Op zondag 9 februari werd de laatste dienst gehouden in de GKv van Dokkum. De gemeente gaat voortaan samen met de GKv van Wouterswoude-Driesum. De gemeente telde nog 89 leden. Het probleem was dat de ambten niet meer konden worden ingevuld.
Niet alleen gaan gemeenten samen. In het noorden van het land zijn ook al verscheidene GKv-gemeenten opgeheven. Recent Zuidwolde, Kornhorn en Ulrum. En in ons eigen kerkverband Nieuw-Amsterdam. Verder in het land zijn er ook verscheidene christelijk-gereformeerde kerken opgeheven: de laatste twintig jaar zo'n veertien. Andere kleine kerken zijn samengegaan met een gereformeerde kerk vrijgemaakt, zoals bijvoorbeeld Franeker en Harlingen. De opheffing van een gemeente komt in zicht als er niet voldoende ambtsdragers zijn. Een kerkenraad moet in elk geval bestaan uit drie mannelijke belijdende leden. Drie vormen een college.
Binnen ons kerkverband heeft een commissie zich met vragen rondom kleine kerken beziggehouden. Op de generale synode is gezegd dat het belangrijk is dat kleine kerken meer (financiële) ruimte zouden moeten krijgen om gebruik te maken van de diensten van een eigen predikant of kerkelijk werker. Voor sommige zaken zijn oplossingen te bedenken, voor andere niet. We hebben altijd met mensen te maken.
De GKv Ten Post maakte zich ook zorgen over haar voortbestaan. Sinds 2017 werden er geen middagdiensten meer gehouden. Maar de naburige gemeente van Appingedam kon helpen. Ten Post werd een wijkgemeente, met nog ruim dertig leden. Op die wijze werd het tekort aan ambtsdragers opgevangen. De wijk heeft een eigen bestuur: een ouderling, een diaken, een lid van de commissie van beheer en een notulist. De kerkdienst op zondagmorgen kan doorgang vinden. Ten Post mag ook een eigen afvaardiging naar de classis sturen. Voor de leden van deze wijkgemeente geeft deze constructie houvast: voor allen die de jaren door de gemeente een warm hart hebben toegedragen, die er gedoopt zijn, belijdenis hebben gedaan, daar hun ja-woord hebben bevestigd bij hun huwelijk, kinderen hebben laten dopen, en elke zondag de gang naar de kerk maakten.
Grotere gemeenten zijn altijd bereid hun kleinere zuster te helpen. De vraag is dan vaak hoe dat zou moeten. Het model-Ten Post biedt een handvat en een mogelijkheid die het overwegen waard is.
D.J. Steensma, Feanwâlden