Onze kerken kennen een deputaatschap dat zich inzet voor de bevordering van de eenheid tussen gereformeerde belijders in Nederland. De deputaten verzetten veel werk. Ze spreken met vertegenwoordigers uit diverse kerken in ons land waarmee wij ons op een of andere manier verbonden weten.
Dit past binnen het patroon van het evangelie. De eenheid van de kerk van Christus moet ook zichtbaar worden, tot eer van God en ten dienste van zijn koninkrijk. Daarom zoekt ons kerkverband naar eenheid met iedere kerk die staat op het fundament waarop ook wij staan: Schrift en belijdenis. De opdracht daartoe geldt landelijk en plaatselijk.
Maar de eenheid die wij als kerken zoeken met bijvoorbeeld de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) kan druk zetten op de eenheid in het eigen kerkverband. Tijdens de generale synode 2013 is daarover uitvoerig gesproken.
Daarom heeft deze synode aan deputaten 'eenheid' de opdracht meegegeven dat zij ook het gesprek over eenheid binnen ons eigen kerkverband moet bevorderen. Deputaten hebben die opdracht opgenomen. Ze vinden het belangrijk dat dit gesprek allereerst tijdens de vergaderingen van de classes op gang komt. Daar wordt de eenheid tussen classisgemeenten niet altijd duidelijk ervaren. Soms staat ze zelfs onder druk.
Daarom hebben deputaten eenheid op woensdag 28 januari jl. in Nunspeet in de Oenenburgkerk de broeders bijeengeroepen die aangewezen zijn leiding te geven aan de voorjaarsvergadering van hun classis. Ze kregen een aantal vragen voorgelegd over eenheid binnen hun classis en wat de basis daarvan zou moeten zijn. Ook of zij een begaanbare weg zien in het spanningsveld waarin enerzijds de roep klinkt om eenwording met bijvoorbeeld de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) en anderzijds de opdracht de onderlinge eenheid binnen het kerkverband te bewaren.
Menselijk gesproken is die weg er niet. Als we vasthouden aan onze eigen menselijke overwegingen lopen we vast. Dat gebeurt naar de ene en naar de andere kant toe: als we ons laten leiden door het 'ideaal' van eenheid alleen, maar ook als we ons laten leiden door verleden en traditie alleen. Werkelijke eenheid, in het ware geloof en gehoorzaamheid aan het Woord, kan niet anders dan een gave in Christus zijn, die we in dankbaarheid mogen en dan ook moeten aanvaarden. We hopen op een goed gesprek binnen de classisvergaderingen. In biddend opzien …
D. J. Steensma, Feanwâlden