Dat is de kop van een artikel in Trouw (10 augustus jl.). Eronder staat vermeld: ‘Een van de grootste vleesverwerkers van Nederland stort zich op de groenteburgers’ En verderop in het artikel komt een van de medewerkers aan het woord: “Wij zijn een familiebedrijf met een lange traditie en we willen over vijftig jaar ook nog bestaan. Dus zijn we gaan brainstormen over onze toekomst. Daarbij hebben we alle opties opengelaten…”
Boeiend zo’n stap. Het is een stap die verder kijkt dan vandaag of morgen. Het is een stap om op de lange termijn te overleven of – positief geformuleerd – van betekenis te kunnen blijven. Je kunt stug je worsten blijven produceren maar als vervolgens bijna niemand die nog koopt is je bedrijf snel op de fles.
Hoe zit dat met de kerk? Kan de kerk van ‘de wereld’ (tussen aanhalingstekens want misschien werken er wel allemaal christenen bij dat vlees/groente-bedrijf) leren. Er valt meer over te zeggen maar ik volsta nu met het citeren van Lucas 16:8b uit de NBV: De kinderen van deze wereld gaan immers slimmer met elkaar om dan de kinderen van het licht.
Ja, de kerk kan ook leren van de wereld. Uiteraard weten wij niet of in Nederland de kerk er over vijftig jaar nog is. Dat is in Gods hand. Maar dat wil niet zeggen dat we als kinderen van het licht niet geroepen zijn om te ‘brainstormen’ over de toekomst van de kerk. Ook wij zijn een ‘familiebedrijf’ van broers en zussen die zich verbonden mogen weten met de Here Jezus. Ook wij hebben – langer nog dan de slager - een lange traditie. Maar levert die traditie nog steeds over? En zo ja, in welke mate dan? Natuurlijk kun je nu reageren met te zeggen dat wij niet de mogelijkheid hebben om van ‘vlees’ naar ‘groente’ over te stappen omdat we maar één ‘product’ hebben, nl. de Blijde Boodschap. Dat is zo. Maar elke tijd en cultuur vraagt om een brengen van de boodschap die inspreekt (niet per se aanspreekt) op de nood van die specifieke tijd en cultuur. Laten we biddend brainstormen. En alle opties openlaten.
Groningen N. Vennik