God leren kennen in de schepping (1)
Stelt u zich het volgende eens voor.
Het is herfst, een mooie en vroege zondagmorgen. Een strakblauwe lucht, een beetje grondmist, het is helder en koud. In het dorpje ?s Heerenberg gaat in de plaatselijke kerk die ochtend dominee Kijk in de Vegte voor. De dienst begint zoals gebruikelijk; de gemeente is een moment stil en krijgt daarna votum en groet te horen en er wordt gezongen, deze keer een aantal verzen uit Psalm 19 over de hemel en het heelal. Ds. Kijk in de Vegte leest een deel uit Psalm 104, over de schepping. En ook een stukje uit het boek Job, over de rondleiding (in woorden) die Job van God krijgt. Hij besluit de tweede schriftlezing met de bijzondere uitspraak van Job (42:5): eerder had ik slechts van U gehoord, maar nu heb ik U met eigen ogen gezien. Daarna klinken de bekende woorden ?tot zover de schriftlezingen deze morgen?. Ds. Kijk in de Vegte gaat de gemeente voor in gebed en hij dankt God ook voor deze prachtige herfstochtend. Daarna leest hij artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis voor, over hoe wij God leren kennen: Wij kennen God door twee middelen. Ten eerste door de schepping, onderhouding en regering van de hele wereld. Want de schepping is voor ons een prachtig boek, waarin alle schepselen, groot en klein, ons laten zien wat van God niet gezien kan worden, namelijk zijn eeuwige kracht en goddelijkheid. Dit is voldoende om mensen te overtuigen. Tot zover de lezing van de tekst voor deze morgen, zegt ds. Kijk in de Vegte.
Sommige kerkgangers kijken wat verbaasd, waarom leest de dominee dat laatste stukje van artikel 2 over het Woord niet? Anderen pakken alvast een pepermuntje, want de preek zal zo wel beginnen.
Excursie
Maar het gaat deze morgen anders. Dominee Kijk in de Vegte nodigt zijn hoorders uit om met hem naar buiten te gaan. De kerk van ?s Heerenberg staat in een prachtig park, met oude beuken rondom het gebouw, bomen die al twee wereldoorlogen hebben meegemaakt. De kerkgangers krijgen allemaal de opdracht iets moois in de natuur rond de kerk te zoeken en dat mee naar binnen te nemen. De kinderen vinden het prachtig, de een neemt kleurige herfstbladeren mee, een ander plukt heel brutaal paddenstoelen, een derde vindt een knalrode regenworm en neemt die mee naar binnen. De ouderen hebben er zichtbaar wat meer moeite mee. Ze blijven bij de deur van de kerk hangen, het kerkboek stevig in de hand.
Eenmaal weer binnen, vraagt dominee Kijk in de Vegte aan een paar kinderen om naar voren te komen. Ze moeten laten zien wat ze hebben meegenomen en vertellen waarom ze dat mooi vinden. Dat lukt de kinderen aardig. Dan vraagt de dominee: Kunnen jullie ons ook vertellen wat die bladeren, die paddestoelen en die regenwormen met God te maken hebben? Op die vraag weten de kinderen een antwoord: Die bladeren, paddestoelen en regenwormen heeft God gemaakt en daaraan kun je zien dat God heel machtig en knap is?! De kinderen gaan weer op hun plaatsen zitten en dominee Kijk in de Vegte gaat op de preekstoel staan.
Dan stelt hij een vraag aan de hele gemeente: Lieve mensen, als ik nu geen preek zou houden, maar na een lied te laten zingen en u de zegen van de Almachtige mee te geven de kerkdienst zou be?indigen, wie zou dan teleurgesteld zijn? Wilt u eens uw vinger opsteken?
Het duurt even, dan steekt iemand de vinger omhoog en als er ??n schaap over zijn schaamte heen is, volgen er meer? En tegelijkertijd begint het wat rumoerig te worden in de kerk, want zeg nu zelf: een kerkdienst zonder preek, dat kan toch eigenlijk niet?
Job
Gelukkig voor veel kerkgangers houdt dominee Kijk in de Vegte nog een korte meditatie.
Het gaat over dat ene zinnetje van Job: eerder had ik slechts van U gehoord, maar nu heb ik U met eigen ogen gezien.
De dominee zegt er dit over: Job kende God, hij was een diep gelovige man, God zelf noemt hem zo. Hij was een goede vader in zijn gezin, hij vroeg vergeving voor de zonden van zijn kinderen. Job kreeg in zijn leven met veel tegenslag en ziekte te maken, bovendien verloor hij alles wat hij had, zijn kinderen en al zijn bezittingen. En toch zegt Job, na alles wat hij heeft meegemaakt: eerder had ik slechts van U gehoord, maar nu heb ik U met eigen ogen gezien. En hij zegt dat, nadat hij met God op excursie in zijn schepping is geweest.
Ds. Kijk in de Vegte be?indigt zijn korte meditatie met: Lieve gemeente, God leren kennen, dat is een leven-lang leren, dat was bij Job ook zo. Lees daarvoor niet alleen in de Bijbel, maar kijk ook goed in de natuur, in Gods schepping. Want op die manier leerde zelfs Job God beter kennen.
Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien!
Amen.
Tot zover een fictief praktijkvoorbeeld.
De volgende keer een paar Bijbelse voorbeelden over ?zien en geloven?.
Ps.
Bij de foto.
Enkele weken geleden haalde ik bij het aardappelrooien op de volkstuin deze rode en hartvormige aardappel uit de grond. God leren kennen in de schepping. Inderdaad, God is liefde!
Dronten
Wiggele Oosterhoff