De Amerikaanse schrijfster en christin Jeanette Howard bespreekt in alle
openheid de spanning tussen haar geloofsovertuiging en haar gevoelens.
Er was en is voor haar een weg te gaan. Een weg tussen de mensen, tussen
christenen. Een weg met God. Dat laatste is voor haar het vertrekpunt
en criterium. De omslag suggereert dat haar weg is door de woestijn. Maar wel een weg naar het Beloofde Land, dat is uitkomen op die plek die God voor jou heeft bedoeld. Die plek is niet onbekommerd. Net zoals de Hebree?n in het Beloofde Land niet achterover konden leunen, zo ook kan zij, wanneer ze alles een plaats gegeven heeft, niet achterover leunen. Het is voortdurend leven door het geloof, wat zo prachtig uitgediept en uitgebeeld wordt in de brief aan de Hebree?n. Centraal in haar betoog staat de overtuiging: ?Onze beloning voor een getrouwe wandel met God, waarbij we niet toegeven aan homoseksuele relaties, is niet per se een huwelijk en kinderen, heteroseksualiteit of zelfs een geweldige bediening, hoewel deze dingen wel mogelijk zijn. Onze beloning is dat we rusten in Gods volmaakte plan voor ons leven.? Pag. 11.
Howard is er van overtuigd dat God een homoseksuele of lesbische relatie afwijst. Voor zichzelf is ze er van overtuigd dat zij geen andere keuze heeft dan, net als iedere andere ongetrouwde christen, celibatair te blijven.- pag. 137. Ook is ze er van overtuigd dat God deze gevoelens kan wegnemen en kan omzetten. Veel christenen en kerkmensen hanteren die overtuiging meedogenloos en zullen haar dus graag bijvallen. Wel zo gemakkelijk, want dan ben je er weer klaar mee. Maar zo gemakkelijk laat zij ons er niet mee wegkomen. Ze beschrijft schrijnende voorbeelden van veroordeling en uitsluiting in de kerk. Ze confronteert ons met onze eigen seksualiteit en hoe verwrongen die kan zijn o.a. internetpornoverslaving. Onze onvolmaaktheid in onze relaties en huwelijken. Dat zet haar dicht bij mij en mij dichtbij haar. We praten als zondaren over deze dingen. Voor ons allemaal is er een weg te gaan door de woestijn. Howard: ?God woont niet in een keurig opgeruimd hokje, en dat zouden wij ook niet moeten doen. Of je nu getrouwd of ongetrouwd bent, wel of geen kinderen hebt, laten we de pelgrimsgeest omarmen! Laten we hier als vreemdelingen wonen, de gevestigde orde doen wankelen en ontdekken wie deze God is die alles wat we hebben en alles wat we zijn van ons vraagt.?
In dat licht daagt ze meisjes en vrouwen uit om met hun lesbische gevoelens naar buiten te komen. Verdringen is geen optie; te doen alsof het anders is, is vernietigend, de last te zwaar om te dragen. Vandaar haar oproep ?Het is tijd om je bagage af te leggen.?-pag. 26. Dat is vreselijk moeilijk vanwege gevoelens van schaamte en falen; vanwege veroordeling in wereld en kerk; de vrees voor verlies van vrienden. En toch nodig om te komen op die plek die God voor je heeft.
Howard legt sterk de nadruk op wie zij mag zijn voor God, waardevol en bemind, -pag. 71. En wie zij mag zijn in Christus. In Christus is ten diepste je identiteit. Dat geldt trouwens voor iedere christen. Maar dat betekent wel dat je allereerst je oude mens moet afleggen; zonden moet belijden, zwakheid moet durven erkennen, pag. 51-62. Pas aan het einde van haar boek gaat ze in op mogelijke redenen en achtergronden van lesbische gevoelens, hoofdstuk 11. Dat is goed, want op voorhand zogenaamd wetenschappelijk verklaard te hebben waar deze gevoelens vandaan komen, kan de indruk wekken dat met het probleem verklaren ook gemeend wordt dat het probleem is opgelost. Als homo en als lesbienne ben je daar echt niet me geholpen. Je bent er ook niet mee geholpen, als alles zich richt op jouw seksuele geaardheid. Per saldo is dat iets wat je wel weet, waar je mee zit of wat ook. Beter is dat je een weg gewezen wordt als mens, en natuurlijk vooral als christen in deze wereld met al zijn gebrokenheid en onvolkomenheid.
Ik vind het mooi dat Howard die insteek heeft gekozen. Het voorkomt isolatie en distantie ten opzichte van hen die zogenaamd anders zijn. Het bevordert de solidariteit in het zondaar zijn en in het leven uit genade alleen.
Het boek is vertaald door Bianca Versluijs die, na een lange weg van zoeken en vastlopen, haar lesbische gevoelens een plek heeft kunnen geven. Zij werd daarbij erg geholpen door het boek van Jeanette Howard. Een boek niet zonder tegenspraak, maar wel een boek vol warmte en geborgenheid bij mensen en vooral bij God. En zitten we daar niet allemaal om verlegen.
Assen
Stoffer Otten
N.a.v. Jeanette Howard, Leunend op mijn Geliefde - leven met lesbische gevoelens, 190 pag., ? 16,90, ISBN 978-90-5881-447-0, Uitgave Buijten & Schipperheijn.