Al verschillende keren is Sytze de Vries, die in verschillende gemeenten predikant was, zoals hijzelf zegt, door het Johannes-evangelie gekropen. Telkens kwam hij weer nieuwe dingen tegen. Het Johannes-evangelie is als bladerdeeg: er komen steeds nieuwe laagjes tevoorschijn. Er staat meer dan je op het eerste gezicht denkt.
In meer dan honderd miniaturen, kleine overdenkingen, laat hij anderen delen in wat hij een predikantenleven lang ontdekte.
Natuurlijk spreekt het ene miniatuurtje meer aan dan het andere. Er zijn juweeltjes bij, maar sommige vallen ook gewoon een beetje tegen.
Een paar voorbeelden die er voor mij uitsprongen:
- De paus wast ieder jaar op de donderdag voor Pasen de voeten van daklozen of van gevangenen. Maar hoe zou het zijn als hij zijn voeten zou láten wassen? ‘Het is oneindig gemakkelijker om de ander tot jouw project van liefdadigheid te maken, dan zelf het project van iemand anders te zijn’. (Johannes 13)
- Van liefde gesproken, het stukje waaraan de titel van dit boekje is ontleend: Het Oude Testament gebruikt het woord ’liefde’ zelden als zelfstandig naamwoord, maar meestal als lief-hebben. Liefde moet je doen! (Johannes 15)
- Een kolenvuur komt in het evangelie van Johannes twee keer voor:
Als Petrus Jezus volgt na Zijn arrestatie en Hem verloochent, warmt hij zich bij en kolenvuur. Na Jezus’ opstanding wacht Jezus Petrus op bij, ja, ook bij een kolenvuur. Een herkansing voor Petrus? (Johannes 21)
Dit boek moet je niet in één keer lezen, het is beter om telkens een paar stukjes op je in te laten werken, er wat over te mediteren. Er net als de schrijver doorheen te kruipen. Voor gespreksgroepen zijn op de website www.sytzedevries.com gespreksvragen beschikbaar.
Tussen de teksten door zijn een aantal mooie liederen en gedichten van de hand van de schrijver opgenomen.
Janneke van der Molen, Bierum
Sytze de Vries, Van Liefde gesproken, miniaturen bij Johannes, Uitgeverij Skandalon: Middelburg 2021, 224 blz., € 22,50, ISBN 9789493220065