De stroom vluchtelingen houdt aan. Velen omarmen hen. Anderen zijn verontrust. Ook onder christenen is er soms angst. Sommigen willen de grenzen liever sluiten.
De stichting Gave, die christenen steunt om vluchtelingen te helpen, lanceerde samen met andere christelijke organisaties het manifest 'Sta op voor vluchtelingen', met negen uitspraken: 1. Ik kijk goed om mij heen; 2. Ik open mijn hart; 3. Ik kies voor zachtmoedigheid; 4. Ik bid voor hen die haten; 5. Ik kom op voor het recht; 6. Ik help; 7. Ik heb geduld; 8. Ik ben trouw; 9. Ik getuig (www.gave.nl). Onder andere Anne van der Bijl, Els van Dijk, Arie Slob en Kees van der Staaij bevelen het manifest aan. Een van die organisaties die het manifest ondersteunen, is ons deputaatschap diaconaat.
Het document roept op tot liefde en nuchterheid. Nuchter-zijn is volgens de Bijbel dat je de dingen in het juiste perspectief ziet, namelijk in het perspectief van het koningschap en de wederkomst van Christus. Wat we zien, maakt ongerust. Maar een christen leeft gelukkig niet bij wat hij ziet, maar bij wat hij hoort: het woord van God.
Onlangs luisterden mannen van het district van de mannenverenigingen in Friesland naar een lezing over christelijke gastvrijheid. Ook ten opzichte van kinderen in nood. Opvallend dat pleegzorg in het gesprek na de lezing niet meer werd genoemd. Wel bezorgdheid over de stroom vluchtelingen. Maar vooral ook: de noodzaak dat kerken hun verantwoordelijkheid nemen. Vluchtelingen kennen meestal Christus niet. Maar christenen mogen Hem laten zien. Zo zijn zij als de barmhartige Samaritaan die de gewonde man niet eerst vroeg naar zijn nationaliteit of zijn religie, maar direct hulp bood.
God spreekt in de geschiedenis. Ook door de vluchtelingenstroom. Zou Hij de ingezonken kerk in het Westen niet willen wakker roepen en terugroepen naar het evangelie? Angela Merkel zei: Mensen moeten de Bijbel weer gaan lezen!
Zondermeer moet de overheid alert zijn op mensen die misbruik maken van gastvrijheid. Maar we mogen deze verantwoordelijkheid niet verwarren met onze persoonlijke verantwoordelijkheid voor onze naaste. Laten we niet grijpen naar het wapen van angst of boosheid, dat haat wekt, maar naar het wapen van de liefde: heilzaam voor de vluchteling en voor heel de samenleving.
D. J. Steensma, Feanwâlden