De laatste vijand, die onttroond wordt, is de dood - 1 Korinte 15:261 Korinte 15:26 lijkt een eenvoudige tekst. Ik dacht altijd dat ik hem begreep. Dikwijls ge-bruikte ik (een deel van) de tekst als iemand overleden was. De dood is een vijand. Wie ge-looft, mag weten van vergeving en leven. Maar wie gelooft, krijgt ook met de dood te maken. Het is bijna altijd een vreselijke vijand die ons belaagt en verslaat. Gelukkig is dat niet het enige dat gezegd kan worden.
Wie gelooft, heeft ook een Vriend, Jezus Christus. Hij heeft zijn leven gegeven voor zijn vrienden. Hij is de opstanding en het leven. Van dat evangelie legt 1 Kor. 15 getuigenis af. Wie in Jezus gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven (Joh. 11:26). Maar wie geloven krijgen ook te maken met de dood, die vijand. Hij is de laatste vijand.
Dat waren mijn meditatieve gedachten bij 1 Kor. 15:26. Tot ik begreep dat Paulus in deze tekst een ander aspect naar voren brengt. Hij heeft het in dit gedeelte over Jezus? koningschap. Dat Jezus Koning is, is in zijn opstanding in volle glorie openbaar gekomen. Als Christus komt, draagt Hij het koningschap over aan God, de Vader. Dan komt er definitief een einde aan alle machten die vijand van God zijn.
In 1 Kor. 15:25 vat Paulus dat nog eens samen: Hij moet als Koning heersen totdat Hij al zijn vijanden onder zijn voeten gelegd heeft. Paulus heeft het hier dus over de vijanden van God. Als vervolg daarop schrijft hij dat de dood de laatste vijand is die zal worden onttroond.
Bij deze gedachte van de dood als laatste vijand van God, maak ik twee opmerkingen. Klopt dit wel, want ergens anders schrijft Paulus dat de dood het loon der zonde is. De dood is, met andere woorden, het oordeel van God. Dat klinkt heel anders dan dat de dood de vijand van God is. Beide zijn blijkbaar waar. Wat God als oordeel bedoelt, is ten diepste zijn vijand. God strijdt in Christus met de dood en overwint Hem. Daarmee maakt Hij een eind aan zijn oor-deel.
Een tweede opmerking is deze. Hoe kan Paulus zeggen dat de dood nog onttroond moet wor-den? Dat is toch op de paasmorgen gebeurd? Toen bleek Christus sterker dan de dood. Hij is overwinnaar. En wie in Hem geloven, zijn in Hem overwinnaars. Toch zijn de vijanden er nog. Dat geldt ook voor wie geloven. De zonde, de duivel en de dood, ze oefenen nog steeds hun macht uit. Maar in zijn dood en opstanding heeft Christus de beslissende slag met deze boze machten geleverd. De strijd gaat echter door totdat Hij komt. Dan zullen al deze machten definitief worden onttroond. Waarom is de dood de laatste vijand die onttroond wordt? Is het niet omdat bij Christus? komst de doden zullen opstaan? Zij zullen dan de dood definitief achter zich laten.
Over de opstanding der doden gaat het in 1 Kor. 15. Christus is de eersteling die is opgewekt uit de doden. Bij zijn komst zullen allen in Christus worden levendgemaakt. Dat betekent het einde van de dood. Met hem, de laatste vijand, zijn dan al Gods vijanden verslagen.
Dat is het perspectief dat Paulus in 1 Kor. 15 schetst. Hij heeft het niet over het uur van mijn dood of van mijn geliefden, maar over de dood van de dood als vijand van God. Hij schrijft dat in relatie tot de opstanding der doden als vrucht van Jezus? opstanding.
Uiteraard heeft dat ook betekenis voor ons sterven. Want het heeft betekenis voor het geloof. Christus zal al Gods vijanden verslaan, de duivel, de zonde, en ook de dood, die laatste vijand. Want Hij heeft ze in principe al verslagen. Zijn opstanding geeft leven, zelfs door de dood heen. Die dood is een vijand, omdat hij Gods vijand is. Hij is het oordeel van God. Maar dat oordeel is aan Jezus voltrokken. Daarom zal wie in Jezus gelooft, in eeuwigheid niet sterven (Joh. 11:26).
Amersfoort
D. Visser