Uw wil geschiede
Matteüs 6:10
Uw wil geschiede. Zo beëindigen veel gelovigen hun gebed om genezing. Of als zij God vra-gen wat zij graag willen: gezondheid, een goed gezin, (behoud van) een baan, enz. Uw wil geschiede, voegen zij eraan toe, als uiting van overgave of van berusting. Zo bidden ook ambtsdragers met en voor mensen met problemen. Here, wij willen graag dat U deze mens verlost van zijn probleem, maar uw wil geschiede. Zo deed ik het ook, denkend dat Jezus ons zo leerde bidden.
Ik ontdekte dat dit een vergissing is toen ik moest preken over zondag 49. De uitleg die de Heidelbergse Catechismus van de derde bede van het Onze Vader geeft, is helder. Samengevat luidt hij als volgt: geef dat alle mensen uw wil gehoorzamen. In het Onze Vader gaat het dus niet over Gods onbekende wil, waarvan we hopen dat die samenvalt met onze wil. Jezus leert bidden om gehoorzaamheid aan Gods geopenbaarde wil.
Hoe kwam het dat ik dit niet had begrepen door de preken die ik over zondag 49 had gehoord? En hoe komt het dat hoorders van nu, ondanks preken over zondag 49, gebeden besluiten met de bede uw wil geschiede, denkend dat zij daarmee zeggen wat Jezus hun heeft voorgezegd? Deze misvatting heeft onder christenen blijkbaar zo diep wortel geschoten dat het moeilijk is tot een ander inzicht te komen. Zou dat misschien komen omdat wij meer bezig zijn met wat wij willen, in de hoop dat God dat ook wil, dan met de vraag wat de wil van God is? Of valt het te verklaren uit het gebed van Jezus in Getsemane? Dat beëindigde Hij met: mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze beker aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals Gij wilt (Mt. 26:39).
Toch is het de vraag of Hij daarmee net zo bidt als een mens in nood die zijn gebed besluit met: uw wil geschiede. Als Zoon van God kende Jezus de wil van God. Hij wist dat zijn kruisdood tot Gods heilsplan hoorde. In Getsemane was het bijna zover. Maar als mens wilde Hij niet de kruisdood sterven. Zijn gebed was een worsteling om hetzelfde te willen als de hemelse Vader. Daarom vroeg Hij: geef dat Ik als mens wil wat U wilt.
Jezus wist wat God wilde. Dat is het verschil tussen zijn gebed en ons gebed als wij onze wensen aan God voorleggen met de bede: uw wil geschiede. Bovendien was de gebedsworsteling van Jezus in Getsemane zo specifiek dat ze geen model voor ons kan zijn.
Wij mogen al onze wensen door gebed en smeking bekend maken bij God. Maar doe dat met dankzegging, zegt Paulus. Doe dat, terwijl je je in de Here verblijdt en in geen ding bezorgd bent (Fil. 4:4-6). Dan weet je dat God niet altijd wil wat jij wilt. Je mag dan in vertrouwen zeggen: uw wil geschiede. Maar dat is dan niet dezelfde bede als die in het Onze Vader.
Die bede hangt nauw samen met de eerste twee beden: uw Naam worde geheiligd, uw Koninkrijk kome. Jezus leert bidden om de komst van Gods Koninkrijk. Om de erkenning dat God Koning is. Die erkenning moet blijken in het doen van de wil van God. De engelen in de hemel doen Gods wil. Zo ver moet het op aarde ook komen. Dat zal gebeuren, dank zij Jezus. Tot zolang blijven we vragen: uw wil geschiede. Geef dat wij uw wil doen.
Geef dat ik uw wil doe. Maak mij tot een leerling van Jezus. Maak mij tot zijn broeder. Want, zegt Hij zelf, wie de wil van de hemelse Vader doet, is mijn broeder en zuster en moeder.
Terecht belijdt de Catechismus in zondag 49 dat Uw wil geschiede het volgende betekent. Geef dat wij en alle mensen onze eigen wil verzaken en uw wil, die alleen goed is, zonder enig tegenspreken gehoorzamen; opdat aldus ieder zijn taak en roeping even gewillig en getrouw moge vervullen als de engelen in de hemel.
De NBV sluit hierbij goed aan en is op dit punt duidelijker dan de oude vertalingen. Zij heeft: ‘Laat uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel.’ Amen
Amersfoort
D. Visser