Geen land waar de grenzen zó gesloten zijn, waar de overheid zijn inwoners zó in de gaten houdt, en waar christenen en zij die weerstand bieden aan het regime zó vervolgd worden: dat is Noord-Korea. Van jongs af aan wordt de bevolking geïndoctrineerd met de Juche-ideologie ('juche' betekent 'zelfredzaamheid'). Belangrijk onderdeel van deze ideologie is dat de leiders van het land – Kim Il-Sung en zijn opvolgers – degenen zijn die hun onderdanen voorzien van alles wat nodig is, en daarom als goden vereerd dienen te worden. Om dit systeem in stand te kunnen houden, moet je je als land wel isoleren van de rest van de wereld. En toch ontstaan er steeds meer barstjes in het gesloten bolwerk.
Iemand die hier veel over kan vertellen, is Boaz Seong, de directeur van Trans World Radio Korea. Onlangs was hij, samen met zijn vrouw Ruth, in Nederland ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van Trans World Radio Nederland en beantwoordde hij de vragen die hier leven, zoals over de toenemende openheid van de Noord-Koreanen. Sinds de grote hongersnood in de jaren negentig, vertelt Seong, is het veel Noord-Koreanen gelukt om China te bereiken en daar eten te vinden. In het grensgebied in China deelden de Chinese christenen niet alleen voedselhulp uit, maar deelden ook hun geloof met de Noord-Koreanen. Ze gingen beseffen dat China een heel ander soort maatschappij is, erg rijk vergeleken met hun eigen land, en dat ze door hun leiders verkeerd waren voorgelicht, ook over de christenen. Langzamerhand drong er in Noord-Korea steeds meer informatie binnen over het buitenland. En niet alleen informatie, via de radio wordt er door verschillende organisaties al tientallen jaren het evangelie gebracht. Trans World Radio (TWR) is hier in 1992 mee begonnen. Uiteraard is het in Noord-Korea streng verboden naar de programma's te luisteren – men riskeert naar een strafkamp verbannen te worden – maar volgens Seong durven de mensen steeds meer risico's te nemen, uit onvrede over het regime en omdat ze zelf meer gaan nadenken en beslissingen nemen.
TWR programma's voor Noord-Korea
Elke avond van 22.45 uur tot middernacht zijn de programma's van TWR in het hele land (en ver daarbuiten) te beluisteren. Dit is de veiligste tijd om niet betrapt te worden door controleurs van de overheid. Een krachtige zender op het eiland Guam in de Stille Oceaan zendt de programma's uit. In 2011 is de zender versterkt, waardoor het signaal heel goed en praktisch ongestoord ontvangen wordt. Noord-Korea bezit namelijk niet genoeg elektriciteit om het te kunnen verstoren. Vandaar dat dit land, hoe gesloten ook, wel open is voor radiogolven, en op die manier voor het evangelie!
Boaz Seong vertelt dat de programma's in de eerste plaats bedoeld zijn om christelijke luisteraars te bemoedigen en op te bouwen in hun geloof. Omdat ze meestal geen Bijbel bezitten, is er een programma van een kwartier waarin langzaam uit de Bijbel wordt voorgelezen in eenvoudig Noord-Koreaans. Ook is er de 'School van gebed', die mensen leert hoe ze kunnen bidden, en verder o.a. een theologische opleiding, het programma 'Hoop voor vrouwen' en een kinderprogramma. Dit laatste speciaal op verzoek van de ondergrondse kerk, maar Seong weet niet of er wel kinderen zijn die er op dit late uur naar kunnen luisteren!
Door de programma's beseffen de Noord-Koreaanse gelovigen ook dat ze er, in hun uiterst moeilijke omstandigheden, niet alleen voor staan, maar dat christenen uit de hele wereld voor hen bidden.
Radio's en reacties
Wie een radio koopt in Noord-Korea, kan daarmee alleen de uitzendingen van de staatszender ontvangen. Via een ondergronds netwerk worden er echter radiootjes het land binnengesmokkeld, waarmee de christelijke programma's beluisterd kunnen worden. Ze zijn klein en kunnen daarom vrij gemakkelijk verstopt worden. De mensen luisteren voor de veiligheid altijd met één oordopje in, zodat ze met hun andere oor kunnen horen wat er in hun omgeving gebeurt.
TWR ontvangt weinig reacties van Noord-Koreanen op de programma's, en dat is heel begrijpelijk. Brieven worden door het regime onderschept en beoordeeld, wat ernstige gevolgen kan hebben, en ook is het postsysteem uitsluitend binnenlands. Bovendien zijn Noord-Koreanen niet gewend om hun gevoelens en gedachten met anderen te delen. Ondanks deze problemen krijgt TWR Korea vier of vijf reacties per jaar binnen. Het zijn eenvoudige mededelingen, soms alleen maar: 'Bedankt voor jullie uitzendingen.' Meer details zijn haast niet mogelijk vanuit een land waar je om de kleinste toespeling op het christelijk geloof al in een strafkamp kunt belanden.
Via Noord-Koreanen die hun land ontvlucht zijn, horen we veel meer getuigenissen over hoe God aan het werk is in Noord-Korea. De vreugde die Hij geeft in de moeilijkste omstandigheden. Ouders die moed vatten en ondanks de risico's hun kinderen van Hem vertellen. Ernstig zieke mensen die na gebed genezing ontvangen, waar een behandeling, als gevolg van de falende gezondheidszorg in het land, onmogelijk is.
Toekomst
Hoe ziet Boaz Seong de toekomst van Noord-Korea? Er is zeker de verwachting dat het land eens helemaal open zal gaan en weer herenigd wordt met Zuid-Korea. En juist daarom, legt Seong uit, moeten wij hen nu het evangelie brengen. We kunnen niet verwachten dat velen tot geloof zullen komen wanneer de grenzen opengaan, als we ons voor die tijd niet om hen bekommerd hebben. De verkondiging van Gods Woord is de beste voorbereiding op de toekomst.
Toch zal er ook in Zuid-Korea iets moeten veranderen. Velen, vooral jongeren, zitten niet te wachten op hereniging. De rijkdom van het zuiden zal gedeeld moeten worden met de grote armoede van het noorden en daar is niet iedereen toe bereid. Een omslag in denken is noodzakelijk om de Noord-Koreanen, die nu vaak nog als vijanden worden gezien, van harte als landgenoten te kunnen aanvaarden.
Boaz Seong zelf
Desgevraagd vertelt Seong (1967, Zuid-Korea) nog iets over zijn eigen leven. Hij kwam tot levend geloof in Christus toen hij 17 jaar oud was. Na een technische opleiding studeerde hij theologie. Sinds 1995 werkt hij bij TWR Korea in Seoul, waarvan hij in 2013 directeur werd. Hij en zijn vrouw Ruth hebben een zoon(16) en een dochter (14).
TWR bestaat dit jaar 50 jaar en bereikt de wereld met het Evangelie van Jezus Christus
door middel van radio en andere media in meer dan 230 talen. Meer informatie zie www.transworldradio.nl.
U kunt de programma’s naar Noord-Korea ook financieel steunen: IBAN NL75 INGB 0000 77 23 42 o.v.v. gift Noord-Korea