Hoe word je dovenpastor? Vaak hebben mensen dat gevraagd. Heb je doven in je familie? Nee, toen niet. Nu wel, omdat mijn vrouw in 2016 plotsdoof geworden is.
Dankbaar ben ik voor de leiding van de Here God in mijn leven. Hij heeft me laten groeien in het predikantschap. Hij heeft me van begin af aan klaar gemaakt voor het dovenpastoraat.
In de Christelijke Gereformeerde Kerk van Arnhem mocht ik leren predikant te worden. In het tweede jaar in Arnhem kwam ik al in aanraking met doven. Er moest een Interkerkelijke Commissie voor het dovenpastoraat in die omgeving opgericht worden. Daar werd ik bij betrokken. Al gauw kwamen er doven op bezoek bij ons thuis. Die zeiden: U heeft zo’n goed mondbeeld. En u spreekt rustig en duidelijk. We kunnen u goed volgen. Wilt u ons alstublieft komen helpen met het leiden van kerkdiensten.
Gebaren
Zo begon het. Een van de eerste dingen was het leren van gebaren. Dat stond toen nog in de kinderschoenen. Wat is er een geweldige ontwikkeling van de Nederlandse Gebarentaal gekomen. Langzamerhand begon ik met voorgaan in diensten met doven en al gauw in Arnhem in de eigen kerk ook in gecombineerde diensten.
In januari 1990 verhuisden we naar Assen. Daar ben ik verder gegroeid als predikant. Ook het pastoraat aan doven verdiepte zich. Er was daar een doof gemeentelid. Dus regelmatig aangepaste kerkdiensten. En ik werd benoemd in het deputaatschap pastoraat in de gezondheidszorg. Zo leerde ik de organisatie van het dovenpastoraat van binnen uit kennen.
En toen ging de dovenpastor, ds. J.J. de Jonge, met emeritaat. Wie moest hem opvolgen? Dat kwam op mijn hart te liggen. Ik heb gevoeld dat de Here God mij zo helemaal voor deze taak klaar gemaakt heeft. En zo heb ik het werk van predikant voor doven van 1996 tot aan mijn emeritaat in 2015 met vreugde mogen doen.
Beperkingen
Wat mij er zo in aantrok? De geweldige beperkingen voor dove en ernstig slechthorende mensen in de kerk. Alles gaat via spreken en luisteren. Kerkdiensten, catechese pastoraat. Zonder aanpassingen kunnen doven en ernstig slechthorenden niet meedoen. Een beroemde uitspraak van Immanuel Kant is: 'Niet kunnen zien scheidt ons van de dingen, niet kunnen horen scheidt ons van de mensen.'
Dat heb ik zo sterk gevoeld in het dovenpastoraat. Wat een eenzaamheid voor dove mensen die zo buiten de kerk komen te staan. Wat een gebrek aan informatie over kerk en geloof.
Ik mocht met mijn mogelijkheden aan deze mensen het evangelie vertellen. En me daarbij richten op de hoofdzaken van geloof en leven. Een heleboel waarover men zich in de kerk druk maakt, gaat aan doven voorbij.
Dovenpastor ben je niet alleen voor doven die goed kunnen gebaren. Ik ben zoveel mensen tegengekomen die door grote hoorproblemen in de kerk in een zwaar isolement terechtkwamen. Voor hen wilde ik er ook zijn.
Eén voorval wil ik vertellen. Ik had het adres doorgekregen van een oudere man die op latere leeftijd doof geworden was. Hij kon geen gebaren. Als er (pastoraal) bezoek kwam moest zijn vrouw nadien samenvatten waarover het gegaan was en wat er gezegd en gebeden was. Toen ik kwam en met hem sprak – gewoon via een laptop alles opschrijven - had ik echt een pastoraal gesprek met hem. Toen ik ging bidden – via de laptop - liepen de tranen hem over de wangen. Toen ik hem later vroeg, waarom hij zo emotioneel werd, zei hij: 'Dat er nu weer iemand is die met mij bidt.'
Dankbaar
Dankbaar ben ik, dat ik veertig jaar in een klein stukje van Gods Koninkrijk in zijn dienst mocht werken. En dat nog steeds een beetje mag doen, al is het gelukkig op een wat lager pitje, nu na mijn emeritaat.
Dankbaar ook dat ik dit samen met mijn vrouw mocht doen. Zonder haar had dit niet gekund. Zij was het thuisfront., de uitvalsbasis. Zij ving de kinderen op. Zij was mijn gesprekspartner.
En nu moeten we samen ervaren wat het betekent om te gaan met ernstige gehoorbeperkingen. Gelukkig kon mijn vrouw een Cochleair Implantaat krijgen, waardoor ze een op een redelijk kan communiceren.
Wat een zegen dat er tegenwoordig zoveel technische mogelijkheden zijn. Denk aan implantaten, speciale hoortoestellen, ringleidingen, microfoons, enz. Ook aan tolken Nederlandse Gebarentaal en schrijftolken, communicatie via whatsapp, enz.
Er is zo veel om dankbaar voor te zijn. Daarom wil ik eindigen met de lof aan God voor zijn genade, zijn leiding, zijn heerlijke toekomst. Aan God alle lof en eer.
A. Dingemanse, Zwolle