We zien het steeds vaker. Groepen ouderen of jongeren die, meestal in
de zomermaanden, voor een aantal weken naar de armere plaatsen in deze
wereld gaan om daar een diaconale taak te verrichten. Vaak zijn er in de thuisgemeente al maanden vele acties gevoerd om de financi?n rond te krijgen. Er is een website waarin dagelijks verslag wordt gedaan van het project en, niet te vergeten, een biddend thuisfront. De komende weken zullen we in het kerkblad een aantal artikelen plaatsen van mensen die op deze manier een deel van hun vakantie aan het diaconaat hebben besteed.
Het eerste artikel werd geschreven door Henk Bergman. Hij ging met een groep mensen naar een township bij Kriel in Zuid Afrika.
Enkele weken geleden werd ik benaderd door de redactie van het Kerkblad voor het Noorden met de vraag, of ik mijn ervaring wilde delen met betrekking tot een project in Zuid Afrika.
Ongeveer zes jaar geleden was ik een bijkeuken aan het bouwen in Drachten. Wat doe je dan als je ingegeven krijgt om een project te gaan doen in Zuid Afrika? Ga je dan die gedachtegang opzij zetten en denken: dat is niets voor mij? Of wil je je laten gebruiken?
Het was mij wel bekend, dat er ooit eens een fundering ergens in een township was aangebracht op z?n Zuid Afrikaans, om daar ooit nog eens wat mee te doen. Dat ergens lag ongeveer 150 km ten westen van Johannesburg, dichtbij Kriel.
Als de Here je roept, ga je dan? Het was alsof er een stem tot mij sprak: ?Eten, drinken, kleding, onderdak, alles heb je en meer dan dat. Daar ligt een fundering en daar moet wat mee gebeuren. Dat is jouw werk. Verstand, krachten en wijsheid heb Ik jou gegeven?. Dat was een heel bijzondere ervaring. Het hield mij de hele middag bezig.
De werkdag zat er op en thuis gekomen zegt mijn vrouw Rina onder het tafeldekken: ?Henk, ik heb eens zitten nadenken vanmiddag. Jij moet dat project gaan doen in de township bij Kriel.? We hebben deze situatie eerst maar bij de Here gebracht en gedankt.
Reisbureau
Maar ja, nu verder. Rina ging de volgende dag naar het reisbureau om een vlucht te boeken naar Johannesburg. Maar helaas, voorlopig geen plaats. Later heb ik begrepen waarom niet. Vrienden bij de kerk hoorden wat ik van plan was. De reacties waren geweldig en nog mooier. Uiteindelijk zijn met ons mee geweest: Thijs en Roelie Reitsema, Roel en Griet Vlietstra, Klaas en Greetje Vlietstra. Dat moest wel eerst georganiseerd worden.
Laat je gebruiken
Het gemaakte multifunctionele gebouw (tehuis) staat in de zwarte woonwijk Tubelilyu met ongeveer 20.000 inwoners. Het gebouw wordt gebruikt voor kinderopvang, scholing, naailes, handwerk, zondagsschool, jeugdwerk, enzovoort. We hebben daar samen een heel mooie tijd gehad. Tijdens ons werk en verblijf zijn we gezegend. De Here zij geprezen!
Wat voor mij steeds duidelijker wordt is het belang van de vraag: Here, wat wilt U dat ik doen zal?
Daarom ook een oproep aan jongeren. Kijk goed om je heen en laat je gebruiken. Dan beleef je dat het verhaal niet om mij gaat, maar om HEM.
(Onze broeder Roel Vlietstra is ons ontvallen. Ook met dit schrijven denk ik respectvol aan hem terug.)
Nij Beets
Henk Bergman