Soms heb je wel eens van die momenten dat datgene wat je zegt direct
gevolgen heeft voor je omgeving. Als manager bij een bedrijf is dat wel
vaker het geval, maar nu kwam het toch wel hard aan. Natuurlijk, alle
berekeningen waren in orde. Het verleden geanalyseerd, de toekomst
onderzocht. Het was zonneklaar: bij een Amerikaanse vestiging moesten
twee afdelingen dicht. Als je dan naar het bedrijf toe reist en boven de
oceaan vliegt, neem je de cijfers nog eens door en bereid je je voor op
het gesprek met de bedrijfsleider ter plekke. Ook daar is de situatie duidelijk. We spreken over de toekomst van het bedrijf en komen ook daar weer tot de conclusie: er gaan afdelingen dicht en personeel wordt ontslagen (en in de VS gaat dat razendsnel, meestal al dezelfde dag?.)
Als je dat zo in de krant leest, vind je het wellicht een momentje erg voor de mensen en je zucht ?tja, de crisis, h??. Totdat jij z?lf (mede) verantwoordelijk bent voor de beslissing om mensen naar huis te sturen. Als medewerkers de poort uitlopen en ze kijken je nog eens aan, dan zie je mensen bij wie de zekerheid van hun bestaan voor een groot gedeelte wegvalt. Geen baan is: geen inkomen en er komen zorgen op je af. Hier en daar zie je mensen huilen en je realiseert je dat jouw woorden ?we moeten sluiten? direct impact hebben op het leven van anderen. Als je ze zo terneergeslagen ziet vertrekken, zou je ze allemaal wel willen houden. Dat zou echter ten koste gaan van nog meer mensen?.. Op de terugweg keek ik in het vliegtuig naar een opname van de Matheus Passion van Johann Sebastian Bach. Hoog boven de aarde (een kilometer of 11) voelde dit muziekstuk en de bijbelteksten daarin als een grote spiegel. Op Golgotha sprak de Here Jezus ook woorden die impact hebben. Tegen de moordenaar: ?Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn?. Wat (ondanks zijn toestand) een feest voor deze gekruisigde! In het Paradijs, met Hem! Tegen Zijn Vader: ?waarom hebt Gij mij verlaten?? Ook zo?n woord met impact. Ik zie mijzelf als klein zondig mensje op een afstandje staan. Ik zie hoe de Heiland zich alleen en verlaten weet, zodat dat mij nooit meer hoeft te overkomen. Tegen ons allen zegt de Here Jezus tenslotte: ?het is volbracht?. Over woorden met impact gesproken! Volbracht! Verzoening voor ons, allemaal zondige mensjes. Wat een onverdiende genade. De Heiland hield ?lle mensen vast. Hij weerstond de menselijke verleiding om zijn macht te tonen door een menselijke daad. Hij was trouw aan zijn Vader tot in de dood.
Na zo in de spiegel gekeken te hebben keek ik naar buiten. Het werd licht aan de horizon. Zo hoog boven de aarde is dat, vind ik, een prachtig gezicht. Achter je duisternis, voor je ontluikt het zonlicht, totdat het zo fel is, dat je er niet meer tegenin kunt kijken. Overweldigend! Ik moest toen denken aan het vervolg op Golgotha. De bedroefde vrouwen gaan naar het graf om het lichaam van de Here Jezus te verzorgen en ze vinden het niet. Hij is opgestaan! Het is immers volbracht! De Here Jezus is veel sterker dan de dood. Die vijand is door hem overwonnen!
Deze zekerheid van het bestaan van de mensheid blijft recht overeind. Er is leven na de dood, voor eeuwig. Daar doet voor mij de economische toestand helemaal niets aan af!
Midwolda
John van Dokkum