Twaalf leden van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Hoogeveen hopen
op 15 april 2010 te vertrekken naar Mocuba in Mozambique. Eigenlijk
waren ze liever gisteren al vertrokken. Maar ja, een verre reis zonder
voorbereidingen, dat kun je wel vergeten. Dus zijn ze de afgelopen maanden regelmatig een avond bij elkaar geweest. Om elkaar te leren kennen. Om Mozambique te leren kennen: het land, de geschiedenis, de cultuur, de gewoonten. Want straks zijn ze te gast. En willen ze zich gedragen als gast.
Maar wat gaan ze daar eigenlijk doen?
Wat zoeken ze in Mozambique?
Pieter Feijer is hoofdleider en gaat voor de tweede keer de lange reis maken. Brenda Benjamins is verantwoordelijk voor de gezondheid van de groep en gaat voor de eerste keer mee. Samen vertellen ze hun verhaal.
Banden aanhalen
Pieter: Al een aantal jaren geeft onze CGK, samen met andere CGK-kerken in de classis, de bijbelschool in Mocuba financi?le steun. Nou raak je door geld geven niet meteen het meest betrokken. Enkele jaren geleden veranderde dat. Onze eigen dominee Jan van ?t Spijker heeft een aantal jaren leiding gegeven aan die bijbelschool. Toen hij in Hoogeveen kwam werken, werden de verhalen natuurlijk levende verhalen.
Brenda: Tegelijk was er eind 2005 een groep mensen in onze gemeente die graag vanuit de gemeente een project wilde organiseren om praktische hulp te bieden. Daar was toen ook ene Pieter bij betrokken?Van het ??n kwam het ander en zo zijn er in september 2007 twintig leden van onze gemeente naar Mocuba geweest.
Pieter: De financi?le banden zijn toen persoonlijke banden geworden. Die willen we nu graag aanhalen! We vinden juist de duurzame relatie erg belangrijk.
Geiten?
Misschien zijn er nog wel lezers die het zich van de artikelen in het kerkblad van 2007 herinneren: geitenhokken bouwen in Mozambique. En bouwen bij de bijbelschool. Gaan jullie dat opnieuw doen?
Brenda: De vorige keer was een dubbel project: geiten(hokken) en bouwen bij de bijbelschool. Het lukte dit keer in Mocuba niet om de voorbereidingen allemaal op tijd rond te krijgen. Daarom hebben we nu een project in twee delen: in 2010 hopen wij te zorgen voor 21 geitenhokken en voor 21 x 4 geiten. In 2011 hoopt een groep van nog eens 12 gemeenteleden sanitaire voorzieningen te bouwen bij de bijbelschool.
Pieter: Dat is z? geweldig, dat geitenproject! Dat vergeet je nooit meer. Mensen die gehandicapt zijn, weduwen, oude mannen, zelf niet in staat om te bouwen. D?e krijgen, of ze nou christen zijn of niet, een geitenhok met geiten. Voor hen maakt dat ?cht het verschil. Die geiten betekenen: jonge geitjes (dat gaat in Mozambique niet anders dan hier?) en dat betekent weer: vlees om te eten, koopwaar om te ruilen tegen andere producten.
Brenda: Het is precies het verschil tussen straatarm en een beetje minder arm. Het geeft perspectief!
Pieter: En vergeet vooral niet hoe waardevol het is om samen met de lokale bevolking die klus te klaren. Niks van ?wij doen het wel even voor hen?. Inderdaad, wij brengen het geld mee, want dat hebben wij. Maar het gaat vooral om de ontmoeting. Daar leren zij van, maar wij nog veel meer.
Mozambique
Mozambique is in Nederland ineens veel bekender geworden door de bouwplannen die Willem Alexander en Maxima hadden. In de pers kwam naar voren dat het in Mozambique economisch hard vooruit gaat. Wat hebben jullie daar dan eigenlijk te zoeken?
Brenda: Wat nou ?economisch goed??! Wil je echt weten hoe goed het gaat? Het laatste overzicht van de Verenigde Naties maakt dat glashelder. Er staan 182 landen op de welvaartslijst. Nederland is nummer 6. Mozambique is nummer 172. Economisch goed?
Pieter: Ik zal het nog wat concreter maken: in Nederland is het jaarinkomen per hoofd van de bevolking $ 38.694,-. In Mozambique is het?$ 802,-. Ons inkomen is dus ruim 48 x zo hoog als dat in Mozambique. En de spullen zijn daar echt niet allemaal spotgoedkoop.
Samen
Er zijn zoveel goedbedoelde initiatieven van amateuristische ontwikkelingswerkers. Iemand is in Afrika geweest en het volgende jaar heeft die zijn eigen stichting. Waar beginnen jullie aan?
Pieter: Je hebt een punt! Maar we kennen onze beperkingen. In Nederland laten we ons adviseren door TEAR. Alleen als zij ons project goedkeuren, gaan we er mee verder. En in Mocuba is de organisatie van het geitenproject helemaal in handen van een locale organisatie, de AEM-Z. Tussen de AEM-Z en TEAR bestaat een hechte relatie. Dus we rommelen niet maar wat aan. En we tillen niet boven onze macht.
Waarom?
Waarom doen jullie dit eigenlijk? Is het niet gewoon een mooie snoepreis?
Brenda: Wil je een eerlijk antwoord? Natuurlijk is het leuk en spannend om twee weken in Mocuba aan het werk te gaan. Maar voor ons telt het meest dat we als christelijke gemeente onze naasten in Afrika mogen helpen.
Pieter: Weet je wat ook mooi meegenomen is? Het voorbereiden van zo?n project is een grote stimulans voor onze eigen gemeente. We hebben nog niet zo lang geleden met ongeveer 150 man/vrouw/kind een gezamenlijke sponsormaaltijd gehouden. Ook hebben we met elkaar een dienstveiling georganiseerd!
Handig
Tijd om af te ronden: moet je erg handig zijn om met zo?n project mee te kunnen?
Pieter: Ha! Dus niet h?. Iedereen die normaal gezond is, tegen een beetje hitte kan, zijn luxe leven wel een paar weken wil opgeven, die kan dit.
Brenda, Pieter, Andr?, Carl, Els, Ina, Jan Ties, Jeannette, Jelle, Karin, Marjan, Peter: een gezegend project gewenst!
Hoogeveen
Allard Gunnink