Spotlight: Dankbaar en verwonderd
Er wordt in de Psalmen heel vaak over ?lof? gezongen. Ik denk aan die keer toen we als gezin te laat in de kerk kwamen. Wij liepen door het gangpad, mijn vader voorop, terwijl de gemeente Ps. 100: 3 aanhief: ?gaat tot zijn poorten in met lof?.
Het gaat in de Psalmen natuurlijk over de lof van God. Hij moet de eer krijgen.
Mijn eerste naam is Jacob, net als de aartsvader die op bedrieglijke manier de zegen in bezit probeerde te krijgen. Dat herinnert mij eraan wie ikzelf ben. Mijn tweede naam is Jan, afgeleid van Johannes, die naam betekent: de Here is genadig. Door genade wordt ons leven een loflied.
Het ligt mij niet zo dat de spotlights op mij gericht zijn. Ik zie het als mijn roeping om de schijnwerper te richten op mijn Zender. ?Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus en die gekruisigd?, met dit woord uit 1 Kor. 2: 2 heb ik mij aan mijn eerste gemeente verbonden.
Toch voldoe ik graag aan het verzoek van de redactie om zo iets te verwoorden van mijn dankbaarheid. Dat ik predikant geworden ben en al weer vijfentwintig jaar mag zijn, is dankzij Gods genade.
Ik denk aan de mensen door wie Hij mij gevormd en veel gegeven heeft.
Allereerst wil ik mijn ouders noemen. Ik ga steeds meer zien hoe belangrijk het is wat je van thuis hebt meegekregen. Van mijn vader heb ik geleerd dat je het geloof niet oppervlakkig moet nemen en dat het echt moet zijn. Mijn moeder heeft ons het geloof voorgeleefd ? en dat doet ze nog- in een blijmoedig dienen in liefde.
Tijdens mijn studie, eerst in Utrecht en later in Apeldoorn, heb ik veel wetenschappelijke kennis en geestelijke wijsheid meegekregen, die ik later kon toepassen.
Wat het werk als dienaar van het Woord eigenlijk inhoudt, moet je in de praktijk leren.
Je wordt mede gevormd door de gemeentes die je dient. De gemeentes Rotterdam-Oost, Onstwedde, Enschede-Oost en nu Meppel betekenen veel voor mij. Ik heb veel geleerd van ervaren ambtsdragers. Ook gesprekken met gemeenteleden, die mij hun vertrouwen gegeven hebben, zijn waardevol voor mij.
Van grote betekenis is voor mij de steun die ik van Ada, mijn vrouw, ontvang. We hopen in maart vijfentwintig jaar getrouwd te zijn. Dan viert zij ook haar jubileum als predikantsvrouw. Als predikant word je geroepen, maar ? zo ervaren wij het - als echtgenote deel je in die roeping. Je werk als predikant heeft grote impact op het leven van je vrouw. Het is een vreugde om samen te mogen dienen en elkaar aan te vullen.
Wij zijn onze God dankbaar voor wat Hij gegeven heeft. Wanneer ik terug kijk op vijfentwintig jaar dat ik de kerken mag dienen, moet ik zeggen dat het niet mijn verdienste is. Steeds meer ga ik beleven dat het alleen dankzij de genade van God is, die mij, in zijn dienst wil nemen om zijn liefde in Christus te verkondigen.
God alleen de eer!
Meppel
Jacob Jan Lof