De afgelopen week hebben we volop kunnen genieten van het mooie weer. Eindelijk kunnen de winterjassen, sjaals en handschoenen opgeruimde worden. De rookwolken van de hedendaagse dankoffers stijgen weer op van de barbecues. Het binnenleven verplaatst zich naar de tuinen en balkons.Senioren en gezinnen met niet-schoolgaande kinderen gaan al op vakantie. Buitenlandse reizen worden vervangen door een vakantie met caravan of tent in Nederland. Want het is crisis. Al een tijdje hoeven ook wij geen rekening meer te houden met de schoolvakanties. Nog geen senior maar ook niet echt meer jong. Ik neem u even mee naar de camping.Het is prachtig weer en op de camping geniet iedereen van de zon en de vrije dagen. Als ik mijn ogen dicht doe hoor ik alleen nog de stemmen van de mensen die voor de tent zitten te praten. Er blaft een hond, er fluit een vogel. Verder weg hoor ik een auto over de weg gaan. Het is zo’n heerlijke lome zomermiddag. Je hoeft niets en je doet niets. Het boek waar ik in zat te lezen ligt naast mijn stoel.
Dan klinken er een paar kinderstemmen. Helder en vrolijk. Ik doe mijn ogen open en zie ze aankomen. Een meisje met blonde staartjes dat vrolijk op en neer springt. Een kleiner jochie komt er achteraan. Met zijn te grote laarzen kan hij de snelheid van het meisje maar nauwelijks bijbenen. Zij huppelt en hij doet wanhopige pogingen om ook dat leuke springen na te doen. Met rode wangen en schitterende ogen en het puntje van de tong tussen de lippen. En dan zijn ze voorbij. Ik doe mijn ogen weer dicht, maar het beeld van die beide peuters blijft nog even op mijn netvlies.
Even later komen ze terug. Een helder stemmetje zegt: “Je moet het zo doen”. Ik kijk weer en ik zie hoe het meisje probeert het jochie de kunst van het huppelen te leren. Het valt niet mee met die grote laarzen aan.En dan zegt het meisje iets wat me nog dagen bij blijft. “Dit heet huppelen en daar word je vrolijk van.”
Wat een wijze woorden. Zou er ooit wel eens iemand geweest zijn die ging huppelen terwijl hij in de put zat? Of wanneer hij die morgen met het verkeerde been uit bed is gestapt? Of als hij vreselijke kiespijn heeft? Ik geloof er niets van.Het meiske zegt dat je van huppelen vrolijk wordt. Wie weet is het een goed medicijn tegen een slechte bui.
Als je nog nooit in de Bijbel hebt gelezen zou je zo’n opmerking als prietpraat kunnen afdoen. Maar ook in de Bijbel wordt er gehuppeld. David huppelde uit alle macht voor het gezicht des Heren, staat er in de Oude Vertaling. Er wordt veel gedanst en gesprongen in de Bijbel. De heuvels en de bergen zijn ook in beweging. De rivieren klappen in de handen. En wij……wij gaan huppelen want daar worden we blij van.
Verheugt u in de Here op de camping en weer als je thuis bent. Want blij zijn kun je overal.Huppelen en blij zijn dat hoort bij elkaar, dat hoort bij ons, dat hoort er bij als je een kind van God bent.
Dronten
Aurelia Jonkman