liefde? Er zijn nogal eens brandhaarden aangepakt die toch niet geblust konden worden. Niet omdat er geen beginnen aan was, maar omdat men de geweldige realiteit van Christus? heil niet lieten heersen over onze onverzoenlijkheid. Daar kun je best wel eens moe van worden. En toch ? was het goed, ook in de classis.? We zongen de fam. Visser de zegenbede toe: Zegen hen Algoede, neem hen in Uw hoede. Dat zegen-dak gaat mee. Daarna nam de secundus van ds. Visser, ouderling D. Visser (jawel?) zijn plaats in.
Onder dak naar huis
Over de inhoud en de behandeling van comit?brieven kunnen we uiteraard niets vertellen. Wel, dat we daarin samen iets proeven van wat ook ds. Visser in zijn afscheid verwoordde, en dat we dat ook eerlijk konden delen. Na twee dagdelen vergaderen onder het gastvrije dak van Drogeham, gingen we huiswaarts. Maar eerst hebben we onze dank en voorbede bij monde van de preses gebracht bij onze God die genadig is, en krachten geeft. Het dak van de classis verlieten we weer, maar die van Christus? liefde gaat mee naar huis.
Zwaagwesteinde
B. Reinders